نیما مهدیان در مورد این فیلم گفت: “این فیلم ، برخلاف مستندهای متعارف ، روایت نمی کند ، نگاه کنید.” اما ساعت عادی نیست ؛ در عوض ، مشاهده در همان زمان با این دو ، کنجکاو و گاه شک. عموم مردم در موقعیت خالق قرار دارند و سؤالاتی را می شنوند که عموماً در پشت درهای بسته نسخه باقی مانده است. آنچه باعث شده “مشکل” تماشایی باشد ، محتوای آن نیست ، بلکه نحوه برخورد با محتوا است. قرار گرفتن در معرض انسان ، زندگی و خام. برای اولین بار ، شما در پایان نیستید بلکه در نقطه شروع روایت هستید. جایی که هنوز همه چیز شکل نگرفته است ، اما حقیقت در حال انفجار است.
وی ادامه داد: “راستش ، ما نشسته و تماشا می کردیم.” ما چیزی روایت نمی کنیم. دوربین ها قبل از ما صحبت کرده بودند. صدای ما ، من و نسخه من ، تنها تلاش برای درک آنچه اتفاق می افتد است. این تلاشی برای تفسیر نیست بلکه گوش دادن است.
در بخش دیگری از گفتگو ، مهدیان در پاسخ به این سؤال که چه چیزی این تجربه را متفاوت می کند. وی گفت: من باید بگویم: ما هیچ تصویری از قدرت یا ضعف را از بین نمی بریم. هیچ کس برای ما قهرمان مطلق نبود و هیچ کس متهم به متهم نبود. ما فقط می خواستیم ببینیم که مردم ایران در آن روزها چگونه زندگی می کردند: با ترس ، امید ، اعتراض ، مهربانی … هرچه که هست ، زندگی بود.
وی گفت: “بدون ادعای ، ما شغلی را انجام دادیم که نمی خواستم قضاوت کنم ، اما دعوت می کند: ببینید ، گوش دهید و فکر کنید.” راش به جای یک فیلم جنگی ، آینه ای از انسانها در بحران است. و این شاید نادرترین ویژگی هنر در دوران شلوغی باشد.
راش یک مرکز تولید برای توسعه فیلم مستند ، تجربی و انیمیشن است. نیما مهدیان مورد اصابت گلوله قرار گرفت ، فارشاد این پروژه را به دست آورد. مخلوط Aash Qasemi.
نیما مهدیان توسط مستندها “یک قدرت خاک” ، “مرد با اتوبوس” و … در رجیستری کارگردانی می شود.
59243
