علی زرنگار با ایجاد فضایی محدود اما پرتنش، مخاطب را به تأمل در ارزش‌های انسانی و مسئولیت اجتماعی تشویق می‌کند. این فیلم نقد غیرمستقیم ناکارآمدی نظام های اجتماعی است و روایت آن پژواک زندگی روزمره مردمی است که با واقعیت های تلخی روبرو هستند.
یکی از نقاط قوت فیلم، تدوین هنری آن است که به خوبی با روایت هماهنگ شده و ریتمی دقیق و حساب شده ایجاد کرده است. تغییرات ظریف در زمان بندی صحنه ها و استفاده از برش های کوتاه و هدفمند، حس اضطراب و تعلیق را در طول فیلم تشدید می کند. مونتاژ نه تنها به پیشبرد داستان کمک می کند، بلکه تنش های درونی و جمعی شخصیت ها را به زیبایی منعکس می کند و مخاطب را در تصمیم گیری های دشوارشان درگیر می کند.
فیلمبرداری دقیق و کادربندی سنجیده نیز تکمیل کننده تدوین بود و فضای بصری فیلم را به سطح بالاتری رساند. در کنار این عناصر فنی، کارگردانی ظریف و بازی های معتبر بازیگران، «علت مرگ: ناشناخته» را به اثری ماندگار و تأثیرگذار در سینمای مستقل ایران تبدیل کرده است.
Cause of Death: Unknown علیرغم اکران محدود و نمایش های ناعادلانه اش ثابت کرد که سینمای مستقل هنوز زنده است و می تواند تاثیرگذار باشد. این اثر نه تنها یک فیلم، بلکه جلوه ای از مقاومت و اصالت در سینمای کنونی ایران است.
Cause of Death: Unknown اثری است که نه تنها به دلیل داستان و محتوا، بلکه به دلیل روند تولید و شرایط اکرانش شایسته تحسین است. این فیلم یادآور این است که سینمای اجتماعی، حتی در انزوا، می تواند قدرتی عمیق و تاثیرگذار داشته باشد. دیدن این اثر فرصتی است برای بازنگری در جامعه ای که در آن زندگی می کنیم و از فیلمسازانی که مخالف جریان های حاکم هستند قدردانی کنیم.
محمد سجادیان تهیه کننده سینما
۵۷۵۷
