طبق روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ، مراسم آشکار کردن و بررسی کتاب “Homayounameh” روز سه شنبه (11 سپتامبر) با مشارکت صدق چرگی ، نویسنده کار ، آهنگساز و محقق و ساجاد محمدیان در کتاب ها و ادبیات ایرانیا برگزار شد.
ابزار نای در شرم ، غربی شدن موسیقی قومیت را تهدید می کند
Sadegh Cheraghi ، در ابتدای این آیین ، به دلایل نوشتن کتاب “Homayoun Ninevan” اشاره کرد: “یادداشت های این کتاب نتیجه تمریناتی است که من انجام دادم. شکل گیری هر یک از این قطعات سالها طول کشید ؛ یادداشت ها به طور مکرر اصلاح شدند. اکنون 2 قطعه ، 2 قطعه ، در این کتاب جمع آوری شده اند تا از این کتاب لذت ببرند.
وی خاطرنشان کرد: این ساز یکی از ابزارهای اصلی ایرانی است و افزود: “اما نوت بوک های کوچک روی این ساز نوشته شده است و مطالب کمی در مورد آن وجود دارد.” یکی از دلایل اصلی غربی شدن است که در دوره ناصر آغاز شد ، در دوره پهلوی به حداکثر نقطه خود رسید و تاکنون ادامه دارد.
وی ادامه داد: در دهه 1980 و 1980 ، که در حال پخش ارکسترهای خارجی در رادیو و تلویزیون بود ، و ما در پنج سال گذشته به نوعی هویت می بینیم. به همین دلیل ، ابزارهای ایرانی از کم کلید به حاشیه رانده شدند که یکی از آنها یکی از آنهاست. اگرچه این ساز بیشترین استفاده در ایران فرهنگی ایران است ، اما در اندازه گیری سایر ابزارها کمتر مورد توجه قرار گرفته است و تعداد کمی از کتاب ها نوشته شده است. در حقیقت ، از لحظه ای که من شروع به یادگیری بازی نی کردم ، کتاب زیادی برای یادگیری وجود نداشت و از آن زمان کمبود منابع آموزشی در این زمینه وجود داشت.
محقق موسیقی گفت که ما در غرب غرق شده ایم و می گوید: “بخش فارغ التحصیلی غربی چیز بدی نیست ؛ قدم اشتباه به طراحی و ساخت موسیقی ملی ایران به مردی به نام مونسیور لامار داده شد. در آن زمان بود که سازهای غربی جایگزین سازهای ایرانی شدند. در حال حاضر صحیح است که غربی شدن خطرناک می شود.
وی در نظر گرفت که کار هنر چندین معلم و مراقبان حرفه ای چیز خوبی است و ادامه داد: “روند جوانان به سایر سازها بیشتر از نی است و این ساز بیشتر شرمنده است.” زیرا ساخت ابزارهای هوایی به طور کلی دشوارتر است. این نوازنده معمولاً خوب به نظر می رسد ، اما وقتی در وسط گروه قرار دارد ، نمی تواند بازی کند.
وی افزود: “ما کتاب های ترجمه در زمینه کتاب های ترجمه داریم ؛ نوشتن در این زمینه مشکلات خاص خود را دارد و در نتیجه ، همه ما باید با هم کار کنیم تا مشکلات موجود در این زمینه را برطرف کنیم و اثرات آموزشی بیشتری را برای تجدید منتشر کنیم.
این نوازنده در مورد تأثیر فیلم و سریال و رسانه ها به طور کلی گفت تا توجه مخاطبان موسیقی و موسیقی را به خود جلب کند. اما تهاجم غربی باعث شده است که جوانترین نسل سازهای خود را در قبایل Gonacon فراموش کند و به بازی و یادگیری سازهای غربی برود. عدم نشان دادن یک ابزار ایرانی نوعی فرهنگ غربی است. در رسانه ها خیانت زیادی به موسیقی وجود دارد زیرا هیچ توصیه کافی برای انتخاب موسیقی وجود ندارد.
وی همچنین ادامه داد: “ما باید بیشتر به فرهنگ ایرانی توجه کنیم ، برای سازهای خود کتاب بنویسیم.” بیشتر سازهای ما قدیمی هستند که برای رسیدن به ما از انتقال عبور کرده اند و ما باید از آن محافظت کنیم و آن را به نسل بعدی منتقل کنیم. همه ما مجبور شده ایم تا این هنر را ترویج کنیم و موسیقی سنتی ایرانی را حفظ کنیم و سعی کنیم به جهان برسیم ، مانند سایر کشورهای همسایه ایران ، که موفق به بازی و گسترش دنیای خود شده اند.
وی بر لزوم توجه به ابزارهای ایرانی تأکید کرد: “من سعی می کنم این کار را انجام دهم و علاقه من به ابزارهای ولسوالی ها از این امر ناشی می شود. به طور کلی ، ما باید دنیای اطراف خود را به خوبی درک کنیم و ابزارهای موسیقی ایران را در نظر بگیریم و سعی کنیم آن را از همه حواس به ما بشناسیم تا مردم کشور ما و همچنین جهان را بشناسیم.
در پایان اظهارات خود ، سدگ چراگی گفت: “یکی دیگر از مشکلات ما همراه با غربی شدن ، پایتخت است که ابزارهای قبیله ای را رها کرده و بر موسیقی ابزاری تمرکز می کنند و تمرکز می کنند.” در حقیقت ، اکنون این مفهوم کلی است که موسیقی سازهای سازنده بیشتر از موسیقی در منطقه است ، در حالی که 5 ٪ از موسیقی ایرانی شامل موسیقی منطقه ای و 2 ٪ بخشی از موسیقی ساز است. ما باید این ابزارها را برای نشان دادن ارائه دهیم.
انتشارات انتشارات و انتشار کتاب های موسیقی
Cyrus Amirpour ، مدیر اجرایی شعبه Soroush ، در پایان ارائه کتاب Homayounameh ، توضیحی در مورد مجلات Soroush ارائه داد و افزود: “سورو برای مدت طولانی در زمینه هنرهای تجسمی و هنرهای دستی بوده است و در این زمینه ها چندین اثر منتشر کرده است.
59243
