به گزارش خبرگزاری فارسیرو، نیمه شب یکم مهرماه سال گذشته خبر هولناک قتل داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی فر منتشر شد. حالا پس از گذشت یک سال از این اتفاق، اهالی سینما در فرهنگسرای نیاوران گرد هم آمدند تا یاد و خاطره این دو هنرمند و سینماگر برجسته زمان من را گرامی بدارند.
به گزارش مهر، در این مراسم هنرمندانی چون بهمن فرمان آرا، گوهر خیراندیش، سروش صحت، حبیب رضایی، هوشنگ گلمکانی، نورا هاشمی، فریده سپاه منصور، مائده طهماسبی، شهرام مکری، ماهوش وقاری، منوچهر شهسواری، علی دهکردی، پرویز شهبازی حضور داشتند. مراسم
این بزرگداشت با موسیقی فیلم «قرن» و عکس های قدیمی داریوش مهرجویی با اجرای اصغر نعیمی آغاز شد.
ما عاشق فیلم های او شدیم.
محسن امیریوسفی فیلمساز و مدیر کانون کارگردانان سینما گفت: امشب مراسم بزرگداشت سالگرد قتل داریوش مهرجویی و همسرش را برگزار می کنیم. من از نسلی هستم که از نوجوانی به «اجاره‌نشین‌ها» و «هامون» خندیدند و عاشق شدند. ما چندین دهه است که فیلم های روشنفکری و طنز استاد را تماشا کرده ایم، اما هرگز فکر نمی کردیم با چنین اخبار وحشتناکی مواجه شویم. امشب شب وحشت است. امشب پس از یک سال گرد هم می آییم تا یاد و خاطره این دو عزیز را گرامی بداریم. امیدوارم عاملان قتل این دو عزیز هر چه زودتر به دست عدالت سپرده شوند.
اصغر نعیمی گفت: آقای مسعود کیمیایی به دلیل مشکلاتی نتوانستند در این مراسم شرکت کنند اما به احترام دوست قدیمی و فیلمساز بزرگی چون استاد مهرجویی ویدیویی را برای ما ارسال کردند.
چه کسی پاسخ این مرگ ها را خواهد داد؟
کیمیایی در این ویدئو درباره دوست قدیمی خود گفت: داریوش مهرجویی مظلومانه از دنیا رفت. سینمای خودمان مظلوم مرده است و ما سابقه مردن مظلوم داریم. چه کسی پاسخ این مرگ ها را خواهد داد؟ هنر در ایران رو به پایان است. چگونه می توان از آزادی جسد داریوش مهرجویی صحبت کرد؟ آنچه باقی می ماند میراث اوست نه چهره او. هر وقت دلم برای داریوش تنگ می شود چند تا از فیلم هایش را می بینم.
من نمی توانم چنین قتلی را تصور کنم.
بهمن فرمان آرا روی صحنه رفت و گفت: باورم نمی شود یک سال گذشته و زخم این جنایت هنوز باز است و جوابی نیست. من 50 سال با داریوش دوست بودم و با هم از لس آنجلس به ایران آمدیم. در این مدت جلسات و درخواست های زیادی با هم داشتیم، اما یک مورد مربوط به فیلم «دایره مینا» را برایتان می گویم که اینطور باشد. شما می دانید چگونه همیشه با فیلمسازان خوب رفتار کنید. قبل و بعد از انقلاب این اتفاق نیفتاد. فیلم «دایره مینا» در آن زمان به دلایل زیادی توقیف شد تا اینکه من و داریوش تصمیم گرفتیم برای پخش آن به شرکت نفت برویم. این فیلم را به نظام پزشکی می دادند و مجوز می دادند. به آن اتاق رفتیم و قرار شد رئیس شرکت نفت برای دیدن فیلم بیاید. قبل از شروع فیلم آقای اقبال گفت از این فیلم بدشان می آید. بعد از جلسه مقرر شد آقای مهرجویی با دکتر اقبال ملاقات کند.
وی افزود: سینما نیاگارا را برای نمایش فیلم های اجتماعی به مردم اجاره کردیم. اولین فیلم قرار بود «دیره مینا» باشد. اما این سالن آتش گرفت و نتوانستیم فیلم را نمایش دهیم.
فرمان آرا در پایان خاطرنشان کرد: هرگز نمی توانم تصور کنم که این قتل وحشیانه چگونه رخ داد. به ما می گویند که او اجازه ندارد در این مورد صحبت کند. امروز بعد از یک سال همدیگر را دیدیم، اما نه داریوش در بین ماست و نه قاتلانش شناسایی شدند. میراث پوراحمد را هم فراموش می کنیم. در پایان می گویم داریوش دوست من بود و هنوز در ذهن من است.
سیروس الوند همچنین گفت: فکر می کنم وقتی از لس آنجلس آمد اولین نفری بودم که با او مصاحبه کردم. لهجه اش آمریکایی بود اما با جدیت گفت می خواهم یک فیلم کنایه آمیز بسازم. فکر می کردم چنین چیزی ممکن نیست اما مهرجویی فیلم «گاو» را ساخت که یکی از ماندگارترین آثار سینمای ایران است. در آن زمان عده ای اجازه پخش این فیلم را ندادند، اما حضرت امام (ره) در سخنرانی خود فرمودند که گاهی فیلمسازان ما فیلمی بهتر از آثار خارجی می سازند و فیلم «گاو» را مثال زدند. این جمله مشکلات این فیلم را حل کرد.
گوهر خیراندیش سخنران بعدی این مراسم بود و گفت: همه کسانی که در سینما از دنیا رفتند همیشه حضور خواهند داشت و از بین نمی روند. امروز آقای رضا صائمی در صفحه فضایی خود یادداشتی نوشتند که می خواهم آن را برای شما بخوانم.
آقای مهرجویی سعدی سینمای ایران است.
پس از اینکه خیراندیش یادداشت رضا صائمی را خواند، گفت: افتخار می کنم و شرمنده هستم چون کوچکتر از آن هستم که درباره آقای مهرجویی صحبت کنم. من در اصفهان زندگی می کردم و وقتی فیلم «هامون» اکران شد دیوانه شدم و بلافاصله این فیلم را دو بار در سینما دیدم. بعد از آن دوباره فیلم باخ را گوش کردم، آقای شکیبایی و بیتا فرهی بعد از آن فیلم برایم ستاره شدند. قبل از آن نمی دانستم که آقای سرشار چنین بازیگری است و آقای اویسی اینقدر شوخ طبعی دارد. وقتی فیلم «مهمان مادر» را دیدم خیلی گرسنه بودم چون در فیلم های آقای مهرجویی زندگی هست و در وجود ما نفوذ می کند. همیشه برای من سوال است که چطور توانستید این نوع بازی را از بازیگران بگیرید؟ چگونه از دیالوگ دشوار استفاده کردید؟ به نظر من آقای مهرجویی سعدی سینمای ایران است چون به زبان ساده و پرهیزگاری دست یافتند که بسیار سخت بود.
تلخ ترین اتفاق سینمای ایران
محمدمهدی عسگرپور، رئیس هیئت مدیره خانه سینما گفت: قتل هولناک وی همچنان نامشخص و دارای زوایای پنهان است. به نظر من این قتل تلخ ترین اتفاق سینمای ایران است. می خواهم درباره نقش بی بدیل آقای مهرجویی در تاریخ سینمای ایران صحبت کنم. ممکن است در تاریخ فیلم ابهاماتی وجود داشته باشد و حل آن ابهامات همیشه در دست چند نفر خاص است. شاید نسل کنونی افسانه هایی چون داریوش مهرجویی را آنطور که باید نشناسد. وظیفه ما این است که به نسل های جدید آنچه در سینما انجام داده اند یادآوری کنیم.
او فیلمی برای آزادی انسان ساخت.
پرویز شهبازی در ادامه این مراسم اظهار داشت: صحبت درباره داریوش مهرجویی هم سخت است و هم آسان. پس از آن با آثار مدرن آقای مهرجویی آشنا شدیم و از ایشان با سینما آشنا شدیم. سینمای آقای مهرجویی انسانی بود و به فکر مردم بود. مهرجویی فیلمی به نفع آزادی انسان ساخت.
فریدون جیرانی به دلیل سفر یادداشتی برای این مراسم یادبود فرستاده بود. در ادامه کیانوش عیاری نیز برای این مراسم یادبود یادداشتی را برای داریوش مهرجویی ارسال کرد.
محمدعلی سجادی در جای دیگری از این مراسم اظهار داشت: عقل در فرهنگ ما تعاریف مختلفی دارد و چه بر اساس عرفان و هستی شناسی و چه بر اساس تعاریف امروزی آقای مهرجویی در همه آثار ایشان حرکتی بین عقل و جنون وجود دارد. و برعکس متاسفانه در جامعه امروز ما حاشیه بر متن غلبه دارد.
علیرضا داودنژاد نیز برای این مراسم پیام تصویری ارسال کرد.
مریم مهرجویی، دختر بازمانده داریوش مهرجویی نیز در پیامی تصویری گفت: عده ای فیلم می سازند و عده ای جاده می سازند. پدرم از جمله کسانی بود که جاده ساخت. حالا اگرچه خودش در این دنیای فیزیکی نیست اما راهش ادامه دارد.
مینا بزرگمهر خواهرزاده داریوش مهرجویی نیز اظهار داشت: در کودکی این فرصت را داشتیم که زندگی خود را شبیه یک سیرک بزرگ کنیم. ما نسل بچه های دهه 60 هستیم و آنچه نسل قبل از ما به جا گذاشته و این داشته ها برای ما بسیار حیاتی است. وقتی این بزرگان را از دست می دهیم، متوجه می شویم که ماندن فردی مثل داریوش مهرجویی در ایران و خلق آثار درخشان برای ما چه افتخار بزرگی بود.
مجید برزگر همچنین اظهار داشت: آقای مهرجویی در زمان حیاتشان این فرصت را داشتند که مورد تقدیر قرار گیرند. در تاریخ سینمای ما هیچ گاه گرما و فشار و تاریکی کم نبوده است، اما 31 اسفند 1402 وحشتناک ترین روز سینمای ایران بود. طرح دعوا و روشن شدن این پرونده خواسته سینمای ایران است.
ابوالحسن داودی پس از پایان این مراسم اظهار داشت: حدود یک ماه پیش خانه سینما مراسم یادبود آقای مهرجویی و پوراحمد را برگزار کرد که متاسفانه چهره های شناخته شده سینما در آن مراسم حضور نداشتند اما اکنون خوشحالم که دست اندرکاران حرفه ای هستند. در این مراسم سینما و سالمندان حضور دارند. سینما را با صحبت و دیدن کارهای آقای مهرجویی یاد گرفتم. همه شما می دانید که ما اکنون در شرایط بحرانی هستیم، اما من می خواهم در مورد آشتی صحبت کنم. جامعه ایران چهار دهه را پشت سر گذاشته است و با تمام خلأهایی که وجود داشته، سینمای ایران بیشترین امتیاز را در دنیا کسب کرده است. سوال من این است که اگر در قتل داریوش مهرجویی و خودکشی کیومرث پوراحمد پاسخ درستی به جامعه فیلمسازان ما داده نشود قطعا ابعاد و نتایج بدی خواهد داشت.
پس از این مراسم فیلم «دایره مینا» به کارگردانی داریوش مهرجویی برای حاضران به نمایش درآمد.
۲۴۳
