ترند های روز

فردین قربانی سیستم کثیف سینما شد/ چرا فیلمسازان از فردین استفاده نکردند؟

به گزارش خبرگزاری اخبار آنلاینتقی مختار بازیگر، کارگردان، روزنامه‌نگار و منتقد سینما بود که در اوایل دی ماه 1352 با خبرنگار مجله «سپید و سیاه» به تفصیل از کار و سینمای ایران صحبت کرد و به طور خاص به شخصیت فردین پرداخت. او که همزمان با فردین کار می کرد، این ستاره سینما را «یکی از قربانیان سیستم متقلب و کثیف سینمای کنونی» می دانست. در زیر بخشهایی از این گفتگو را به نقل از «بلانکو و نگرو» در 14 آذر 1352 می خوانیم:

مختار! در مورد فردین چه می گویید؟ فردین ملقب به غول غول های سینما از سوی جمع کثیری از مردم و کارشناسان مسئول بیش از نیمی از تقصیرهای سینمای فارسی است؟

در مورد فردین حرفی ندارم. چون فردین در سال های اخیر دیگر نمی تواند مثل سابق بیاید و برود. او دیگر به اندازه چند سال پیش در سینمای ما مطرح نیست و اگر مشکلی ندارید که من رابطه کاری یا دوستی خاصی با او دارم، نمی‌خواهم آن را از دست بدهم (چون شایعات به سرعت اینطور هستند. در سینمای ما گسترش یافته است) می خواهم بگویم که خود فردین متأسفانه یکی از قربانیان سیستم کلاهبردار و کثیف سینمای کنونی ماست.

فکر نکن دارم ازش دفاع میکنم چون همه می دانیم که فردین متعلق به یک سینمای تجاری بود که به طرز وحشتناکی ذائقه مردم را برای سینما خراب کرده است. اما واقعاً بیایید انصاف داشته باشیم و یک بار پرونده «فردین» را که یک پرونده سخت و بحث برانگیز است، به صورت منطقی، درست و اصولی بررسی کنیم.

در روزی که فردین برای اولین بار به عنوان یک جوان زیبا، جذاب و خوش تیپ وارد سینمای ایران شد و مورد استثمار قرار گرفت، آیا واقعاً تصمیم گرفت آن شخصیت احمقانه و بی خیال و آن آدم بارکش، بی منطق، فرستنده و نیمه خالی را ارائه دهد؟ به سینمای فارسی بیاوریم؟ یا اینکه عده ای از این تهیه کنندگان بودند که از وجود این جوان سوء استفاده کردند و از کم دانشی او برای کاوش در مسائل هنری و اجتماعی استفاده کردند و فردین را به بازیگری تبدیل کردند که پس از سال ها تلاش در سینمای فارسی و حتی بعد از شدت گرفتن تأثیرات در این سینما، آیا چوب همان سوء استفاده ها را خواهد خورد؟

چنین شخصیتی از فردین ارائه کردند و تایید کردند که سال ها بعد هیچ یک از فیلمسازان جوان و روشنفکر ما که صادقانه معتقدند فردین یکی از زیباترین و خوش تیپ ترین بازیگران ایران است و واقعا استعداد حضور در دنیا را دارد، وجود ندارد. . سینما و ملایمت او در کار بازی او باورنکردنی است، نتوانستند با او کار کنند و با اینکه علاقه زیادی به کار با او داشتند، نتوانستند از شر او خلاص شوند. او در فیلم هایش از آن استفاده کرد. میدونی چرا؟ چون نوع قرار گرفتن فردین یا بهتر است بگوییم قرار گرفتن فردین در آنجا به گونه ای بود که اگر در فیلم های این کارگردانان جوان ظاهر می شد، کلاس فیلم آنها را تغییر می داد. زیرا واقعا سخت و حتی غیرممکن است که مردم را متقاعد کنیم که فردین توانایی ایفای نقش هایی غیر از نقشی که به آبگوشتی معروف است را دارد.

مگر جلال مقدم کارگردان روشنفکر و فرهیخته ایران با همین فردین فیلم نساخته است؟ و آیا فردین بهترین بازی دوران بازیگری خود را در این فیلم (راز الدربری) ارائه نداد؟ پس نتیجه چه شد؟ هیچی، کار تمام شده بود و مردم دیگر نمی توانستند فردین را در تیپی متفاوت از آن جا افتاده و متأسفانه مبتذل بپذیرند. یادمان باشد که مقدم اولاً تعدادی از بهترین هنرمندان تئاتر ایران را در کنار فردین قرار داد و ثانیاً سعی کرد فردین را از تیپ معروفش دور نکند. اما همه این تلاش ها بی نتیجه ماند زیرا فردین قبلا قربانی این سینما شده بود. این که همین توطئه گران متحجر برنامه ریزی کرده اند که ما جوان ها را به همین شکل یا از راه های دیگر قربانی کنند. اما بدون اینکه بدانیم ما نمی توانیم در این راه قربانی شویم.

این را هم بگویم که متأسفانه خیلی ها در سینمای ما آنقدر کوته فکر هستند و از خصوصیات انسانی غافل هستند که تا می توانند مردم را دستکاری و استثمار می کنند و به نفع خودشان بزرگ می کنند و از آنها پول در می آورند. اما زمان تغییر کرده است و ذائقه مردم عوض شد، او را کتک زدند و رها کردند که دچار اختلالات روحی شود. نمونه های زیادی از این افراد در این دوره کوتاه تاریخ سینما داشته ایم.

نمونه اش «فردین» است، درست است؟

واقعا همینطور است. فردین هر که بود و هر کاری کرد، نباید فراموش کرد که حداقل یک خدمت بزرگ به این سینما کرده است و آن اینکه سینمای ما را به یک توسعه اقتصادی چشمگیر و غیرمنتظره رسانده است. فردین کسی بود که سد دستمزد بازیگران را شکست و دستمزدها را به یکباره چندین برابر کرد، او بود که فروش فیلم فارسی را از مرز یک میلیون تومان عبور داد، او بود که مخاطب بیشتری برای این سینما ایجاد کرد. با اینکه این مخاطب بد سلیقه بود، اما باز هم به سینما آمد و بعدها می شد ساخته و استفاده کرد. فردین اولین کسی بود که درهای داخلی سینمای ما را باز کرد. او حتی آرزوهای بزرگتری داشت: به کشورهای همسایه و حتی ایتالیا سفر کرد و در فیلم های آنها بازی کرد. اما متأسفانه چیزی به سینما تزریق کرده بودند که «سینمای واقعی» نبود و به همین دلیل فردین با تمام تلاشش آن موفقیتی را که باید به دست نمی آورد…

اما علاوه بر همه اینها همیشه روحیه انسان دوستانه و جوانمردی را در برخورد با فردین دیده ام که شاید دلیل اصلی تمرینات ورزشی و اخلاق ورزشی او باشد. من تا به حال ندیدم فردین نسبت به کسی بدخواه باشد، کسی را بزند، بگوید فلانی نباید در این فیلم باشد تا من در آن بازی کنم. البته فردین هم مثل غول های سینما همیشه به فکر خودش بوده و همیشه سعی کرده «اول شخص» باشد، اما معتقدم این راه مشروع مبارزه برای هر قهرمانی است که می خواهد عنوانش را حفظ کند. اما در این مواقع فردین همیشه سعی می کرد سریعتر از بقیه بدود، نه اینکه پاهای دیگران را قطع کند تا از راه رفتن دست بردارند و با لنگان راه رفتن قهرمان مسابقه شوند.

فردین فراموش نکرده ایم که بعد از تغییراتی که از سال 48 در سینما رخ داد، او سعی کرد خود را با این تغییر وفق دهد و حتی در بیانیه ای رسمی در روزنامه ها اعلام کرد که می خواهد با مشارکت این کرد فیلم بسازد. گروه و خودش و حتی تولید فیلم از تئاترهای معروف و ارزشمند ایران و در نتیجه تئاتر در گسترش سطح کشور. فراموش نکرده ایم که هر وقت یک کارگردان خوب، تحصیلکرده و روشنفکر می خواست با فردین کار کند، فردین بدون توقع عادی با او همکاری می کرد.

اما تهیه کنندگان و کارگردانانی که او را با نرمی، انعطاف و استعدادش به یک بت دروغین تبدیل کردند، در این مرحله او را متوقف نکردند و به او فشار آوردند که تیپ خود را تغییر ندهد تا شکست نخورد. در نتیجه کارگردانان جوانی که آمادگی ساخت همان فیلم ها را نداشتند، فردین را به کلی رها کردند.

خوب به یاد دارم که چند سال پیش همین تهیه کننده ها پشت دفتر فردین صف کشیدند و بدون اینکه فیلمنامه ای در دست داشته باشند با او قرارداد بستند که بر اساس نامش از شهرستان ها پول بگیرند و کار خودشان را ببندند. حتی تهیه کنندگانی بودند که فردین را روز جمعه بیش از 300 هزار تومب خریدند و حتی دیده بودم که فردین قراردادهایی را امضا کرده بود که در آن زمان مشخصی تعیین نکرده بود، اما اعلام کرد که در زمان فرصت در جلسات فیلمبرداری شرکت خواهد کرد. اکنون همین تهیه کننده ها با این آدم رفتاری دارند که هیچکس با برادرش که در زندان است ندارد!

فریادهای دردناک فردین

یک روز در یک گفتگوی خصوصی و بسیار دوستانه که در دفتر فردین با او داشتم (و آن روز آنقدر دلش سوخت که انصافاً مرا آزار داد) سخنانی از زبان او شنیدم که به اعتقاد من بزرگترین توصیه برای جوانان است. افرادی مثل من برای ما درسی است که از آن درس بگیریم و دست آن تولیدکنندگان را بازی نکنیم و به اعتبار و شخصیت خودمان فکر نکنیم. آن روز فردین با چشمانی اشکبار (و چقدر برایم دردناک بود که گریه او را دیدم) گفت:

– حکایت من مثل حکایت آن آدمی است که وضعیت مالی و اجتماعی فوق العاده درخشانی دارد و خیلی ها دور هم جمع شده اند و صبح زود به خانه اش آمده اند، همه جا با او می روند، در کنارش غذا می خورند. اما همین، که به هر دلیلی در جایگاهش تزلزلی ایجاد شد و موقعیت درخشانش را از دست داد، فراموشش می کنند و می روند و هرگز به عقب نگاه نمی کنند. این کار را نمی کنند و حتی تسلیت هم نمی دهند. و وقتی یکی از آنها بعد از مدت ها با شما تماس می گیرد یا می خواهند از شما پول قرض کنند یا می خواهند کاری برای آنها انجام دهید.

البته فردین گلایه های زیادی از دوستانش در مطبوعات دریافت کرد. او می گفت:

– همان مجلات و روزنامه هایی که وقتی قرارداد بازی در یک فیلم را برای شش ماه آینده بستم، عکس و اخبار مربوط به آن را چاپ کردند و ناگهان در یک هفته عکس من روی جلد چندین مجله افتاد، حالا بعد از یک It’s خیلی وقته که یه عکس کوچیک و یه خبر کوتاه از من چاپ کردن، میبینم نیش زده اند و در هر صورت دلخورم کرده اند…

پس فردین یکی دیگر از قربانیان این سینماست. این سیستم آلوده ستاره سازی و این سینما که در چنین وضعیتی نتیجه ای جز لوس کردن بازیگران و تخریب شخصیت ذاتی آنها و سوء استفاده از وجودشان ندارد. سران این گروه مبتذل هستند که حتی آنقدر به فیلمسازان موج نوی ما فشار آورده اند که مجبور به عقب نشینی و تشکیل گروهی جداگانه شده اند و اکنون خواهان اصلاحات هستند. اما اخراج چهار کارگردان مبتذل از بین آنها چه فایده ای دارد؟ این راه حل اصلی نیست، زیرا هر کس فیلمنامه چنین کارگردانی را در مرحله اول تایید کند مجرم و مبتذل است و همین تهیه کنندگان هستند که کارگردان را مجبور می کنند صحنه های دعوای مسخره و صحنه های سوپ را در فیلمش بگنجانند. و شامل مقداری رقص کمر و رقص شکم است.

259

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا