عبدالکریمی در معرض 10 انتقاد از محدث قرار گرفت / محدث: عبدالکریمی طفره رفت یا پاسخ هایش قانع کننده نبود

گروه اندیشه: بر اساس یک گزارش خبری اخبار آنلایندکتر حسن محدثی گیلوایی و دکتر بیژن عبدالکریمی در مقر باشگاه پیرامون موضوع «حکمرانی و توسعه» گفتگو کردند. پس از مناظره محدث، نظرات خود را در 10 محور در نقد عبدالکریمی به صورت منقح و منظم نوشت و در کانال خود منتشر کرد. عبدالکریمی فایل صوتی مناظره را در کانال خود قرار داد و همچنین نقد مکتوب محدث را در کانال خود قرار داد. متن تنظیم شده محدث برای ملاحظه شما در زیر آمده است:

***

متن و محورهای نقد محدث:

بخش اول:

1. طرح کلی بحث: حکمرانی بد
2. پروژه 22 نقد اندیشه سیاسی دکتر بیژن عبدالکریمی
3. ذکر ریشه های فکری عبدالکریمی در هایدگریسم اسلامی; ریشه شناسی مواضع سیاسی او

در بخش اول این مناظره، تنها توانستم مبانی بحث خود را در مورد حکمرانی بد به همراه ده نقد ارائه کنم، اما با توجه به آنچه گفتم، می‌خواهم بگویم که در بحث حکمرانی بد در مورد 12 مورد صحبت کردم. شاخص هایی که هشت مورد از آنها عامل تشکیل چهار مورد است. موارد زیر عبارتند از:

1. شاخص فلاکت / مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم («ایران در بین 20 کشور دارای بالاترین شاخص فلاکت در سال 2022 بود»)
2. نرخ بیکاری («ایران از نظر نرخ بیکاری رتبه هفدهم جهان را دارد»)
3. درآمد سرانه کشور («ایران در اکثر سالهای بین سالهای 1390 تا 1402 با کاهش درآمد سرانه مواجه بوده است»)
4. شاخص ادراک فساد («ایران در سال 2023 در بین 180 کشور در رتبه 149 قرار دارد»)
5. شاخص رفاه جهانی (“رتبه 126 ایران در بین 167 کشور جهان”)
6. شاخص ضریب جینی (بر اساس گزارش های جهانی، ضریب جینی در کشور از 40 درصد گذشته است)
7. شاخص آزادی مطبوعات («ایران در بین 180 کشور در رتبه 176 قرار دارد و همچنان در انتهای جدول است»)
8. شاخص آزادی اقتصادی («بر اساس معیارهای بنیاد هریتیج، ایران در بین 176 کشور جهان در رتبه 169 قرار دارد»)

تاثیرات این هشت شاخص بر مردم ایران چه بوده است؟ ما می توانیم نتیجه این وضعیت را در چهار شاخص زیر مشاهده کنیم:

9. شاخص شادی (داده های شاخص شادی ایران نشان می دهد که در حالی که میانگین شادی جهانی در بین 111 کشور در 10 سال گذشته 5.59 بوده است، میانگین این شاخص در ایران به 4.76 رسیده است که نه تنها کمتر از میانگین جهانی است، بلکه دارای یک با کشورهای منطقه”).
10. شاخص عواطف و خشم («ایرانی ها جزو 10 کشور اول هستند که مردم آن ها بیشترین تجربیات منفی روزانه را دارند»)
11. شاخص مهاجرت («ایران در بین سال‌های 2020 تا 2021 با افزایش 141 درصدی سریع‌ترین نرخ رشد مهاجرت را در جهان داشته و در سه سال اخیر این روند صعودی با سرعت بیشتری ادامه داشته است»).
12. میزان خودکشی («آمار رسمی در ایران نشان می‌دهد که میزان خودکشی در ایران طی دهه گذشته بیش از 40 درصد افزایش یافته و از حدود 3500 مورد در سال به بیش از 5000 مورد رسیده است».)

توجه: خوانندگان محترم می توانند شاخص های دیگری را نیز به این مجموعه اضافه کنند.

قسمت دوم

در این مناظره 21 انتقاد از دیدگاه های سیاسی دکتر بیژن عبدالکریمی را مطرح می کنم. در جلسه اول فقط ده انتقاد خود را به ایشان تقدیم کردم و متأسفانه باید بگویم که ایشان در اکثر موارد از پاسخگویی به این انتقادات طفره می رفتند و در مواردی که پاسخ می داد پاسخ ایشان برای من قانع کننده نبود! این ده بررسی عبارتند از:

1. عدم قطعیت در تعریف گفتمان انقلاب: گفتمان انقلاب چیست و چه ویژگی هایی دارد؟ منظورتان سخنرانی جمهوری اسلامی است؟ پس چرا از عنوان انقلاب استفاده می کنید؟ تعریف دکتر بیژن عبدالکریمی از «سخنرانی انقلابی» چیست؟

2. چه تعریفی از سخنرانی انقلابی؟ تعریف رسمی از گفتمان انقلاب چه ویژگی هایی دارد؟
1. ضد توسعه است (آقای عبدالکریمی سرمایه گذاری در عرصه نظامی را نشانه پیشرفت در مسیر توسعه می داند!)
2. ضدغربی، غیرغربی یا غربی است (این گفتمان یک دوگانگی کاذب در برابر غرب ایجاد می کند: غرب ستیزی در برابر غرب گرایی) و گزینه سوم مورد دفاع برخی از روشنفکران، یعنی غرب گرایی انتقادی (حتی خود هایدگر) را نادیده می گیرد. یک منتقد). غرب) البته باید غرب تمدنی را از غرب سیاسی جدا کرد. این گفتمان دوگانگی کاذب ایجاد می کند و هرکسی که با غرب ستیزی مخالفت می کند غرب گرا می خواند. در حالی که خودش عملا شرق شناسی کرده است.
3. خلاف حقوق بشر است.
4. ضد دموکراسی و کثرت گرا و انحصار طلب است.
5- ضد مدرنیته است
6. مخالف آزادی است،
7. ضد علم و عقلانیت خود محور یا خودکامه است.
8. بدتر از همه این که ارزش های رایج دوران مدرن را که محصول مجموعه ای از تلاش های انسانی، اجتماعی و فکری است به عنوان ارزش های غربی رد می کند.
9. قطبی ساز: یکی از مهم ترین ویژگی های گفتمان انقلاب، قطبی شدن جهان و آدم است. تقسیم جهان به دو قطب دوست و دشمن. عبدالکریمی به منتقدان هشدار می دهد که کشور را قطبی نکنند، در حالی که گفتمان مورد دفاع او دائماً قطبی می شود. به جای طیف

3. موضع دوگانه نسبت به انقلاب: آیا از انقلاب دفاع می کنید یا مخالف انقلاب هستید؟ اگر مدافع گفتمان انقلاب هستید چرا علناً انقلاب 57 را محکوم می کنید؟ و بارها گفته اید که اشتباه روشنفکران سال 57 و قبل از آن را که به رژیم شاه حمله کردند و موضوع را سیاسی می دانستند، تکرار نکنیم؟

اگر انقلاب اشتباه بود، پس چرا می گویید «شکست گفتار انقلاب شکست انقلاب بزرگ است» (عبدالکریمی، 14 آذر: 1403، صدای باشگاه).

4. کلمات متناقض در مورد توسعه: نمی گویید مشکل اصلی ما توسعه است؟ من هم می گویم مشکل اصلی ما توسعه سیاسی و بالاتر از همه توزیع قدرت است. چرا به این خاطر به من و امثال من حمله می کنید؟ علاوه بر این، نیروهای گفتمان انقلاب مخالف توسعه هستند.

5. انتقاد از وضعیت فعلی مسئولان: چرا نگران انتقاد از نیروهایی هستید که قدرت سیاسی و سایر منابع کشور را در اختیار دارند و مسئول اصلی شکل دادن به شرایط کنونی هستند؟ آیا این نیروهایی که به قول شما معماران گفتمان انقلاب، بیشترین مسئولیت را ندارند و بزرگترین امکانات را در اختیار ندارند، نیستند؟ چرا انتقاد از عملکرد آنها شما را آزار می دهد؟

6. اولویت بندی نادرست مشکلات: آقای عبدالکریمی به جای اینکه بدحکومتی را مهم ترین مسئله زمان ما بداند، نظام سلطه را مهم ترین مسئله می داند! جالب اینجاست که بحث پدیدارشناسانه مطرح می شود! چرا مشکل اصلی کشور را نظام حکومتی می دانید؟ چرا وضعیت کنونی جامعه ایران را مهمترین مسئله کشور نمی دانید؟ چرا روی بحران مشروعیت به اصطلاح «گفتمان انقلابی» تمرکز نکنیم؟ و مختصات نظام سلطه چیست؟ آیا چین، روسیه و خود بلوک شرق نوعی نظام سلطه ایجاد نمی کنند؟ آیا گفتمان انقلاب شکلی از نظام سلطه را ایجاد نمی کند؟ آیا گفتمان می تواند فارغ از ایجاد اشکال سلطه باشد؟
پس در واقع، بدون اعتراف، خواهان شکل گیری اشکال جدیدی از سلطه هستید. مثلا چیزی شبیه امپریالیسم شیعه.

7. مشکل سازترین سیاست را به عنوان مهمترین دستاورد در نظر بگیرید: چرا مهمترین موفقیت گفتمان انقلابی را در قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی تعریف می کنید؟ چرا بر اساس شرایطی که در درون شما ایجاد می کند ارزیابی نمی کنید؟ پس بر اساس چه منطقی عملکرد جمهوری اسلامی را موفقیت آمیز می دانید؟ معیارهای شما چیست؟ عبدالکریمی گفته است: سخنان انقلاب در برابر نظام سلطه شاهکار ساخته است.

8. دوگانگی کاذب جامعه: تصور دو ملت که همیشه از آن صحبت می شود و اینکه ایران را متشکل از دو ملت می دانند نیز تصور نادرستی است. در واقع ما اکثریت یک ملت را داریم. بنابراین پلورالیسم اجتماعی در همه جوامع وجود دارد. چرا این کثرت باعث می شود فکر کنید ما به دولتی نیاز داریم که این کثرت را پوشش دهد؟

9. تحقیر حداقل همخوانی خودجوش روشنفکران و مردم: عبدالکریمی همفکری روشنفکران و مردم در برابر حکومت بد را نقطه منفی روشنفکران می داند. به جای تشخیص این که این نوع حکومت مشکل ساز بوده است. به همین دلیل به دروغ روشنفکران را به پوپولیست بودن متهم می کند.

10. مغالطه پهلان پناه در انکار روشنفکران: تفسیر نادرست از نظرات منتقدان (منتقدان متهم به تحلیل اخلاقی و روانی حکومت هستند؛ اینکه حاکمان بد هستند یا باید آنها را تغییر دهیم و حاکمان دیگری بیاوریم). در حالی که نقد روشنفکران متوجه حکومت بد است، نقد اخلاقی و روانی حاکمان چنین نیست.

منبع: کانال دکتر محدثی.

۲۱۶۲۱۶