عبدالله علیخانی: توان فیزیکی و مالی بازسازی سینمای «عصر جدید» را ندارم/ تخفیف پنج درصدی برای سرمایه دار عاشق سینما امکان پذیر است!/ مردم از ریزش خاطرات گفتند.

پریسا ساسانی: سینما «عصر عصر جدید» یکی از سالن‌های قدیمی سینما با قدمت دهه 1320 است که در تیرماه 1357 در جریان انقلاب توسط یکی از سینماداران سابق به نام هوشنگ کاوه خریداری و بازسازی شد. این شهر فیلم های ایرانی را به نمایش گذاشت و خاطره ساخت. برای مردم و تبدیل به مکانی برای خلق خاطرات و بازپخش خاطرات نوستالژیک شد. تا اینکه محمدحسین فرحبخش و عبدالله علیخانی در سال 1387 این سینما را از کاوه خریدند و صاحب «عصر جدید» شدند. اموالی که هر از گاهی ترس از تخریب بنا یا به عبارتی فروریختن خاطرات را در بین تماشاگران سینما ایجاد می کند و حالا بار دیگر در جایگاه تخریب فروش قرار گرفته است.

بهشت و جهنم بعد از فروش «عصر جدید» به ما کاری ندارد.

عبدالله علیخانی تهیه کننده سینما و یکی از صاحبان سینمای «عصر جدید» درباره فروش این مکان گفت: این سینما فقط ملک شخصی من و فرح بخش است و می خواهیم آن را بفروشیم و بهشت ​​و جهنم. هیچ چیزی ندارند پس از فروش با ما چه کنیم؟ اما اگر سرمایه داری بخواهد ملک را بخرد و کاربری آن را تغییر ندهد و آن را فقط به عنوان یک سینمای دیگر بازآفرینی کند. ما حاضریم ملک را 5 درصد کمتر از قیمتی که برای فروش تعیین کرده ایم بفروشیم.

علیخانی در پاسخ به این سوال که چرا سینمای «عصر جدید» را بازسازی نمی کنند؟ وی گفت: واقعیت این است که به سنی رسیده ام که دیگر توان و حوصله اداره این سینما را ندارم و فردی یا تیمی باید آن را بخرند و بازسازی کنند تا چراغ «دوران جدید» بدرخشد. ادامه دهید و درآمد خوبی برای صاحبان بعدی ایجاد کنید.

این تهیه کننده فیلم افزود: همچنین برای ادامه فعالیت این مکان به عنوان سینما نیاز به بازسازی اساسی است. از آنجایی که این سینما به هیچ وجه استاندارد ساختمانی ندارد، به‌هیچ‌وجه ایمن نیست، مخصوصاً در صورت آتش‌سوزی، هیچ یک از نکات مهم اطفای حریق در نظر گرفته نشده است و در صورت ادامه این مکان از آن استفاده می‌شود. به عنوان یک سینما و باید بازسازی شود که حداقل 30 میلیارد هزینه دارد. برای همین می گویم حفظ این سینما صبر می خواهد که از توان من خارج است.

اگر در «دوران جدید» آتشی رخ دهد، فاجعه خواهد آورد

علیخانی در توضیح دلایل ایمن نبودن این ساختمان گفت: هوشنگ کاوه فیلمبردار خوبی بود اما فکر می کردم مهندس خوبی هم بود! چون این سینما از ابتدا یک تئاتر استاندارد بود که آقای کاوه در سال 57 که انقلاب شد آن را خرید و این سینما را با سه اتاق ساخت. اما ساخت آن ایرادات اساسی داشت و در طرح جدید 2 اتاق اضافه کرد اما استانداردهای لازم را در نظر نگرفت. بنابراین در حال حاضر فقط سالن 1 استاندارد است و سالن 2 و 3 از نظر ساخت و ساز ایمن نیستند. به عنوان مثال ستونی در وسط راهرو وجود دارد که دید را کور کرده و تماشای فیلم را مختل می کند یا درهای راهروهای 2 و 3 خروجی به بیرون ندارند و در صورت آتش سوزی هیچ گونه خروجی وجود ندارد. به خیابان بروید و اگر چنین اتفاقی بیفتد فاجعه ای ایجاد می کند.

قیمتی که برای فروش تعیین کردیم؛ هیچ پولی برای دولت وجود ندارد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا سازمان های دولتی برای خرید این ملک به شما مراجعه نکرده اند؟ وی گفت: خیر، تاکنون هیچ نهاد دولتی تماسی دریافت نکرده است، اما اگر دولت بخواهد در «دوران جدید» سینما را ادامه دهد، باز هم پنج درصد زیر قیمتی که برای فروش تعیین کرده ایم، خواهیم فروخت. پول زیادی برای دولت وجود ندارد.

نگاهی به واکنش ها

بنر نصب شده بر درب سینمای دوران جدید نیز واکنش هایی را در پی داشت و دوستان سینما و حتی کارشناسان تهرانی به این اقدام اعتراض کردند. پژمان موسوی روزنامه نگار در صفحه شخصی خود با اطلاعیه ای برای همه نوشت: نگذاریم عصر جدید شکست بخورد.

۲۴۳۵۷