شعر خوانی بهزاد فراهانی و خشم او

به گزارش خبرگزاری فارسیرو، این نمایشگاه با عنوان «خاطرات و خاطره ها» میزبان هنرمندانی بود که آمده بودند تا با نگاهی به عکس های تاجیک اختر خاطره خود را تازه کنند. عکس هایی که در سال های طولانی فعالیت در عرصه عکاسی تئاتر ثبت کرده است.

به گزارش ایسنا، تاجیک که یکی از عکاسان پیشکسوت تئاتر است، عکس های زیادی از نمایش هایی که در دهه های مختلف اجرا شده است، گرفته است و در نمایشگاه عکاسی او هم عکس های دوران جدید تئاتر و هم عکس است. 30 سال دیگر از ضبط آنها می گذرد و با تماشای آنها می توان ردپای گذشت سال ها را در چهره هنرمندانی که روزی در این نمایش ها بازی می کردند، پیدا کرد.

شب گذشته بهزاد فراهانی که آثارش در این نمایشگاه به چشم می خورد، از ادامه فعالیت تاجیک در عرصه عکاسی تئاتر تمجید کرد و از او به عنوان عکاسی یاد کرد که هیچ گاه از کار خود پیشه نکرده و همواره فروتنی خود را حفظ کرده است. من مغرور نبودم

فراهانی ابراز تاسف کرد: برخی از دوستان پس از ورود به حرفه عکاسی تئاتر کم کم حرفه ای و مغرور می شوند و کمتر هنرمندی داریم که گرفتار این آفت نشویم اما اختر تاجیک همیشه شریف و متواضع ماند. با این حال، ما هرگز نتوانستیم حقوقی را که شایسته او بود، پرداخت کنیم.

این هنرمند نمایشگری، صبر و عشق او را از دیگر ویژگی های اختر تاجیک در کار عکاسی خود برشمرد و افزود: نگاه او به این حرفه بسیار فراتر از حد معمول بود و آن را مقدس جلوه داد و با رفتار خود هشدار داد که این حرفه باید. آلوده نباشد امیدوارم همه هنرمندان ما به اندازه او به حرفه خود تعهد و دلبستگی داشته باشند تا نمونه شوند.

فراهانی ادامه داد: هر نمایشی که روی صحنه می رفتم داوطلب عکاسی می شد و بیشتر عکس هایی که از آثارم وجود دارد متعلق به اوست.

او به تاجیک گفت: تو عمرت را صرف این عکس ها کرده ای. آن هم با عشق شما خاطره تمام زندگی ما هستید و در قلب همه ما جایی دارید.

این بازیگر و کارگردان پیشکسوت پس از سخنان خود شعری از آرمان امید را در تجلیل از تاجیک خواند و برای وی آرزوی سلامتی کرد.

حسن باستانی دیگر نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر نیز گفت: همه این عکس ها ستایش عشق است. من 20 سال است که خانم تاجیک را می شناسم و آنها بزرگترین مشوق من بودند. او نه تنها لحظات اجرای ما را ضبط کرد، بلکه بعد از اجرا با صحبت هایش گروه را تشویق و تشویق کرد. هر کدام از این عکس ها خاطره ای است که در دل ما حک شده و برخاسته از عشقی است که او به تئاتر کرد.

همچنین آرش ناظم زاده، عکاس و معمار نیز در سخنانی کوتاه خطاب به تاجیک گفت: هیچ وقت عکاسی تئاتر را دوست نداشتم و این کار را نکردم، اما پس از دیدن این عکس ها دوست داشتم که او هم عکاس تئاتر باشد چون عکاسی کرده است. تئاتر عکاسی فراتر از آنچه بود، برنده شد.

برخی از دوستان اختر تاجیک، مانند زهره عشقی، خواننده ای که اجرای برنامه را نیز بر عهده داشت، شعرهایی را خواندند.

اما در قسمت پایانی این برنامه اختر تاجیک خطاب به فراهانی و دیگر هنرمندان حاضر در نمایشگاه گفت: در مقابل شما استادان بزرگ چه بگویم؟ فقط می دانم که به هیچ زبانی نمی توانم از آنها تشکر کنم و این مرا ناراحت می کند. تمام لحظاتی که در موردش صحبت کردی که من گرفته بودم.

۲۴۴۵۷