سینمای ایران شعری مصور است/ بسط زبان فارسی به کمک سینما
به گزارش خبرگزاری فارسیرو، به نقل از روابط عمومی موزه سینما، احمد محیط طباطبایی مدیر ایکوم در ابتدا گفت: ایران یکی از پیشگامان سینمای کشور است و مانند همه عوامل دیگری که تحت تاثیر با تغییرات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور، سینما در ایران دستخوش تغییراتی شده است. وقتی سینما متولد شد، وظیفه آموزش، اطلاع رسانی، سرگرمی و… را بر عهده گرفت و بعدها با حضور تلویزیون آن بار سنگین کمی سبک شد و اکنون از سینما به عنوان یک امر هنری انتظار می رود.
وی پس از بیان اینکه سینما مشکلات عمیقی را پیش روی مردم قرار می دهد، ادامه داد: به همین دلیل سینمای ما در حال حاضر وضعیت خوبی دارد. سینما به عنوان یک هنر کامل شناخته می شود زیرا رشته های مختلف هنری را در خود جای داده است.
محیط طباطبایی همچنین درباره اهمیت موزه فیلم بیان کرد: موزه فیلم ایران از آن جهت حائز اهمیت است که 120 سال عمر سینما را در خود جای داده و تحولات، رویدادها و تاریخ سینما را منعکس می کند. در واقع موزه فیلم نقش مهمی در جغرافیای فرهنگی و هنری امروز ما دارد.
سپس بخش هایی از فیلم های خاطره انگیز سینمای ایران برای بینندگان پخش شد.
هدف ما ارتقای تعاملات فرهنگی است.
سعد خان مدیر موسسه فرهنگی اکو از دیگر سخنرانان این مراسم بود و گفت: موسسه اکو شامل 10 کشور مسلمان است و هدف اصلی این موسسه ترویج فعالیت های اقتصادی در بین کشورهای عضو است. همه می دانیم که بدون همکاری فرهنگی امکان تعامل اقتصادی وجود ندارد. موسسه ما یک نهاد فرهنگی است و هدف آن ارتقای تعاملات فرهنگی در حوزه ادبیات، سینما و… است. علاوه بر این، این سازمان می خواهد این ارتباط را بین هنرمندان، شاعران و کارگردانان ایجاد کند.
وی با بیان اینکه ایران در مقایسه با سایر کشورهای عضو OEC دارای سابقه بسیار قوی در عرصه سینما است، ادامه داد: ایران فیلم های خوبی در زمینه های اجتماعی و تاریخی دارد. فیلم های تاریخی ایرانی بسیار مهم هستند و باید در کشورهای دیگر نمایش داده شوند. مهم این است که فیلم های ما با زیرنویس در کشورهای دیگر پخش شوند و مهم این است که این فیلم ها به زبان های اردو، ترکی و … ترجمه می شوند و این به لطف همکاری 10 کشور عضو OCE امکان پذیر است.
سعدخان با بیان اینکه می توان در فیلم هایمان از ارزش خانواده، فرزندان و والدین صحبت کرد، گفت: ما 10 کشور باید در عرصه موسیقی، ادبیات و سینما با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم. در چند ماه گذشته سعی کردم زبان فارسی را یاد بگیرم و با ادامه این روند و تماشای فیلم های ایرانی امیدوارم در آینده از این فیلم های فارسی برای شما بگویم. در واقع با دیدن فیلم های ایرانی نه تنها اطلاعاتی در مورد ادبیات ایران به دست می آوریم، بلکه با سنت ها، پوشاک، غذاها و … آشنا می شویم. فرهنگ ایرانی
هنر در مرکز زندگی ما قرار دارد.
محمد سلیم اوزبان فیلمساز اهل ترکیه نیز در این مراسم گفت: خیلی خوشحالم که بعد از 8 سال به ایران آمدم. ما به مدت چهار سال فعالیت های مشترکی بین ایران و ترکیه در ایران انجام دادیم. امروز می خواهم درباره سینمای ایران صحبت کنم. من معتقدم هنر در مرکز زندگی قرار دارد و بین ما و این هنر یک لیوان است. کسانی که به این آینه نگاه می کنند تفاوت هایی را در درون خود می بینند و کسانی که با دقت نگاه می کنند بسیاری از چیزها را عمیقا می بینند. کسانی که عمیقاً به این کریستال نگاه می کنند متوجه خواهند شد که چه چیزی در پشت کریستال است.
و افزود: امروز می خواهیم بدانیم پشت شیشه که دنیای سینماست چیست. سینما چیزی است که با آن می توانیم دنیا را بشناسیم. سینما مثل یک رویاست و رویا مثل یک پل، مثل خود دنیا که یک مکان گذرا است. رویا چیزی است که انسان با روح آن را می بیند، با دل احساس می کند و با ذهن می فهمد و سینما برای من همین است.
محمدسلیم اوزبان با بیان اینکه سینما رویایی است که در بیداری می بینیم، اظهار داشت: سینما حجاب واقعیت را به طور کامل از بین نمی برد، بلکه چارچوب جدیدی برای انسان ایجاد می کند و مخاطب با واقعیت جدیدی روبرو می شود. سینما یک سری واقعیت ها را به مردم نشان می دهد، یعنی با واقعیت ها ارتباط برقرار می کند و برای مخاطب سؤال ایجاد می کند و مخاطب به دنبال پاسخ این سؤالات است.
وی با بیان اینکه هر آنچه در خواب دیده می شود همه نماد است، گفت: در واقع فیلم خوب فیلمی است که از طریق نمادها چیزهایی را نشان دهد که در نگاه اول دیده نمی شوند. سینمای ایران حجاب بین انسان و واقعیت را برمی دارد و این واقعیت ها را در چارچوبی متفاوت نشان می دهد. ایران در سینما برای خود هویت خاصی ایجاد کرده و صدای خود را در دنیا دارد. سینمای ایران در سراسر جهان مورد توجه ویژه قرار گرفته است.
این فیلمساز و نویسنده ترک همچنین گفت: سینمای ایران به دلیل پیوند عمیقی که با ادبیات، موسیقی، معماری، مینیاتور و خوشنویسی دارد توانسته روایت خاص و متفاوتی داشته باشد. نشانه های ادبیات و تمدن کلاسیک ایران را در سینمای ایران می بینید. زیرا ارتباط بین مردم ایران و صنعت ادبی بسیار است. من با تعجب به سینمای ایران نگاه می کنم، مثلاً فیلم «خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی، نکات مهم و انسانی زندگی را با مضامینی ساده و کوچک روایت می کند.
او ریشه سینما و سینما را در ادبیات جستجو کرد.
علی موسوی زاده معاون و مشاور حوزه بین الملل بنیاد سعدی نیز گفت: ادبیات به اندازه تاریخ زندگی بشر سابقه دارد و سینما پدیده ای است که از دنیای مدرن سرچشمه می گیرد. اما پیوند سینما و ادبیات آنقدر عمیق و گسترده است که ریشه سینما و سینما را باید در ادبیات جست وجو کرد تا جایی که گفت: «سینما شعر مصور است».
وی ادامه داد: سینما به عنوان یک هنر چند رسانه ای و ادبیات به عنوان یکی از قدیمی ترین اشکال بیان فرهنگی، هر دو به نوعی هویت، فرهنگ و تاریخ یک ملت را منعکس می کنند. زبان فارسی ضروری ترین پیوند ایرانیان با ایران و جدیدترین بستری است که از طریق آن می توان ایران و فرهنگ رنگارنگ و چندوجهی آن را شناخت.
موسوی زاده ادامه داد: سینما به عنوان یک رسانه جهانی می تواند ابزار موثری در آموزش زبان فارسی باشد، تصریح کرد: فیلم ها نه تنها داستان های جذابی را روایت می کنند بلکه زبان و فرهنگ ما را به مخاطبان بین المللی نیز عرضه می کنند. زبان آموزان با تماشای فیلم های فارسی حتی می توانند لهجه ها، اصطلاحات و ساختارهای گویش را یاد بگیرند. این تجربه می تواند به شما در یادگیری زبان کمک کند و در عین حال زیبایی فرهنگی و ادبیات فارسی را نشان دهد.
موسوی زاده یکی از ویژگی های بارز سینما را توانایی آن در ایجاد احساسات و ارتباطات عمیق عنوان کرد و ادامه داد: تماشای فیلم فارسی می تواند به زبان آموزان کمک کند تا با احساسات، فرهنگ و عواطف مردم ایران آشنا شوند. این مشکل به ویژه در فیلم هایی که به موضوعات اجتماعی و فرهنگی می پردازند، مشهود است. برای مثال، فیلم هایی که به موضوعاتی مانند مهاجرت، عشق، هویت و بحران های اجتماعی می پردازند، می توانند درک بهتری از جامعه و رویدادهای ایرانی به ما بدهند. امیدوارم پیوند سینمای فارسی و ادبیات فارسی را فرصتی برای گسترش زبان فارسی و فرهنگ غنی خود بدانیم. بیایید دست به دست هم دهیم تا این پیوند را تقویت کنیم و زبان فارسی را به جهانیان معرفی کنیم.
کیوان طباطبایی مستندساز نیز گفت: در مقوله ای از دوران سینمای ایران ابتدا باید از عبدالحسین سپنتا نام برد که فردی بسیار فرهنگ دوست و جمع آوری اشعار ملی بود. در زمان رضاشاه به توصیه دوستانش به هند رفت و در آنجا چند اقتباس از جمله فردوسی، شیرین و فرهاد انجام داد.
وی افزود: در دهه 1920 سینمای برجسته ای وجود نداشت و فیلم هایی بر اساس پاورقی ها و داستان های عامه پسند ساخته می شد. در دهه 1330 آثاری با اقتباس امیرارسلان نامداری، رستم و سهراب، یعقوب لیث و…
طباطبایی با بیان اینکه دوره سوم در این مقوله تقریباً با دوران موج نوی سینمای ایران همراه است، تصریح کرد: در سال 1349 فیلم علی حاتمی ساخته حسن کچل فیلمبرداری شد که در واقع درباره جنگ ایران است. فیلم «گاو» در سال ۱۳۴۸ از کتاب «آزادران» اثر بیل غلامحسین ساعدی ساخته شد. فیلم «آرامش در حضور دیگران» ساخته ناصر تقوایی اقتباسی از کتاب غلامحسین ساعدی است. در سال 1353 فیلم «شاهزاده احتجاب» فیلمبرداری شد که یکی از مهم ترین آثار اقتباسی ایران است.
5757