ترند های روز

زنان در مرکز تاریخ ، بمبئی تحت نور و سکوت!

در نزدیکی جشنواره بین المللی فیلم بین المللی ونیز هشتاد ثانیه ، اولین فیلم آنوپارنا روی ، “ترانه های درخت فراموش شده” ، توجه منتقدین و مردم را به خود جلب کرد و جایزه بهترین کارگردان را به دست آورد. این اثر با تمرکز بر زندگی زنان و روایت آنها به عنوان شخصیت های واقعی ، پیچیده و انسانی ، اثری منحصر به فرد بین آثار جشنواره ارائه داد.

روی در مصاحبه ای در مورد انتخاب خود برای ساخت فیلمی به زنانی که از آن تصمیم می گرفت وقتی که او موقعیت زنان در جامعه را به عنوان یک رابطه جنسی دوم به وجود آورد ، توضیح داد. وی گفت: “ساختن فیلمی از ابتدا بر روی زنان از ابتدا انتخاب من بوده است ، زیرا ما از نظر اجتماعی و فرهنگی به عنوان” دیگری “ارائه شده است. این به طور خودکار مسئولیت فیلمساز را ایجاد می کند. در نهایت مسئله احترام ؛ احترام به پیچیدگی ، فردیت و تنوع تجربیات زنان. شخصیت های واقعی و واقعی عمیق تر هستند ، نه به دلیل کمال آنها بلکه به دلیل VER آنها.”

این احترام و عمق در شخصیت Sawya دیده می شود ، زن جوانی که بین تلاش برای زنده ماندن و دنبال کردن رویاهای خود در بمبئی حرکت می کند. روی که با نازی شیخ کار کرده است ، می گوید: “من و نازی ها دوست صمیمی هستیم ، من او را شش سال می شناسم و پس از تلاش برای انجام نقش ، او عالی بود.” منحصر به فرد ، بی گناه و اصلی. او چیزهای زیادی را به فیلم اضافه کرد. آهنگ این فیلم متعلق به مادر فقیدش بود و چشم انداز جدیدی از حافظه به من داد که یکی از عناصر اصلی فیلم بود. “آنقدر آسیب پذیر بود که هر دیدگاهی که با من به اشتراک گذاشته بود.”

این آسیب پذیری به بخشی از داستان و همچنین دوستی آنها با Stims ، کارمند شرکت تبدیل می شود که آشتی در سکوت وی ثبت شده است. زان توضیح داد که پیوند بین آنها مبتنی بر اعلان های آشکار نیست ، بلکه از طریق حرکات کوچک و صمیمیت است و الهام آنها از زندگی واقعی گرفته شده است. “من در خانه مادربزرگم آنقدر صمیمیت دیده ام ؛ جایی که هیچ کس وجود نداشت ، پدربزرگ من درگذشت و با نیمی از بدتر خود رابطه دوستانه ای داشت. هر دو دوست دختر در خانه در هم تنیده بودند ، مسئولیت را به عهده می گرفتند ، با هم نشستند ، خانه را تقسیم کردند ، هزینه ها و کارهای خانگی.” این تجربه منبع الهام برای روایت عشق ساکت و احترام متقابل بود. “

مکان فیلم نیز بسیار مهم است. بمبئی در قطعات نه به عنوان یک شهر زیبا و دیدنی ، بلکه به عنوان یک نیروی بی رحمانه ، جذاب و بی تفاوت ظاهر می شود. ذن گفت که قصد ندارد مستقیم شهر را کشف کند: “من تقریباً هیچ برنامه ای برای کاوش در شهر نداشتم ، اما هدف من تحقیق در مورد کوچک و فروپاشی شهر بود. اما عناصر بمبئی به طور طبیعی وارد فیلم شدند.” واقعیت جسمی و مادی زندگی شخصیت ها برای ما بسیار مهم بود ، بنابراین ما این آپارتمان کوچک و تنگ را انتخاب کردیم. “

روی همچنین در مورد خاطرات کودکی خود توضیح داد ، هنگامی که زندگی دختران محدود شد و گفت ، وی گفت که این داستان به شکل بافت ، تصاویر قطعات ، صداهای قطع شده و مناظر خاموش می یابد. او معتقد است که این تاریخ های سرکوب شده می توانند به آرامی مقاومت کنند ، نه از طریق پیام های آشکار ، بلکه از طریق حضور ، جو و آنچه عمداً گفته نمی شود.

در جشنواره فیلم ونیز ، روی انتظار داشت که فیلم او نه به عنوان نمادهای فرهنگی یا سیاسی ، بلکه به عنوان مستقل ، پیچیده ، متناقض ، ظریف ، ناقص و کاملاً انسانی درک شود. وی اصرار داشت که قصد توضیح داستان را ندارد ، بلکه دنیای سکوت ، مقاومت و مذاکرات آرام را با قدرت بدون عجیب و غریب درک می کند.

“ترانه های درختان فراموش شده” داستان دو زن مهاجر ، ساوایا و سواتا را نشان می دهد که به طور غیر منتظره ای در یک آپارتمان در بمبئی زندگی می کنند. زندگی آنها ، که توسط کار با مشخصات بالا و از دست دادن خاطرات شکل گرفته است ، به تدریج از طریق حرکات کوچک همبستگی و مراقبت مرتبط می شوند. روی به آنها پیروزی های آسان یا اظهارات عالی نمی دهد. در عوض ، این امکان را به آنها می دهد تا با همه تضادها ، صمیمیت و مقاومت شکسته وجود داشته باشند. منتقدین از این انتخاب ستایش کرده اند و فیلم را کاری خوانده اند که زنان را در حاشیه قرار می دهد ، اما در مرکز. ناقص ، بدون قهرمانی ، اما کاملاً زنده. Anurg Kashiap ، که این فیلم را ارائه داد ، روی آن را “صدای قدرتمند بعدی سینمای هند” نامید و گفت که او نمی تواند چنین فیلمی را “پنج سال پیش” بسازد.

آنچه روی در اولین فیلم سینمایی خود به دست آورده است ، نه به دلیل شلوغی ، بلکه برای گوش دادن ، باورنکردنی است. سینمای شما یک سینمای شناسایی است. داستان حذف شده را مشخص کنید ، صمیمیتی که زنان ساکت هستند و وزن بقا ، گاهی سبک و گاه نامرئی است. “ترانه های درختان فراموش شده” داستان دو زن است ، شهادت نسل هایی که زندگی آنها محدود و اقدامات بود و امکان یافتن قدرت در حرکات آرام. این فیلم از ما می خواهد که همسران شما را رمزگشایی یا تعریف کنیم ، اما ما می نشینیم ، نگاه خواهیم کرد و به یاد می آوریم.

مترجم: ریهان اسکانداری

منبع: ویوا هرتز

۵۹۲۴۴

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا