Zainab Morteza Farad
داستان خود را بدون مشکل و راحت بگویید. این زبان و بازی های فنی را فریب نمی دهد و در یک خط روایت محتاط حرکت می کند. آیا می تواند شجاع تر باشد؟ بله اما توصیه می شود در اولین رمان سعی کنید نبض روایت در دست شما باشد و منتظر دیدن مخاطبان امروز باشید ، این ماهی بازیگوش که قبلاً به دام افتاده و البته چگونه ادبیات ساختگی رفتار می شود و اگر غالب باشد. Hassam Abnus هنگام نوشتن رمان “The Naughty” که اخیراً در انتشارات سوره مهر منتشر شده است ، مشاهده شده است. به همین دلیل اولین رمان او از نویسندگان جوان مشابه قدرتمندتر است. او یک روزنامه نگار مشهور در زمینه کتاب و خواندن است و تجربه کافی وی در این کتاب ممکن است او را به اولین منتقد کار خود تبدیل کند که در حوزه تاریخ در محل کتاب دیده می شود.
مانند هر کار دیگر ، “ناراضی” جنبه های مثبت و منفی خود را دارد ، اما به دلایلی او توانسته است اولین کار نویسنده را در نظر بگیرد. اولین چیزی که جذب می کند این است که نویسنده شخصیت خود را با یک دیدگاه کاملاً انسانی حرکت می دهد و در اغراق سایر نویسندگان در ساخت دوره ای از پهلوی درگیر نیست. این نشان می دهد که افراد دارای دانش عادی و وضعیت عادی چه ارتباطی با جامعه خود دارند و چگونه ذره عبدالله سعی در دیدار با آن دارد. ویژگی مهم شخصیت اصلی این است که نه خردمند و نه نادان این نیست که او می خواهد بداند ، و این یک نگرانی مداوم است که بسیاری از محیط های اطراف آن را تجربه کرده اند و از آن استفاده شده است. تجربیات برای گوش دادن به راویان اصلی که “تونل تونل” شبکه دستکاری نشده است.
“شیطان” راوی صادق است ، زیرا او آینه را نگه می دارد و تصویر واقعیت را به هیچ وجه تضعیف نمی کند. اگرچه توصیف کتاب می تواند بسیار بهتر و قوی تر باشد ، اما یک گام عالی است ، زیرا در دام اغراق و اغراق قرار نمی گیرد. ساختن عبدالله ، شخصیتی که همیشه کمی دیر می رسد ، همیشه کمی گیج است و همیشه از کار خارج نمی شود. در زمانی که خیابان ها بین شعارها و سرکوب سیگار می کشند ، این یک شعار یا خیانت نیست. اکثر مخاطبان این است و متوجه می شوند که در کشوری که سیاست از دیوارهای خانه ها عبور می کند ، نمی تواند فقط یک تماشاگر باشد.
تاریخ در سکوت و ساکت می رود. بدون اعتماد به این حادثه ، ما به ذهن خود و جان عبدالله شناور می شویم. در میان ترس های او ، رویاهای او در مورد نیمی از زباله و خاطراتی که در زمان واقعی ظاهر نمی شدند بلکه در قلب یک کابوس مزمن ظاهر نمی شدند. حتی رویاهای عبدالله ، که در بسیاری از آثار ادبی می تواند در دام نمادگرایی نامربوط قرار بگیرد ، در اینجا به زبان دوم او تبدیل شده است. زبان پنهان ذهن کود.
“شیطان” رمانی در مورد تاریخ نیست ، بلکه مربوط به جامعه است و آن را از یک دیدگاه ضبط می کند ، اما همه چیز در غبار ابهام و عزت است. مانند تجربه واقعی زندگی برای یک نوجوان ناتوان. به نظر می رسد که این رمان نمی خواهد “چیزها را توضیح دهد” ، بلکه فقط می خواهد به ما نشان دهد که چه چیزی در جان عبدالله ایجاد شده است.
زبان رمان ساده اما دقیق است. آبنوس هرگز در دام نثر قرار نمی گیرد و این صمیمیت ناخودآگاه روایت را عمیق تر می کند. خواننده مانند شریک زندگی با نویسنده احساس نمی کند. در عوض ، خود عبدالله در حال گفتن تاریخ ، گلدان ، غذا است.
با این حال ، همین ناراحتی و روایت داخلی گاهی اوقات ریتم را کند می کند. به خصوص اگر ما خواننده ای باشیم که منتظر گره های کلاسیک و قله ها هستیم. اما آیا همیشه باید انتظار چیزهای عالی را داشته باشیم؟ بعضی اوقات ، بزرگترین چیزها چیزهایی هستند که هرگز اتفاق نمی افتد. “همه مردم قهرمان نشده اند.” برخی تازه زنده مانده اند. و گاهی اوقات ، این یک شکل عجیب مقاومت است.
