روایت هزاران سال فرهنگ غزه در قلب پاریس

این نمایشگاه که بیش از 5 سال در تاریخ فرهنگی و باستان شناسی غزه روایت می کند ، به یکی از جاذبه های تابستانی در پاریس تبدیل شده است. این نمایشگاه به بازدید کنندگان این فرصت را می دهد تا میراث زمین را در کنار مدیترانه کشف کنند. جایی که گذشته آن از چندین لایه به دلیل فاجعه معاصر مورد توجه کمتری قرار گرفته است.

در حالی که غزه با یک فاجعه بشردوستانه گرسنگی و جنگ دست و پنجه نرم می کند ، نمایشگاه “گنجینه های پس انداز غزه” در انستیتوی عربی پاریس ، حس “نیاز” را برای توضیح تاریخ غنی مکانی از دوران نوسنگی ایجاد می کند ، تقاطع فرهنگ ها بود.

مجسمه

هزاران سال است که موضع غزه در دریای مدیترانه شرقی او را به واحه پررونق تبدیل کرده بود. این منطقه مرکز تجارت ، دانش و فرهنگ بود و در یکی از بزرگترین تقاطع های جغرافیایی در جهان بین آسیا و آفریقا قرار داشت. فرهنگ ها و امپراتوری های بی شماری مانند فلسطینی ها ، آشوریان ، رومی ها ، بیزانس ، ایرانی و مادران آثار خود را به وجود آورده اند. بیش از 5 اثر ظریف در این نمایشگاه از جمله مجسمه ها ، چراغ های روغن ، سرامیک ، کتیبه ها ، تیله های وارداتی و موزائیک های بیزانس عظیم به نمایش گذاشته شده است.

وی گفت: “ما می خواستیم داستان غزه را خودمان بیاوریم.” هدف ما بازگرداندن بشریت غزه و برجسته کردن تاریخ طولانی آن بود ، نه تنها برای محدود کردن آن به مصیبت های معاصر. یک رویکرد صرف به تاریخ معاصر می تواند غزه را فقط به عنوان مکانی برای تخریب و فاجعه نشان دهد. “در حالی که این منطقه دارای یک تاریخ غنی و هزاران سال از تاریخ بشر است که به عنوان یک مرکز ارتباط مهم ساخته شده است.”

غزه آثار باستانی را ذخیره کرد

آثاری که عمدتا در 5 سال گذشته در فروشگاه های سوئیس نشان داده شده است. زیرا پس از نمایشگاهی در موزه هنر و تاریخ ژنو ، امکان بازگشت آنها به دلیل امنیت و وضعیت سیاسی امکان پذیر نبود.

“غزه یکی از مناطق باز دریای مدیترانه بود ؛ سرزمینی سرشار از محصولات و ارتباطات گسترده با آفریقا و آسیا که آن را به مکانی برای جشن تبدیل کرده است ؛ جایی که همیشه یک مسکونی و بسیار در مورد آن نوشته شده است.”

وی ادامه داد: “به نوعی ، تبعید این آثار آنها را نجات داد ، زیرا در غیر این صورت بسیار محتمل بود که آنها در بمب گذاری های اسرائیل نابود شوند.” اما این بدان معنی بود که این آثار از دیدگاه عمومی و محاصره آنها پنهان شده بودند. “

یک مجسمه نمادین از الهه

یکی از برجسته ترین جنبه های غرفه داران ، مجسمه کوچکی از یک الهه است که احتمالاً آفرودیت یا هاکات است ، متعلق به دوران رومی یا هلنیستی است که زمانی در یک معبد بود.

بوفارد گفت: “سرنوشت این مجسمه نمادی از لایه های تاریخ و چالش های باستان شناسی در غزه است.” این اثر احتمالاً در طول مسیحیان اجباری غزه بین 1 تا 2 سال از معبد آن حذف شده بود و می توانست به دریا پرتاب شود ، جایی که 5 سال از بین رفت تا اینکه یک ماهیگیر او را در نزدیکی منطقه بلخ پیدا کرد که اکنون ویران شده است. “او مجسمه را به یک جمع کننده فلسطینی داد و بنابراین ، نجات یافت.”

آسیب میراث فرهنگی در جنگ

در این نمایشگاه پاریس همچنین کاوش های باستان شناسی در غزه و آسیب به مکانهای فرهنگی و تاریخی در حملات نظامی از 4 سال ، از جمله مساجد ، کلیساها ، بایگانی ها و بندر قدیمی آنتیون (اولین بندر شناخته شده غزه) را مورد بررسی قرار می دهد.

بوفارد تأکید کرد که هدف از قرار گرفتن در معرض این است که بگوییم میراث فرهنگی از زندگی انسان مهمتر است: “بین سنگ های قدیمی و انسانی ، همیشه با انسان اولویت است.”

وی گفت: “اما یادگیری در مورد هزاران سال تاریخ که افراد را به هم وصل کرده است می تواند یک دیدگاه و امید بالقوه ایجاد کند.” “اگر تاریخ گفته نشود ، هیچ راه حلی وجود نخواهد داشت.”

امید به آینده

در مراسم افتتاحیه ، جک لانگ ، رئیس مؤسسه جهان جهان عرب و وزیر پیشین فرهنگ ، گفت که این رویداد “تا حدی امید به آینده غزه خواهد داشت.”

وی گفت: “هیچ چیز بدتر از آزاد و فراموشی نیست.”

ترجمه: Zainab Kazemkhah

منبع: گاردین

5959