به گزارش خبرگزاری فارسیرو، این رمان عمدتاً از داستانی استفاده می کند که پیش از این چندان به آن توجه نشده بود. در داستان خود گوشه ای از زندگی حضرت فاطمه معصومه (س) را از دوران پس از هجرت امام رضا (علیه السلام) از مدینه به مرو روایت می کند که پس از آن به درخواست آن حضرت قدم بر آن حضرت گذاشتند. از مدینه به مرو سفر می کنند و در نهایت نیز بر اثر بیماری در شهر قم به رحمت خدا می روند. این مقطع تاریخی و روایت آن برگ برنده نویسنده این کتاب است; که به خوبی برای پرداخت هزینه داستان استفاده شده است.
از طرفی این داستان از دیدگاهی بسیار بدیع بهره برده است. راوی داستان یکی از خادمان حضرت فاطمه معصومه (س) است که داستان را به شکلی جدید و واقعی نقل کرده است. بیان و نقاشی زنانه ظرافت های بیانی که به طور معمول در زبان زنانه یافت می شود توسط نویسنده در این متن به زیبایی ترسیم شده است. به این زیبایی بیانی می افزاید، آفرینش نویسنده از فضای داخلی خانه امام معصوم و خلق چندین شخصیت سفید و خاکستری در این فضا است که شرح رفت و آمدها و نگاه مردم به حضرت معصومه و خانه آن حضرت را روایت می کند. آن دوره تاریخی نیز از دیگر ویژگی های این متن است و نویسنده به خوبی از عهده آن برآمده است.
اما ویژگی سوم این داستان را باید در زبانی که نویسنده خلق کرده است جست. سلیمانی در روایت خود از زبانی استفاده می کند که هم تاریخی است و هم کشش روایی. به عبارت دیگر نویسنده از عبارات، افعال و واژه ها به گونه ای ماهرانه و آگاهانه استفاده کرده است که مخاطب ناخودآگاه احساس می کند در حال مواجهه با داستان در فضایی تاریخی و کهن است. ایجاد این زبان جدید با توجه به پیچیدگی های موجود در مسیر ایجاد آن، همراه با جسارت نویسنده برای ورود به این وادی، همراه با تجربیات بسیار موفق در این زمینه، از دیگر نقاط قوت این متن است.
۵۷۵۷
