در بیانیه صادر شده توسط روابط عمومی این بازیگر با نیویورک تایمز ، ردفورد در خانه خود در یوتا درگذشت.
ردفورد یکی از ستارگان سینمای دهه 1980 بود که به راحتی بین موج جدید هالیوود و صنعت فیلم تجاری گذشت و بعداً در دهه های بعد ، او همچنین اسکار را کارگردانی کرد. او نقش مهمی در ایجاد سینمای مستقل آمریکایی ایفا کرد و به همراه جشنواره فیلم سنی ، سکویی را برای فیلم هایی مانند “سگهای انبار” ، “پروژه جادوگر بلر” ، “دنی دارکو” ، “ایستگاه فتویل” و “کادا” فراهم کرد.
ردفورد به همراه پل نیومن نقش یک فیلم کلاسیک را در تاریخ سینما بازی کردند.
وی همچنین به عنوان یکی از لیبرال های برجسته هالیوود شناخته می شد و در زمینه مسائل زیست محیطی کار می کرد.
رابرت چارلز ردفورد در سال 2007 در لس آنجلس متولد شد. پس از اخراج از دانشگاه کلرادو ، وی در آکادمی هنرهای نمایشی آمریکا تحصیل کرد. او برای اولین بار در تلویزیون ، تئاتر و سینما بازی کرد و در اوایل دهه 1980 موفقیتی داشت. از جمله نامزدی جایزه امی برای بهترین بازیگر زن تحویل به “صدای چارلی پونت” و ایفای نقش اصلی در عملکرد برادوی. کار محبوب نیل سیمون ، “پابرهنه در پارک”.
در سال 4 ، ردفورد موفقیت چشمگیری در این فیلم با بازی در نقش ناتالی وود با نقش قابل توجه یک ستاره در دیزی کلاور و نامزد گلدن گلوب تفسیر کرد.
پس از یک سری فیلم های موفق ، ردفورد با Western Boch Cassidy و Sunday Kid ، با پل نیومن و کاترین راس بازی کرد. این فیلم هفت نامزد اسکار داشت ، اگرچه هیچ یک برای بازیگران نبود.
رابرت ردفورد در همه مردان رئیس جمهور
در دهه 1980 ، ردفورد موقعیت خود را با فیلم هایی مانند “جرایمیا جانسون” (1) ، “همانطور که بودیم” ، “نیش” (1) و اقتباس ادبی “Bator Grand” (1) تثبیت کرد. سپس او با داستین هافمن با فیلم های “سه روز کرکس” (2) و “همه مردان رئیس جمهور” همکاری کرد.
پس از استراحت در اواخر دهه 1980 ، ردفورد با درام گروهی “مردم عادی” کارگردانی و به موفقیت های بزرگی رسید. فیلمی که چهار جایزه اسکار را به همراه داشت ، از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردان سال 2 ، جایزه ای که من هرگز برای اجرای آن دریافت نکرده بودم.
در دهه 1980 و 1980 ، موفقیت وی به عنوان بازیگر ادامه داشت ، اگرچه وی تأثیر پیشگام دهه 1980 نداشت. از جمله آثار قابل توجه آن دوره ، آنها شامل “استعداد ذاتی” (1) ، “خارج از آفریقا” (1) ، “جنگ میلاگرو بنفیلد” (1) ، “رودخانه از آن می گذرد” (1) ، “اسب های تغذیه ای”.
رابرت ردفور در سال 2
در همین زمان ، جشنواره فیلم سنی ، که توسط شرکت تولید ردفورد تأسیس شده است ، به عنوان جشنواره فیلم یوتا/آمریکا تأسیس شد و به افتخار موسسه سنیس ردفورد ، به عنوان سکویی برای سینمای مستقل آمریکا و فیلمسازان مانند استیون سودارب نامگذاری شد. در دهه های بعد ، این جشنواره همچنین به عنوان زمینه ای برای ارتقاء جوایز تجاری تجاری و سینمایی تأثیرگذار ماند و فیلم هایی مانند “7 روز تابستان” ، “ناپلئون دینامیت” ، “شلاق” ، “ایستگاه Ferraletville” و “Koda” را معرفی کرد.
فیلم ردفورد درباره جنگ افغانستان در سال 2008 با عنوان “شیرها برای بره ها” ناامید کننده بود ، اما عملکرد تک رنگ تحسین برانگیز او در درام بقا در دریا “همه گمشده” (1) کاری را برای این شکست جبران کرد. در سال 2 ، ردفورد به دنیای فیلمبرداری مارول پیوست و نقش رهبر هایدرا ، الکساندر پیرس را در “کاپیتان آمریکا: سرباز زمستانی” بازی کرد. “من می خواستم این شکل جدید سینما را که گسترده است” تجربه کنم ، جایی که شخصیت ها با فناوری پیشرفته شبیه کارتون هستند. “او همچنین در” انتقام: پایان بازی “همین نقش را بازی کرد.
در اواسط دهه 1980 ، ردفورد فعالیت های فیلم خود را کاهش داد ، جشنواره فیلم سنی را به دیگران اختصاص داد و بازنشستگی خود را از این اجرا اعلام کرد. آخرین نقش برجسته وی در درام جنایی “پیرمرد و سلاح” (2) به کارگردانی دیوید لوری بود.
ردفورد در سال 2008 جایزه اسکار دریافت کرد ، در سال 2 جایزه زندگی ونیز را از جشنواره فیلم ونیز دریافت کرد و جایزه افتخاری سزار را دریافت کرد. لژیون نایت اهدا کننده در سال 2008 لقب گرفت و اقامت آزادی ریاست جمهوری باراک اوباما را در سال 6 دریافت کرد.
ترجمه: Zainab Kazemkhah
منبع: گاردین
5959
