جرج شکور اشعار محمدی، علوی و حسینی خود را در چهارچوب سه حماسه فاخر و بی نظیر تنظیم و منتشر کرد و در حال خروش و ابراز عشق و ارادت به ارادتمند خود با جان و دل و با شیرینی دیوان محمّه اللّه خواند. – حسین» آش، ابیات و حماسه خوانی اش غوغا به پا کرد.
این شاعر نامدار مسیحی در آخرین دیوان خود به نام «ملحمه الرسول» (حماسه ای تاریخی با رویکردی مدرن و فارغ از تصورات پوچ و بیهوده و تاریخ را با رعایت زمان و بدون تعصب ارائه می کند) به دلیل دلبستگی و شیفتگی شدید. . با امام علی و سیدالشهداء (علیه السلام) به صراحت و با شور و شوق سفر خود به نجف و کربلا و زیارت حرم این بزرگواران را بیان می کند و توفیق خود را در مدح اهل بیت (ع) مرهون خداوند می داند. او در آغاز سخنان خود خطاب به حضرت عطا و بیاورد.
رسول خدا به من الفاظی را برانگیخت، مانند زمانی که خداوند متعال به شما الهام کرد.
فردا گفته می شود: بعد از من شعر نیکو در ستایش نبوت عیسی است.
«یا رسول الله به من الهام کن که همان گونه که خدای بزرگ به تو وحی کرده است، سخن بگویم، فردا پس فردا می گویند: خوشا به حال شعری که مسیحی در آن حضرت را ستوده است».
جرج همچنین از «علی» که علاوه بر خارق العاده بودن، مردی در اوج فصاحت در ادبیات عرب است، روایت می کرد و او را مردی بزرگ از شگفتی های تاریخ می دانست. از دوران دانشجویی شیفته نهج البلاغه علی (ع) بود.
عشق بی پایان او به امام حسین (ع) شگفتی دیگر بود. به گونه ای که از جوانی تا پیری همواره بیان می کرد که اگر در دوران امام حسین علیه السلام زندگی می کردم به یاری او می شتافتم و در صحرای کربلا در کنار ائمه به شهادت می رسیدم. و شهادت در کنار امام حسین افتخار بزرگی است که آرزوی داشتن آن را دارم.
ابیات زیر مرا به یاد آن روز می انداخت که این نویسنده توانا شعر خود را با حماسه ای وصف ناپذیر و با صدایی رسا همچون مداحی تمام عیار اهل بیت علیهم السلام برایم خواند. انگار صدها نفر در جمع ما حضور داشتند و به او گوش دادند و پای دعای خوش آهنگ عشقش نشستند. جورج در پایان به من گفت: این دیوان حسین باید در خانه هر ایرانی باشد.
علی الدمیر-دام-کلان-نار ما-وار-
اگر حق ذبح شود، ذبح کننده کافر است.
همسر الحسین بر شهادت او شهادت می دهد
هیچ زباله ای وجود ندارد، با یک راهنما چراغ وجود دارد.
و شهادت طعمی دارد که هیچ کس آن را نچشیده است.
سوگند یاد کردند که اگر به آنها ظلم شود قیام کنند…
در دل و جان خون می جوشد.
مثل آتش سوزان
اگر راست می گویند قاتلان کافرند.
خون حسین (علیه السلام) می بخشد و راه را می گشاید. خونی که تلف نشد و نوری که راه را روشن کرد هدایت شد. شهادت طعمی دارد که جز آزادگانی که سوگند یاد کرده اند در مقابل ظلم سر فرود نیاورند و قیام نکنند، طعم آن را نچشیده است.
عزیزان بازمانده جورج شکور او را فردا در “آرامگاه ابدی” خانواده اش ترک خواهند کرد، جایی که تنها چند متر از “خانه دنیوی” او فاصله دارد. همان جایی که سنگ نوشته خورخه به دستور او تزیین شده است تا عزاداران از این سخنرانی شریف و پند آموز و پر مغز یاد کنند:
بر سر قبر ما باش، مهربان و دلسوز.
چقدر زیر زمین تاریک است!
قطرها از نظر طول یا عرض کافی نبودند.
چگونه در تاریکی و در کتاب زندگی می کنیم؟!
او خالد باکری و شعر است.
و فیفعلی وافی قول سحابی
امسال سال زندگی و مرگ است.
سپس در باغ ادویه زنده می شود!
بر سر قبر ما با ما مهربان و مهربان باش.
چقدر زیر زمین تاریک است!
طول و عرض کشورها نمی تواند ما را در خود جای دهد.
چگونه می توانیم در تاریکی و افسردگی زندگی کنیم؟
من در یاد و شعر و کردار و قلب دوستانم جاودانه هستم.
این قانون زندگی است: مرگ و سپس رستاخیز در بهشت عطرها!
جورج شکور
آگوست 2020
245245
