جزایر مقاومت مردمی/ درس های همیشگی برای پرهیز از تکرار انفعال تاریخی در لحظه حساس رویارویی با استعمارگران

در زیر به چند نمونه از این موارد بی نظیر در تاریخ معاصر کشورمان می پردازیم.
– در جنگ جهانی اول مبارزان جنوبی و افرادی مانند علی دلواری و یارانش سلاح داشتند و قدرت محلی و مردمی زیادی داشتند. اما از سوی دیگر، دولت مرکزی قاجار بسیار ضعیف بود و نتیجه این شد که دلیرمردان جنوب علیرغم همه تلاش و مقاومت چندین ساله خود، در نهایت به دلیل عدم حمایت دولت مرکزی، شکست را پذیرفتند. نیروها علیه نیروی متجاوز انگلیسی

– پس از این و در فاصله بین جنگ های جهانی اول و دوم، رضاخان با روی کار آمدن، در صدد برچیده شدن اختیارات پادشاهان الطوائفی در میان قبایل محلی برآمد و تلاش های فراوانی برای ایجاد ارتش متحدالشکل انجام داد و این سیاست را به شدت اجرا کرد. تمرکز. این کار را در سراسر کشور با حکومت ایلات انجام دهید.
برچیده شدن این جزایر مقاومت محلی، کشور را در برابر حمله ارتش متفقین با تمام ادعاها و رجزخوانی های رضاخانی در مورد آن ارتش، بسیار آسیب پذیر کرد و پادگان های تهران بدون شلیک یک فشنگ و حتی دیدن دشمن متجاوز سقوط کردند.
در این میان، دولت مرکزی که ادعای نیرومندی داشت، در واقع به دلیل تضعیف مطلق عشایر یا جزایر مقاومت محلی، ستون مهم مقاومت و بازوی راست خود را از دست داد و عملاً سقوط کشور را به همراه داشت.

– سال ها بعد و در جریان حمله عراق به ایران یا تجربه دفاع مقدس اتفاق شگفت انگیزی افتاد. به دلیل اعتماد مطلقی که در آن زمان بین ملت و دولت وجود داشت، دولت با تشکیل بسیج و سازماندهی میلیونی مردم، انواع سلاح ها (از سلاح های سبک گرفته تا توپ و تانک) را در اختیار مردم قرار داد و قوت عظیمی به مردم داد. . به شهر جبهه هایی را راه انداخت که هیچ وقت تمام نشد و جواب آن اطمینان این بود که ذره ای از خاک این کشور جدا نشد.
این تجربه در دوره اول جنگ سوریه، در اوایل حملات گروه های تروریستی، با انتقال تجربه بسیج از ایران به بشار اسد، منجر به ایجاد گروه های مردمی (نیروهای امنیت ملی) شد. مردم عادی که در برابر خشونت هزاران گروه ارعاب از محله و ناموس خود دفاع کردند و توانستند مسیر جنگ را در برابر گروه های مهاجم تغییر دهند.

اما دو سال پیش بود که بشار اسد با انحلال جزایر مقاومت یا نیروهای امنیت ملی، همان اشتباه رضاخان را تکرار کرد و این به این دلیل بود که به دو سه جلسه اجلاس سران عرب دعوت شد و از دشمنی خلاص شد. سران کشورهایی که فکر می کردند کردها با سهولت چسبیدن به آنها دیگر نیازی به این گروه های مقاومت محلی ندارند، گفتند:

وقتی دزد با چراغ می آید، کالا را با دقت بیشتری می برد.

امروز دشمنان غربی با درخواست انحلال جیش الشعبی در عراق از این سیاست استفاده می کنند. اما می دانیم تا زمانی که این گروه های مقاومت محلی یا جزایر با انگیزه مقاومت مانند بسیج در هر کشوری وجود نداشته باشد، هیچکس نمی تواند بدون مانع کاروانی راه بیندازد و تا قلب آن کشور پیشروی کند. همانطور که این ترفند در پیشروی احمقانه و ستونی گروه رجوی از کرمانشاه پس از پذیرش قطعنامه 598 در پایان جنگ ایران و عراق به دلیل وجود این جزایر مقاومت در محور چهار توسط مقاومت مردمی خنثی شد. . زبور و به جایی نرسید.

اما درس دیگری از سوریه برای ما ایرانیان این است که این دشمنان نه تنها با حکومت کشورها بلکه با اصل وجودی قدرت ملت های هر کشور مشکل دارند. و به همین دلیل بود که شاهد نابودی کامل زیرساخت های تحقیقاتی نظامی، علمی و حتی کشاورزی در سوریه بودیم، حتی پس از سقوط اسد، هیچ ربطی به این دولت و آن دولت نداشت و هیچ کس اعتراضی به آن نداشت. این .

هدف دشمنان هر کشور چیزی جز از بین بردن توانایی آن کشور برای مقاومت و بردگی مجدد نیست.

۵۷۵۷