به گزارش خبرگزاری فارسیرو، حسین اکبری نسب، عضو هیئت علمی دانشگاه و تحلیلگر آثار هنر معاصر، به تحلیل فلسفی اولین اثر مفهومی جوزف کاسوت با عنوان «یک و سه صندلی» پرداخت.
به گزارش ایرنا، وی در این بخش از آرایش مفهومی «یک و سه کرسی» و هستی شناسی فلسفی کرسی به عنوان «مجاز»، آن را اذن رسولی برای همه هستی دانست.
او با طرح این سوال اساسی آغاز کرد: وجود کرسی چگونه جلوه می کند؟ در عینیت صندلی؟ در آواتار صندلی؟ یا در تصویر شفاهی صندلی؟ و سپس با طرح اهمیت و اولویت زبان و هستی زبانی در اندیشه هایدگر کوشید جهان شمول بودن کرسی را در هستی شناسی تطبیقی بررسی کند.
سخنران بعدی محمدرضا مریدی از اعضای هیات علمی دانشگاه بود. وی در رابطه با آفازی و هنر مفهومی به این موضوع پرداخت که هنر مفهومی ریشه در آفازی هنر مدرن دارد و ادامه داد: در جامعه ای که برخی افراد نقص گفتاری دارند، اختلالات فرهنگی دارند، اختلال درک دارند. وضعیت سیاسی و رنج، آسیب های فرهنگی است، هنر مفهومی می تواند به این زبان دریافتی کمک کند، البته اگر هنرمندان بتوانند این وضعیت آسیب زا را درک کنند، هنرهای مفهومی آنها معنا پیدا می کند.
بعدها داود آجارلو، نویسنده هنر و فلسفه، فیلمساز و استاد دانشگاه مطالب خود را ارائه کرد. او با موضوع «هنر مفهومی; “عمل ایده پردازی در برابر ایدئولوژی” در ابتدا با مروری بر تبارشناسی ایده ها در زبان رایج و ادبیات متافیزیکی، ایده را از مفهوم در هنر مفهومی جدا کرد و سپس دلایل مقاومت نظام های هنری در برابر هنر مفهومی و در نهایت با توجه به ضرورت هنر مفهومی برای ایده پردازی و تأکید بر اهمیت تحول «فلسفه» به نام هنر مفهومی اعمال برابری با ایدئولوژی
زروان روح بخشان هنرمند و مدرس هنر سخنران بعدی این نشست بود. موضوع سخنرانی او واقعیت است. او نقاشی کشیده بود و درباره رابطه زبان و هنر مفهومی گفته بود: زبان یک استعاره است و واقعیت یک امر زبانی است، پس می توان گفت واقعیت استعاری است. به این معنا که ما با دنیای واقعی و واقعیت پدیده ها و مفاهیم مواجه نیستیم، بلکه با نشانه ها و تصاویری که جهان خلق می کند مواجه هستیم. موضوعی که به آن می پردازد، رابطه بین این دنیای زبان و هنر است.
پس از پایان پنل اول این نشست و در پنل دوم سخنرانانی از خارج از ایران به ارائه آنلاین مطالب خود پرداختند. در ابتدای این پنل، پاملا کریمی از ایالات متحده، نویسنده و دانشیار تاریخ هنر و معماری دانشگاه کرنل نیویورک، به موضوع فعال شدن هنر مفهومی پرداخت که چگونه هنر مفهومی در ایران نیز یکی از این موارد است. توصیف کرد. آنها به عنوان “اشکال خاموش کنشگری” الهام گرفتند و به آن کمک کردند. او تبادل نظر متقابل را مورد بحث قرار داد و نشان داد که چگونه این شیوه های خلاقانه نه تنها به عنوان اقدامات مدنی، بلکه به عنوان ابزار قدرتمندی برای حمایت از جامعه ای عادلانه تر و عادلانه تر عمل می کنند.
صالح موسوی خلخالی از بلژیک، محقق و نویسنده فلسفه و هنر و استاد فلسفه در شهر لوون، به «جستجوی منشأ و ریشه‌شناسی مفهوم در غرب» پرداخت. با شجره نامه این واژه، از شکل تعامل و ترجمه آن صحبت کرد و سپس در راستای بررسی ریشه این واژه، جست و جوی مفهوم سازی در فلسفه را ارائه کرد، به طوری که در نتیجه این امر در تحقیق، می توان نقاط مشترک و تفاوت های احتمالی بین فرآیندهای فلسفی و هنری مرتبط با مفهوم را نشان داد.
آخرین سخنران امین شهید، نویسنده، هنرمند و مدیر عامل فصلنامه «نهیب» بود که درباره تجربه نازی ها از «هنر مفهومی» در ایران صحبت کرد. وی با اشاره به سابقه نوجوانی این سبک بیان، اظهار داشت: اگرچه جریان هنر مفهومی در غرب در دهه 60 و 70 به وجود آمد، اما هنرمندان ایران به تدریج به سمت این سبک گرایش پیدا کردند که باید مستند شود و این نقطه ضعفی در جریان هنرهای تجسمی در ایران این است که متولیان امر تمایلی به حمایت از این هنرها در ایران ندارند.
این نشست تخصصی که با هدف تطبیق با استانداردهای دانشگاهی جهان دانشگاه برگزار شد، پس از حدود 4 ساعت سخنرانی و مناظره توسط احسان شعاردوست، مدیر شارگالری به پایان رسید و با بیان اینکه نتایج و متون این نشست در قالب فرمت منتشر خواهد شد، به پایان رسید. کتابی در مورد Shargallery در آینده.
۲۴۴۵۷
