برای اولین بار مجسمه بازیگر سرشناس سینمای ایران خانم فرهی در موزه فیلم قرار گرفت!
تجلیل از شخصیت های هنری که الگوی رفتاری و اخلاقی گروهی از جوانان ایرانی هستند که می توانند با الگوبرداری از آنها به عزت نفس سالم و انسانیت بیاندیشند، مهم است. این وظیفه متولیان فرهنگی است، حتی اگر آن چیزی نباشد که برخی در این شرایط فرهنگی مغرضانه سیاسی انتظار دارند.
از این نظر باید از مدیران موزه سینما تشکر کرد. با توجه به اتفاقات اخیر که طبیعتا آخرین روزهای مدیران وقت در دولت سیزدهم است، تصمیم خوبی بود. فقط جالب بود، هر چند چیزی شبیه به آن نبود. اتفاقاً مدیران آن زمان سینما به جز بانو فاطمه از اعضای هیئت مدیره موزه سینما حضور نداشتند! هم قطاران و همکارانش از جمله بازیگران سینما به جز برخی از نزدیک ترین دوستان و همکارانش حضور نداشتند! ای کاش چنین مراسم ویژه ای برای همراهان قطار و اهالی سینما اهمیت داشت.
«بیتا فرهی» جایگاه ویژه‌ای در عرصه بازیگری سینمای ایران به‌ویژه با دو بازی درخشان و متفاوتش در «هامون» و «کیمیا» دارد. او در آمریکا فارغ التحصیل شد و سال ها آن سوی مرز زندگی کرد تا اینکه در سال 1347 در 31 سالگی با مهرجویی آشنا شد و با اولین بازی خود در نقش مهشید در فیلم هامون در تاریخ سینما و در ذهن هواداران ماندند. این یک پدیده در بازیگری است.
خانم فرهی در تمام کارهایش از اصول بازیگری فراتر رفت. شخصیت درونی او در فیلمنامه شکل دیگری به شخصیت می بخشید، قدرت کارگردانانی چون مهرجویی، بنی اعتماد، فرمان آرا، رئیسیان یا درویش را نمی توان نادیده گرفت، اما ویژگی های منحصر به فرد او تعریف دیگری از شخصیت داستان را ارائه کرد که من به آن اشاره کردم. فکر می کنم مدیران از آنها سوء استفاده کردند و به خود افتخار کردند.
طبق تعریف دوستانش ویژگی های فردی او نیز جذاب بود، بانویی مصمم، منظم، با فرهنگ، عاشق شعر و ادب، صلح طلب، مهربان و مهمان نواز بود.
به نظر من بازی درخشان او در نقش «دکتر گلوری» در فیلم «کیمیا» احمدرضا درویش، جایگاه ویژه ای در دل علاقه مندان به سینمای دفاع مقدس باز کرد و نامش همیشه قابل احترام است.
روحشان شاد و جا دارد از عزیزانی که در برگزاری این مراسم نقش اساسی داشتند به ویژه طراحی و ساخت بسیار ماهرانه و ظریف شمایل مرحوم بیتا فرهی تشکر کنیم.
245245
