بر خلاف توهم استالینیست ها، دولت های ملی بورژوازی ایران و ترکیه با امپریالیست های منطقه مبارزه نکردند.

به گزارش خبرگزاری اخبار آنلاینکتاب «انقلاب روسیه و قرن ناتمام» نوشته دیوید نورث با ترجمه سینا باغسرخی توسط انتشارات نیلوفر راهی بازار نشر شد. این کتاب پاسخی است به «مکتب تحریف تاریخ پس از شوروی». نویسنده به بررسی دلایل انزوای شوروی پس از شکست انقلاب های 1919 و 1923 آلمان (که شرایط مناسبی را برای ظهور بوروکراسی استالینیستی فراهم کرد) می پردازد و به مبارزات سیاسی حاد اپوزیسیون چپ در دهه 1920 علیه تحریف نظام می پردازد. مارکسیسم و ​​مبانی نظری انقلاب؛ مبارزاتی که توسط بوروکراسی استالینیستی در شرایط انزوای سیاسی و اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی و سرخوردگی طبقه کارگر در دهه بعد به طور خونین سرکوب شد و در نتیجه صدها هزار مارکسیست متعهد به آرمان های اتحاد جماهیر شوروی بودند. انقلاب روسیه قتل عام شد.

بر خلاف توهم استالینیست ها، دولت های ملی-بورژوازی ایران و ترکیه نه تنها علیه منافع قدرت های امپریالیستی در منطقه مبارزه کردند، بلکه در سرکوب جنبش های ضد استعماری در خاورمیانه نیز پیشقدم شدند. نمونه بارز آن مداخله نظامی محمدرضا پهلوی در عمان با هماهنگی نیروهای ویژه ارتش انگلیس برای شکست نهضت آزادی‌بخش ظفر و حفاظت از شیوخ عرب در برابر جنبش‌های توده‌ای انقلابی بود. نمونه دیگر پیوستن دولت ترکیه به ناتو در سال 1952 و همسویی آن با اسرائیل و دولت های غربی علیه جنبش های مترقی و ضد استعماری در کشورهای عربی خاورمیانه بود.

در بخشی از مقدمه روزنامه شرق چنین آمده است:

“در میان مورخان توافق گسترده ای وجود دارد که قرن بیستم (به عنوان یک دوره متمایز از نظر سیاسی و فرهنگی) در اوت 1914 با شروع جنگ جهانی اول آغاز شد. نه) موضوع مناقشه است. دیوید نورث در کتاب “انقلاب روسیه و قرن بیستم ناتمام” معتقد است که جهان هنوز در میدان گرانشی قرن بیستم است و اگر مورخان هنوز با خشم به قرن گذشته نگاه می کنند به این دلیل است که بشریت هنوز در میدان است. سیاست، اقتصاد، فلسفه و حتی هنر در نبردهای بلاتکلیف آن قرن می جنگند. «تا همین اواخر، مورخان کاملاً مطمئن بودند که پروژه قرن بیستم بسته شده است. فروپاشی رژیم های استالینیستی در اروپای شرقی در سال 1989 و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دسامبر 1991 موجی از توهم پیروزی سرمایه داری را به راه انداخت. که نهادهای دانشگاهی جهان را با مقاومت اندکی در بر گرفت.

[…] نورث معتقد است که سیاستمداران و مورخان هنوز نتوانسته‌اند خود را از کابوس قرن گذشته رها کنند و به نقل قولی از مارکس اشاره می‌کند که می‌گوید «سنت همه نسل‌های گذشته مانند کابوس بر ذهن زندگان سنگینی می‌کند». نورث معتقد است که درگیری ها و بحران های فزاینده قرن بیست و یکم همواره بر تاریخ قرن بیستم در مناقشات سایه افکنده است و هنوز مبارزات سیاسی معاصر را موضوعی تاریخی می نامد. از آنجا که نورث بر این باور است که «گذشته تحریف شده است تا به ارتجاع سیاسی زمان حال برسد»، او تلاش می‌کند تا برخی از فاحش‌ترین تحریف‌های تاریخ قرن بیستم را افشا کند تا از کتابش به عنوان سلاحی در مبارزات انقلابی آینده استفاده شود. به همین دلیل نورث کتاب خود را نوعی دفاع از حقیقت تاریخی در برابر انحرافات و تحریفات پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی می داند که به تاریخچه مبارزات کمیته بین المللی انترناسیونال چهارم اشاره دارد. در عین حال، نورث در کتاب خود تمایزی بین تاریخ و تبلیغات تعریف می کند و معتقد است که «حرفه تاریخ» یا «تاریخ کاذب» به طرز احمقانه ای تابع منافع مالی و سیاسی نخبگان حاکم است. رویکردی به تاریخ که راه را برای ادعاهای «پایان تاریخ»، «قرن کوتاه بیستم» (فوکویاما و هابسبام) هموار کرد و به وارونگی و تحریف اسناد تاریخی پرداخت.

درباره نویسنده

دیوید نورث (متولد 1950) یک مارکسیست آمریکایی است که از سال 1971 در جنبش بین المللی تروتسکیستی فعال بوده است. او در حال حاضر رئیس ملی حزب برابری سوسیالیست (SEP) در ایالات متحده است و قبلاً به عنوان دبیر ملی SEP خدمت کرده است. تا کنگره SEP در سال 2008 سردبیر بین‌المللی وب‌سایت جهانی سوسیالیست، انتشارات کمیته بین‌المللی انترناسیونال چهارم است. نویسنده چندین کتاب و مقاله در مورد تاریخ جنبش سوسیالیستی دارد.

۲۵۹