به گزارش خبرگزاری فارسیرو، سینما امروز با بحران های زیادی مواجه است که یکی از آنها سانسور است. حسین پاکدل نظراتی درباره این ماجرا دارد.
پاکدل با اشاره به تفاوت شیوه های سانسور در سینما و ادبیات گفت: گاهی یک پلان یا سکانس می تواند ده ها جلد کتاب را بیان کند. زبان سینما به گونه ای است که هرکسی می تواند با آن ارتباط برقرار کند و آن را بفهمد. هزینه سانسور ادبیات کمتر از سینماست. ادبیات چیزی نمی گوید، مخاطب کمتری دارد، سینما مخاطب و نفوذ بیشتری دارد، به همین دلیل است که سینمای اجتماعی در طول سه سال اخیر به سیاهی سقوط کرد، زیرا به محض اینکه سینمای اجتماعی می خواست رشد کند، باید نابود می شد. ما آن را در تلویزیون روت می کنیم. علاوه بر این، سینماگران ما واقعاً بلدند با تصویر صحبت کنند، اما تا زمانی که سینمای اجتماعی ما نخواست رشد کند، آن را در تلویزیون ریشه دواندیم، هرچند گاهی همه مشکلات ما ممیزی رسمی نیست. گاهی اذهان عمومی یک سانسور شگفت انگیز است، این ذهن گاهی برای همه چیز تعیین تکلیف می کند، ما ملتی هستیم که نسبت به آنچه داریم تعصب داریم و فکر می کنیم نمی توان با آن شوخی کرد. فقط باید ظرفیت جامعه را افزایش دهیم. برای ما اشکالی ندارد، می توانیم با رستم هم شوخی کنیم، مگر می شود یک نفر بچه ای به دنیا آورد و سی سال نداند و بعد بکشد؟ (خنده) به همین دلیل است که گاهی فکر می کنیم ملت طنزی هستیم، اما نیستیم، نمی دانیم چگونه جهان را به تصویر بکشیم.
245245
