اوج بحران های منطقه ای و تشکیل «سازمان هنری رسانه اوج»/دولت ها و جریان سیاسی و عملکرد فرهنگی سپاه بازتعریف شد.
حسین قره: اگرچه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک نهاد نظامی است و از روز اول تأسیس قرار بود خلاء قدرت نظامی پس از انقلاب را پر کند، اما به تدریج و با گسترش مأموریت ها و آغاز جنگ، بخشی از این نهاد مسئولیت رسیدگی به مسائل فرهنگی جامعه را بر عهده داشت. در زمان جنگ، بخشی از این نهاد نظامی، مانند همه ارتش های جهان، به اهمیت روابط عمومی (به معنای عام) و روایت سازی پی بردند و روی آن سرمایه گذاری کردند. هدایت و مدیریت افکار عمومی و… بخشی از مسئولیت فرهنگی سپاه بود. البته سپاه روش های خاص خود را برای فرهنگ سازی داشت و به موج ملی گرایی که در خط مقدم و پشت سر آن فرهنگ سازی را در راستای آرمان گرایی شیعه انجام می داد، تکیه نداشت. به همین دلیل مداحان در این دوره نقش مهمی داشتند و تا خط مقدم و شب عملیات در مراحل مختلف آمادگی اجتماعی، جذب و اعزام و… حضور پر رنگی داشتند. ترویج فرهنگ برخاسته از عرفان شیعه و مفاهیمی چون رقابت در شهادت، ایثار و جانفشانی در راه آرمان، ایثار، گذشت و … در دستور کار آنان بود. نمونه بارز این نوع ادبیات و بازسازی و ترویج آن در مرتضی آوینی دیده می شود. او راوی روایت فتح است، نظریه ای که در آن شکست معنایی ندارد و مرد تعریف شده در این سازه در صورت شهادت نیز پیروز میدان جنگ است.
پایان جنگ و آغاز روایت جنگ و سیاست
همزمان با پایان جنگ، بحثهای زیادی در سطوح دولتی در مورد وجود یک نیروی نظامی مردمی به وجود آمد که همان قدرت و قدرت نظامی ارتش را دارد. اما قدرت سپاه بیش از این بود: بحث ادغام با ارتش جان گرفت و اجرا شد.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به قوت خود باقی ماند و تغییرات سازمانی مانند طبقه بندی نیروها و پذیرش ساختار اداری و سلسله مراتب و … را در حوزه قدرت ایران پذیرفت. پس از تغییرات، این نهاد بخشی از توان خود را به بازسازی ویرانی های پس از جنگ و بخشی را به بازگرداندن قدرت از دست رفته سرمایه های نظامی فرسوده یا فرسوده در طول جنگ اختصاص داد و طرح های جایگزین را دنبال کرد، هر چند گوشه چشم باید در قدرت سیاستمدار نیز داشت. اما او هرگز فرهنگ را رها نکرد.
اما فرهنگ سازی در این دوره به حدی رسید که ارزش های ایجاد شده در دوران جنگ را حفظ کرد که با بازگشت زندگی مشترک آرام آرام مردم عادی و طبقه متوسط از آن دور شدند. از جمله وظایف معاونت فرهنگی سپاه پشتیبانی از نهادهای مذهبی-اجتماعی رزمندگان و برگزاری مراسم آیینی و تولید انبوه حروف و دیگر کالاهای هنری از حوادث انقلاب و جنگ بود که البته در این زمینه حداقل سه مورد دیگر. موسسات تولید محصولات، سازمان تبلیغات اسلامی در قالب کلان و در حوزه هنری، سازمان صدا و سیما و معاونت فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران، اما سپاه او معتقد به کاهش وظیفه و سپردن کار حتی به نهادهای همسو نبود. اگرچه بسیاری از نیروها و مدیران رده بالای حاضر در این نهادها نیز از خود سپاه انتخاب شده بودند. اما تغییر دولت ها و زوایای فرهنگی برخی دولت ها با اندیشه های سپاه باعث شد که سپاه نهادهای فرهنگی خود را حفظ و گسترش دهد.
اوج در دوره دوم احمدی نژاد
ظهور سازمان فرهنگی پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات که مبتنی بر اراده نیروهای انقلابی و اصولگرا بود، لحظه ای اوج اما قابل توجه بود، اما این دولت پس از دوره دوم انتخابات، عاری از حوادث و تنش های تلخ بود. و پس از بحران 1387 و حمایت همه جانبه نیروهای انقلابی، ساز خود را کوک کرد و مسیر خود را طی کرد، تشکیل نهادی رسمی به نام سازمان اوج در بحبوحه دولت محمود احمدی نژاد نشان از فرهنگی و نیازهای سپاه پاسداران برای حضور جدی در افکار عمومی؛ علاوه بر این، نیاز به نهادی بود که با حفظ یکپارچگی ایدئولوژی، برنامه های منسجمی داشته باشد و بر اساس دستورالعمل های کاری و رویدادهای دولتی تغییر نکند.
بهار عربی و حضور فرامرزی سپاه پاسداران در بعدازظهر و در پایتخت
سپاه حضور موثری در رسانه ها داشت و با خبرگزاری فارس و روزنامه جوان به عنوان ارگان های رسمی سپاه راهی برای گفت و گو با دولت ها، مردم، مخالفان، سازمان ها و کشورهای منطقه و جهان پیدا کرده بود. اما اوج در اوج مشکلات منطقه و بعد از بهار بود. عربی و هرج و مرج در منطقه شکل گرفت تا با خلق گفتار و فرهنگ و هنر برای مسائل داخلی و منطقه ای موثر واقع شود. یکی از آنهایی بود که در نیمه شب ابراهیم حاتمی کیا ساخته شد و سریال پرطرفدار و پرمخاطب پایتخت یک فصل به ترکیه و از آنجا به شامات آمد و داستان آمیخته ای از کمدی، جنگ و خون و نیاز به … حضور سپاه در خارج از کشور
اوج در این سالها سعی کرده خود را فراتر از یک جریان سیاسی و جناحی قرار دهد، هرچند از اصولگرایی خود فاصله نگرفته و عقایدش نزدیک است. اوج همچنان تلاش کرده است که به مسائل از منظر ملی نگاه کند. اما با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید اختلافات چهره جدیدی نشان داد و یکی از نشانه های آن بازنمایی مذاکره با شیطان بزرگ بود که این بار تبدیل به تبلیغات محیطی شد و حالا در خیابان. تهران. این ظاهر به عنوان یک گالری بزرگ به اندازه میدان عمل می کرد. نگاه انتقادی به مذاکره داشته باشید و حامیان مذاکره که برخی از نیروهای وفادار به انقلاب و اصولگرایان معتدل بودند باید با این موضوع مقابله کنند.
سازمان اوج در این سال ها با تمام وجود وارد تمام عرصه های هنری از انیمیشن، فیلم، سریال، هنرهای محیطی و… شد تا مرام خود را در میان افکار عمومی گسترش دهد و حتی از ناسیونالیسم بهره برده و ایران را به مسلمان تبدیل کند. کشورش نمادها او برای بیان دیدگاه خود وارد همه درگیری های اجتماعی می شد. این نهاد از نبردهای اساطیری ایران و داستان های شاهنامه گرفته تا حضور تیم فوتبال ایران در جام جهانی، سعی در بهره برداری از آن بر اساس دیدگاه خود و بیان ارزش های آن به عنوان یکی از ارزش های اجتماعی داشته است. و پایگاهی فراتر از پایگاه سنتی خود کسب کند.
نگاهی به آثار تولید شده در 15 سال گذشته
نقطه شروع فیلمسازی سازمان اوج را می توان در دو فیلم چه و بادیگارد ساخته ابراهیم حاتمی کیا دید.
فیلم چه محصول سال 1390 به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا است و این فیلم دو روز از زندگی دکتر چمران را به تصویر می کشد و برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و چندین جایزه فنی از سی و دومین جشنواره فیلم فجر شده است.
در سال 1393 فیلم های بادیگارد به کارگردانی حاتمی کیا، فیلم هیهات در 4 قسمت به کارگردانی هادی نایجی، دانش آقباشاوی، روح الله حجازی و هادی مقدم دوست و ایستاده در غبار با ژانر درام و مستند جنگی به کارگردانی محمدحسین ساخته شد. . مهدویان.
امپراطور جهنم تنها فیلمی است که در سال ۱۳۹۴ به کارگردانی پرویز شیخ طادی در سازمان اوج تولید شد. در سال 1394 سه فیلم به وقت شام به کارگردانی حاتمی کیا، تنگه ابوقریب به کارگردانی برهم توکلی و سوء تفاهم به کارگردانی. احمدرضا معتمدی و انیمه ای به نمایندگی از لیست مقدم توسط محمدامین همدانی ساخته شده است.
در سال ۱۳۹۶ دو فیلم ۲۳ نفر و زندانی به کارگردانی مهدی جعفری و مسعود ده نمکی تولید شد.
فیلم های لباس شخصی به کارگردانی امیرعباس ربیعی، خروج به کارگردانی حاتمی کیا، آبادان به کارگردانی مهرداد خوشبخت و روز بلوا به کارگردانی
آنها در سال 2018 تولید شدند.
در سال ۱۳۹۸ انیمیشنی به نام پسر دلفین به کارگردانی محمد خیراندیش و ۳ فیلم مصلحت به کارگردانی حسین دارابی، منصور به کارگردانی سیاوش سرمدی و کارو به کارگردانی احمد مرادپور ساخته شد.
سال 1400 تنها یک فیلم به نام مسیح پسر مریم به کارگردانی علی جعفرآبادی به ارمغان آورد.
غریب با آهنگسازی محمدحسین لطیفی و سرهنگ ثریا به رهبری لیلی عاج در سال 1401 تولید شد.
در سال 1402 ابی روشن به تهیه کنندگی بابک خواجه پاشا، مجنون خدای جنگ و پرویزخان به کارگردانی مهدی شاممدی، حسین دارابی، علی ثقفی و انیمه نشین بابایی قهرمان به تهیه کنندگی حسین صفرزادگان ساخته شد.
در حوزه سریال های تلویزیونی نیز تولیدات زیادی در سال های مختلف دارد.
در سال 1393 آسمان من ساخته محمدرضا آهنج
در سال 1395 سر دلبران به کارگردانی محمدحسین لطیفی، در میان خاکسترها به کارگردانی سجاد امیریزدانی و پایتخت 5 به کارگردانی سیروس مقدم و مینو به کارگردانی امیرمهدی پورروزیری و گیله وا به کارگردانی اردلان عشوری در سال 1396 ساخته شده است.
و آقازاده توسط بهرنگ توفیقی و آرمن از محمدرضا حسابی و شهر معشکی توسط رسول آذرگون در سال ۱۳۹۸
در سال 1400 روز هیاهو به کارگردانی بهروز شعیبی
مستوران ساخته مسعود آب پرور، سید جمال سید حاتمی و سید علی هاشمی در سال 1401
در سال 1402 عشق کوفی به کارگردانی حسن آخوندپور یکی از تولیدات تلویزیونی سازمان اوج است.
برنامه تلویزیونی دین، مخاطبان ویژه از راه رسید.
مجموعه مستند نبرد پنهان درباره جنگ سوریه مسابقه خانه ما مسابقه فاز مسابقه ضد گلوله 2016.
مستند مسابقه فرمانده، اقیانوس آرام، مستند مهین
نمایش موزیکال هفتخوان اسفندیار، نمایش بزرگ میدانی تنهاتر از مسیح، برنامه تئاتر نبرد رستم و سهراب از دیگر فعالیت های سازمان اوج است.
۵۷۵۷