ترند های روز

انتقاد از روایات مشترک اما نادرست در مورد یکی از مهمترین ساختمانهای دوره قوجار

طبق روابط عمومی کتابخانه ملی ایران ، توافق نامه تحقیقات تحقیقاتی ایالتی ؛ اسطوره ها و حقیقت »که در سالن ساختمان بایگانی ملی پرهام برگزار شد. جلسه ای با هدف خواندن دقیق اسناد تاریخی و انتقادی روایات مشترک اما نادرست در مورد یکی از مهمترین بناهای مذهبی و فرهنگی ایران در دوران قاجار. این نشست با کنفرانس رزا کوچیزاده ، مدیر و محقق هنرهای نمایشی و با حضور محققان ، علاقه مندان به Architeural و Taziyeh ، فضایی را برای تأمل در جای “وابستگی دولت” در یادبود توده ایران فراهم می کرد.

اعتقادات دروغین در مورد وابستگی دولت

در آغاز اظهارات خود ، كوچزاده خاطرنشان كرد كه اعتماد به نفس دولت نه تنها یك ساختمان معماری است ، بلكه صحنه ای برای نمایشگاه قدرت سیاسی ، آیین های مذهبی و هنر است. وی سپس این افسانه ها را با یک خطای مشترک در مورد ساختمان طبقه بندی کرد و سعی کرد با استناد به اسناد ، عکس ها و نقشه های تاریخی در بایگانی ملی ایران و سایر مراکز ، از این افسانه ها انتقاد کند.
به گفته وی ، بسیاری از برداشت های عمومی از وابستگی دولت به گزارش های شفاهی و روایات بدون محدودیت شکل گرفته است و تکرار آنها در متون و منابع جدید باعث افزایش شکاف بین تاریخ و واقعیت شده است.

معماری و ورودی های دولت

یکی از مهمترین محورهای این جلسه بحث در مورد مکان و مسیرهای ورودی دولت بود. در بسیاری از منابع مشترک ، بلیط ها به گونه ای روایت شده اند که مطابق با شواهد تاریخی نیستند.
كوچزاده هنگام نشان دادن نقشه های معماری و اسناد موجود نشان داد كه طراحی منابع و راه های دسترسی به دولت متناسب با عملکرد مذهبی و چشمگیر آن است و روایت های نادرست بیشتر به دلیل گزارش های غیرآپرداد است.

وی همچنین به معماری خاص ساختمان اشاره کرد و تأکید کرد که برخلاف برخی از مفاهیم ، تأثیر مستقیم معماری غربی در ساخت دولت رد می شود. به گفته وی ، اگرچه در دوره ای ساخته شده است که در آن تعامل ایران افزایش یافته است ، اما سبک و روش های آنها ریشه در سنت های معماری ایران و نیازهای مذهبی دارد.

ظرفیت واقعی و تغییرات مداوم ساختمان

مسئله دیگری که در این جلسه مورد بحث قرار گرفت ، ظرفیت واقعی دولت بود. در برخی منابع ، ظرفیت ساختمان چندین هزار نفر را ذکر کرده است که به گفته کوچ زاده ، اغراق آمیز است. با استناد به نقشه ها و ابعاد واقعی ساختمان ، این نشان داد که ظرفیت آن کمتر از آنچه در روایت ها نشان داده شده است.
وی همچنین خاطرنشان کرد: وابستگی دولت به دوران قاجار و حتی بعداً دستخوش تغییرات مداوم شده است ، که این امر مانع ادغام ساختار اولیه آن می شود.

موقعیت Ta’ziyah و نقش Taziyah

قرآنزاده بخش دیگری از اظهارات خود را به موضع طایزیه و شبیه سازی دولت اختصاص داد. وی گفت: دولت نه تنها یک ساختمان معماری ، بلکه قلب آیین های طایز در ایران بود. بسیاری از افراد مشهور در این مکان عمل کرده اند ، اما برخلاف برخی از روایات ، همه در همان مکان نبودند. به گفته وی ، دولت بر اساس صحنه ای بنا شده بود که در عین حال ابعاد مذهبی ، اجتماعی و سیاسی را در خود جای می داد و آن را از دیگر تاکایا مشخص می کرد. در قسمت آخر جلسه ، دکتر مختاری ، محقق و نقشه برداری ، در مورد تجربه میدانی خود در بررسی بقایای آژانس دولت صحبت کرد. وی تأکید کرد که تحقیقات میدانی می تواند مکمل اسناد تاریخی باشد و بدون چنین مطالعاتی ، تصویری دقیق از ساختمان حاصل نمی شود. مختاری هنگام ارائه نتایج کار میدانی خود ، به چالش هایی مانند تغییر شهری و نابودی بخش هایی از ساختمان اشاره کرد و گفت که بازسازی ذهنی دولت نیاز به ترکیبی از مطالعات مستند ، میدانی و معماری دارد.

مخاطب با یک سؤال و پاسخ به پایان رسید ، اما کوزیزاد بار دیگر با یک سؤال مهم با مخاطب همراهی کرد: چرا امروز باید در مورد دولت فکر کرد؟

وی تأکید کرد که آژانس دولتی فقط بنای تاریخی گذشته نیست. در مقابل ، این بخشی از حافظه فرهنگی ایران است که Reade می تواند به درک بهتر ریشه های آیینی و هنری امروز کمک کند.

۲۴۲۲۴۲

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا