از کودک دیجیتال گرفته تا بازسازی صدا ؛ تجارب هوش مصنوعی دائما بحث برانگیز در سینمای ایران

Reyhaneh Eskandari: سالهاست که هوش مصنوعی به عنوان یکی از بزرگترین انقلابهای تکنولوژیکی ، پای خود را در چندین زمینه هنری و صنعت باز کرده است. از نوشتن اسکریپت ها و ویرایش گرفته تا بازسازی صحنه های پیشرفته و حتی ایجاد بازیگرانی که هرگز وجود نداشته اند ، این فناوری توانسته است کمتر از همیشه بین تخیل و واقعیت را محدود کند. سینمای ایران از این موج جهانی خارج نشده است ، و در پروژه های اخیر نمونه هایی از استفاده از هوش مصنوعی را مشاهده کرده ایم. حتی در فیلم “Musa Kleimullah” ، که با استفاده از فناوری هوش مصنوعی ، غرفه ها و حرکات بازیگر زن کودک تجدید می شود تا تصویر نهایی را با دقت و ظرافت بیشتری ارائه دهد.

با این حال ، سؤالات اساسی باقی مانده است: آیا ورود هوش مصنوعی می تواند به رشد خلاقیت در سینمای ایران کمک کند یا آیا منابع انسانی به تدریج جایگزین می شود و منجر به کاهش کیفیت و اصالت آثار می شود؟ آیا تجربیات در ایران از استانداردهای جهانی دور است یا می توانند به یک نقطه شروع برای پرش جدید تبدیل شوند؟

برای کشف این موضوع ، ما به عباس رافی ، فیلمنامه نویس و کارگردان رفتیم تا نظرات آنها را در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر آینده سینما ، نقش آنها در جهت و ویرایش نسخه و موفقیت نمونه های داخلی پیدا کنیم.

رافی ، در گفتگو با ما در مورد اینکه آیا هوش مصنوعی می تواند به آرامی ویرایشگر و کارگردانان را رد کند ، یا حداقل کار را برای آنها رقابتی تر کند ، با اشاره به تاریخ سینما با فناوری های مدرن ، توضیح داد: “وقتی تلویزیون در خانه های مردم و خانه های مردم کارگردانی جدید بود ، بنابراین همه چیز تغییر می کند.

رافی با اشاره به نکات مثبت حضور هوش مصنوعی در سینما ، افزود: “ما می توانیم استراتژی های مختلفی را تمرین کنیم ، به عنوان مثال ، در نوشتن اسکریپت ها. وقتی ما می خواهیم مصنوعی باشد ، اما این ابزار می تواند به نویسندگان سینما کمک کند تا مسیر تاریخ را بهتر و جذاب تر کنند.”

وی همچنان نقش هوش مصنوعی را در نسخه آثار بازی کرد و تأکید کرد که این یک مشکل خلاق است و به منابع انسانی احتیاج دارد. من می توانم یک ظرف و صحنه دوم را جابجا کنم ، اما باید احساس یک بازیگر در فیلم بر اساس آن تغییر درک شود و ساخته شود. به عنوان مثال ، اگر بازیگر اشک در صحنه باشد ، نباید قطع شود. این ویرایشگر انسانی می تواند آن را تشخیص دهد و تصمیم بگیرد. اما اگر نسخه به هوش مصنوعی واگذار شود ، این تکنیک مبتنی بر داده های ورودی است و به عنوان مثال ، می گوید که این فیلم باید بسیار زیاد باشد یا ریتم ویرایش باید به شکل باشد. “این حالت جنبه عاطفی اثر را از بین می برد.”

رافی تأکید کرد: “من فکر می کنم که بحث در مورد هوش مصنوعی و جایگزینی آن با کارگردان یا فیلمنامه نویس سرانجام نتیجه می گیرد که این تنها ابزاری است و باید مورد استفاده قرار گیرد ، نه جایگزین منابع انسانی.” “این مدیر می تواند به عنوان دستیار و ابزار در اسکریپت ها و نوشتن اسکریپت ها داده شود و وظایف خود را حتی بیشتر از یک دستیار انسانی انجام دهد.”

وی در پاسخ به سؤالی در مورد فرهنگ استفاده از هوش مصنوعی در فضای هنری کشور و در صورت لزوم استفاده از آن ، وی گفت: “وقتی ما برعکس سینمای جهانی و هالیوود هستیم و می بینیم که آنها از هوش مصنوعی استفاده کرده اند و آنها ترس و نگرانی خود را تأیید کرده اند ، ما نیازی به فرهنگ ندارند تا یک تجربه را طی کنند.

در بخش دیگری از صحبت های خود ، رافی به نمونه های داخلی به عنوان بازسازی حرکات صورت نوزادان در فیلم “موسی کلیم الله” یا بازسازی صدا در فیلم “فیشر” و استفاده در سریال “یا دعوت شده” اشاره کرد ، گفت: “بله ، من از نظر ضعیف استفاده کرده ام. بسیار ضعیف است ، بسیار ضعیف است ، بسیار ضعیف است ، بسیار ضعیف است.

وی در پاسخ به این سؤال كه آیا هوش مصنوعی می تواند نیاز به كار انسان در پشت صحنه را كاهش دهد و اگر نیروی كار در صحنه مثبت باشد ، وی گفت: “به نظر من ، از دست دادن كار بهتر است كه به آنها احتیاج نداشته باشد. وقتی ما می خواهیم محصول ویژه ای را به مخاطب تحویل دهیم ، می تواند با كوتاه ترین زمان و حداقل استفاده از دست از دست و حصار ، در زمینه های هنری استفاده شود. KHODRO فقط به این دلیل که کارگران بیکار نیستند ، در حالی که فناوری می تواند همان محصول را با کیفیت ارائه دهد.

“اگر به درستی و به عنوان یک ابزار کمکی مورد استفاده قرار گیرد ، می توانید جایگاه خود را در سینمای ایران پیدا کنید” ، اما نباید این احساس ، خلاقیت و جنبه انسان را فراموش کنیم که مهمترین بخش سینما است. “

۵۹۲۴۴