از سیروس ال گراند برای قهرمان/ روایت حضور ایران در جشنواره کن

ریهان اسکانداری: هر سال در ماه مه ، یک شهر کوچک در جنوب فرانسه برای چند روز به پایتخت سینمای جهانی تبدیل می شود. جشنواره کن با فرش قرمز معمول خود ، جایی است که فیلم ها به منقار می رسند یا در سکوت ناپدید می شوند.

در میان این جلسه جهانی ، نام ایران گاهی اوقات در زمزمه شنیده می شود. نه همیشه ، نه مداوم ، بلکه با اثری که فراموش نمی شوند. بعضی اوقات ، در قالب فیلم های کوتاه جهت ناشناس ، گاهی اوقات در چارچوب نخل طلایی که به دست یک فیلمساز ایرانی روی صحنه می رود.

می توان گفت که با گذشت سالها ، با قدم های آهسته و مراحل آهسته ، سینمای ایران در این جشنواره آثار قابل توجه تری را تقویت و به نمایش گذاشته است.
در این گزارش ، ما نگاهی به اثری از سینمای ایران در جشنواره فیلم جهانی می اندازیم.

از “کوروش بزرگ” تا نخل طلایی ؛ آغاز مسیر پرماجرا سینمای ایران

سینمای ایران بیش از شش دهه است که با معتبرترین رویداد فیلمبرداری جهان ، جشنواره کن ، به عنوان سالخورده معرفی شده است. این مسیر در سال 2 آغاز شد. فیلم کوتاه مصطفی فارزانه “سیروس بزرگ” در مسابقه فیلم کوتاه نمایش داده شد.

اولین جوایز و ورود به هفته منتقدین

سه سال بعد ، در فیلم “Tolo Fajr” توسط احمد فاروکیقار ، وی برنده جایزه عالی شورای فنی شد. در همان سال ، فیلم “Night of Ghozi” به کارگردانی Farrokh Ghaffari نیز در هفته منتقدین ظاهر شد.

بازگشت به “vaca” و انواع آثار در دهه 1980

پس از چند سال وقفه ، فیلم داریوش مهروجی در پانزدهم کارگردانان به نمایش درآمد و سال بعد “پستچی” همین مسیر را دنبال کرد. این دهه همچنین با انیمیشن “شهر خاکستری” که فارشید مزگالی و سایر آثار مانند “شاهزاده بازتاب” و “انجمن” که نورد الدین زارینکلک است ، غنی شد.

تعویض تعویض

در آستانه دهه 1980 ، فیلم هایی مانند “Guerrillas Tara” توسط Bahram Beyzaie و “سفارش” از شهید Sohrab Martyr (به عنوان محصول آلمان) نمایندگان دوره جدید سینمای ایران در کن بودند. در طی این دهه ، فیلمسازانی مانند رافاف پویا و قسیم ابراهیمیان نیز با آثار مستقل خود در این جشنواره شرکت کردند.

دهه 1980 و ورود موج جدید

دهه 1980 با “در خیابان های عشق” توسط خوسرو سینا آغاز شد. فیلمی که برای اولین بار توسط موج جدید سینمای ایران به نوعی ظاهر پذیرفته شد. در سال 3 ، حضور عمومی آثار ایرانی ، از جمله “زندگی و هیچ چیز” ، عباس کیارستامی و انیمیشن های بی شماری ، دوره ای درخشان را پشت سر گذاشت.

افتخارات عالی و طلوع نام های ماندگار

سال 2 اوج این حضور بود ، “طعم گیلاس” عباس کیارستامی بهترین فیلم را دریافت کرد. جایزه ای که موضع ایران را در جهان تثبیت کرد. پس از آن ، چهره هایی مانند Samira Makhmalbaf ، Nasser Tahavai و محمد شیروانی وارد کن شدند.

دهه 1980 ؛ تنوع و جهان بینی ایرانی

از ابتدای این دهه ، فیلم هایی مانند “تخته سیاه” ساخته Samira Makhmalbaf و “زمان برای اسبهای مست” جوایز بهمن قبادی را به دست آورده اند. چندین اثر به عنوان “سفر قندهار” ، “ABC آفریقا” و “در مهتاب” در نظر گرفته شد.

موفقیت متوالی در بخش های مختلف

در سال 2 ، کیاروستامی با “ده” در این مسابقه حضور داشت و قبادی در “آهنگ های مادری من” در “نگاه زیرنویس” حضور داشت. در سالهای بعد ، داوران و منتقدین با “طلای قرمز” و سمیرا ماخملباف با “پنج عصر” به داوران و منتقدین جذب شدند.

از راه اندازی کابین گرفته تا حضور چهره های برجسته

در سال 4 ، خانه سینما در دهکده جشنواره بین المللی جایگاه سینمای ایران را تأسیس کرد. عباس کیارستامی و نیکی کریمی در نقش داور ، و فیلمسازان جوان مانند محسن امیریوسیفی با فیلم “خواب تلخ” در کن دیده شدند.

دهه جدید و ادغام موضع جهان

در دهه 1980 ، حضور چهره هایی مانند Marjan Satrape ، Ramin Bahrani ، Saman Salour و Bahman Guobadi منجر به ادامه روابط سینمای ایران با کن شد. “به عنوان یک عاشق” کیاروستامی و “گذشته” فرهادی در این دوره درخشیدند.

جوایز ارزشمند و حضور در موقعیت داوری

در سال 2 ، لیلا هاتامی داور شد و کیارستامی داوران فیلم کوتاه را به دست گرفت. سال بعد ، فیلم هایی مانند “Nahid” و “Slaughter” نمایندگان ایرانی در چندین بخش بودند.

موفقیت فرهادی و بازتاب جهانی آثار ایرانی
در سال 2 ، آسغار فرهادی با فیلم “فروشنده” دو جایزه مهم دریافت کرد و فیلم “سرمایه گذاری” نیز در یک نگاه مشاهده شد. سال 2 ، فیلم لرد محمد راسوولف ، برنده بهترین فیلم در این بخش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

آخرین حضور کیاروستامی و یک فیلم کوتاه درخشش

در همان سال ، فیلم “2 فریم” در بخش ویژه جشنواره 70 پیش بینی شد. همچنین دو فیلم کوتاه “حیوانات” و “Almway Time” توسط فیلمسازان جوان ایرانی وجود داشت.

“سه قفسه” ، “شطرنج باد” و غیبت های قابل توجه

در سال 2 ، جعفر پاندی با فیلم “رتبه” جایزه بهترین فیلمنامه را کسب کرد. یک سال بعد ، ایران هیچ نماینده ای در کن نداشت و سال به دلیل شیوع جشنواره محدود بود. قرار است نسخه تعمیر شده “شطرنج باد” به نمایش گذاشته شود. اما از شرایط استثنایی جلوگیری شد.

اصنگر فرهادی ، با بازی در نقش شهاب حسینی ، بار دیگر در مورد نام فیلمسازان ایرانی در جهان بحث کرد. پس از آن ، سعید روستی در این جشنواره با بازی علی داستی و کریسمس محمد زاده و علی بهراد با بازی در لیلا هاتامی بازی کرد.

کن 2 و دو فیلم از کارگردانان ایرانی

در نسخه هفتاد و هشتم جشنواره فیلم کن در 6 ژوئن ، مراسم اختتامیه برگزار شد ، دو فیلم ایرانی در رقابت های اصلی حضور داشتند. فیلم سعید روستاری “زنان و کودکان” با بازی های پویمان مادی و پاریناز ایزادار و “یک حادثه ساده” توسط نمایندگان جعفر پاندی از ایران که توجه رسانه ها را به خود جلب کرده بود ، بازی کرد.

و در پایان ؛ چه ظاهر در جوایز بزرگتر به پایان رسید؟

شما می توانید حضور را بگویید ، اما گاهی اوقات جوایزی وجود دارد که از آثار درخشان تر می شود. نه به عنوان معیار برتری ، بلکه به عنوان لحظاتی که در یک لحظه و مکان خاص به یک کار نشان داده می شود.

سال 2 ، “گلوب سفید” عباس کیارستامی ، اولین فیلم بلند او ، با ظاهری کودکانه اما دقیق ، برنده جایزه کن گلدن گلدن شد.
دو سال بعد ، در 2 سالگی ، “طعم گیلاس” عباس کیارستامی ، با روایت خود از مرگ آرام و فلسفی ، نخل طلایی را به دست آورد. این جایزه که نام کیارستامی را در تاریخ سینمای جهان ثبت کرده است.

در سال 4 ، “زمانی برای Bray Horses” ، اولین فیلم سینمایی بهمن قبادی ، که تصاویری از زندگی کودکان کرد را در مرزهای ایران -عراق ارائه می داد ، دوربین طلایی به خانه خود را به خانه برد.

در سال 2 ، آسغار فرهادی دوباره با فیلم “فروشنده” توجه داوران را به خود جلب کرد. فیلمی که برنده جایزه بهترین Pugo و بازی روشن شهاب حسینی با جایزه Palm Palm برای بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.

و در سال 2 ، فرهادی با فیلم “قهرمان” برنده جایزه بزرگ هیئت منصفه کن شد. جایزه پس از لا پالمدا و بار دیگر نشان داد که سینمای اجتماعی وی در جهان شنیده می شود.

در این دوره ، جشنواره فیلم کن جعفر پاندی جایزه گلد پالم را برای فیلم “یک تصادف” ، دومین نخل طلای ایرانی دریافت کرد.

فیلم “زنان و کودکان” سعید روستی نیز بدون جایزه برای پرینا ایزادیار به کار خود پایان داد.

۵۷۵۷