ارائه آثاری مانند شاهنامه در قالب تئاتر و سینما باعث بازگرداندن اعتدال به عرصه هنر و دوری از ابتذال می شود.

رضا حمیدی، کارشناس فرهنگ و رسانه و استاد دانشگاه در گفتگو با فارسیرو ما با بیان مطلب فوق اظهار داشت: در عصر تکنولوژی و دنیای مدرن امروز که با نسلی از مردم کم حوصله مواجه هستیم، راه های هنر مانند انیمیشن، فیلم و تئاتر می تواند راه جذابی برای قرار دادن ادبیات بر جامعه و عموم باشد و بتواند نسل کنونی را به سمت آثار گرانبهای ادبی و تاریخ کهن مانند موارد فوق جذب کند.
حمیدی در ادامه به آثاری با محوریت شاهنامه اشاره کرد و اظهار داشت: تاکنون برخی از نویسندگان، هنرمندان و کارگردانان مانند بهرام بیضایی، قطب الدین صادقی، بهروز غریب پور، رسول نجفیان و محمود عزیزی رویکرد و نگاه خوبی به شاهنامه در قالب داشته اند. اما امروز حسین پارسایی با نگاهی نو و روحی تازه توانسته جوانان و خانواده های زیادی را تا آخر شب به اتاقی بکشاند تا داستان رستم و سهراب را ببینند. به ما و حامیان فرهنگی که حمایت معنوی خود را از این گونه آثار ارزشمند و بزرگوار نشان دهند.
وی در ادامه با بیان اینکه تند تند زندگی امروزی فرصت مناسبی را برای خوانش آثار برای نسل جوان و کم حوصله فراهم می کند و مانند گذشته غبارروبی از چهره اشعار سعدی و حافظ و کاناپه می دهد. از حافظ و سعدی به خانه های مردم منتقل شدند و باطن جامعه برد یا شهرام ناظری در مورد مولانا، امروز هم حسین پارسایی با بینش خود در شاهنامه همین روش و منش را پیدا می کند و فکر می کنم این دومین اثر او در این زمینه است، چیست؟ . انتظار می رود با توجه به این استقبال چشمگیر، در آینده شاهد بازنمایی داستان های دیگری از این اثر کهن و ماندگار با این خوش ذوقی و پربار در عرصه نمایش باشیم.
این کارشناس فرهنگی استفاده نویسندگان و کارگردانان از کارشناسان علمی و ادبی را برشمرد و گفت: آثاری مانند شاهنامه با توجه به ظرافت ها و قابلیت هایی که دارند، نباید با محدودیت های محیطی تحریف شوند و… نه تنها بر این امر افزوده می شود. جذاب است، اما باعث خوشحالی نخبگان جامعه، دانشگاهیان و اهالی فرهنگ و افزایش غنای کار می شود.
این استاد دانشگاه به اسطوره شناسی اشاره کرد و افزود: اسطوره ها بخشی از میراث فرهنگی هر جامعه ای هستند و دائماً هویت و خاستگاه ما را به ما یادآوری می کنند و شاهنامه نیز مملو از اسطوره است و اگر کارگردان با اندیشمندان بزرگی مانند دکتر دکتر مشورت می کرد. خالقی، دکتر کزازی و استاد میرشکاخا قطعاً می توانستند در ایجاد جذابیت، کاهش ایرادات و ارائه کارهای بی عیب و نقص موفق تر باشند.
حمیدی در پایان خطاب به نویسندگان، هنرمندان و کارگردانان از آنان خواست به دلیل مشکلات روزمره و افزایش تیراژ و عبادت، در ذائقه مردم برای هنر عجله نکنند و بدانند که اگر یک اثر هنری خوب و فاخر به عرصه تبدیل شود. عامه مردم از هر عصر و نسلی و جنسیتی به سمت قرعه و پذیرش آن کار ماندگار می روند و هیچ گاه ادب نشان نمی دهند و کار سطحی باعث ماندگاری و پیشرفت جامعه نمی شود و فقط خواسته های مادی و شخصی را برآورده می کند. مدتی از هنرمند

5757