آیا بازی های رایانه ای مغز را از بین می برند؟

نگارعلی: بازی های رایانه ای با ماجراجویی ها و سرگرمی های فراوانی که ارائه می کنند، کاربران زیادی را به خود جذب کرده است و کودکان و نوجوانان یکی از بزرگترین طرفداران این بازی ها هستند. اما سوالی که مدت هاست مطرح می شود این است که آیا بازی های رایانه ای برای کودک و مغز در حال رشد او مضر است؟

آیا بازی های رایانه ای برای مغز انسان مفید هستند؟

تحقیق در مورد اینکه چگونه بازی های ویدیویی بر مغز انسان تاثیر می گذارد کمی پیچیده است. تأثیری که مغز از بازی های رایانه ای می گیرد به نوع بازی بستگی دارد. بررسی سال 2020 نشان می دهد که انواع مختلف بازی های رایانه ای عملکردهای شناختی مختلف را بهبود می بخشند.

وقتی صحبت از بازی هایی مانند Call of Duty می شود، مهارت های کاربر برای تبدیل شدن به یک تک تیرانداز خبره افزایش می یابد. در بازی هایی مانند City Skylines یا Civilization VII، کاربر نیز به استراتژی و تفکر انتقادی نیاز دارد و وقتی صحبت از بازی هایی مانند Wordle می شود، مغز ما با یک سری چالش های مرتبط با زبان و حافظه مواجه می شود.

به طور کلی، هنگامی که کاربران در بازی های رایانه ای شرکت می کنند، هماهنگی دست و چشم آنها با مجموعه ای از جلوه های بصری فضایی بهبود می یابد. با این حال، چیزی که مشخص نیست این است که چگونه این مزایا به دنیای واقعی خارج از بازی ها ترجمه می شوند.

مطالعات نشان می دهد که این هماهنگی ها در حین بازی بهبود می یابد، “اما این مهارت ها ممکن است به فعالیت های دنیای واقعی تبدیل نشود.”

با این حال، شایان ذکر است که:

بازی های رایانه ای راه جدیدی برای معاشرت و دوست یابی ارائه می دهند

در واقع، بازی های رایانه ای می توانند ارتباطات اجتماعی را بهبود بخشند. اگر فرزند شما دوستانی از مدرسه دارد که بازی‌های ویدیویی آنلاین بازی می‌کنند، این بازی‌ها فضای ثانویه امنی را برای تقویت این روابط فراهم می‌کنند، و اگر فرزند شما در دوست‌یابی مشکل دارد، روابط آنلاین با سایر کودکان هم سن او نیز امکان‌پذیر است.

کودکان اکنون می توانند با مردم از سراسر جهان ارتباط برقرار کنند و اشتیاق خود را به اشتراک بگذارند. زمانی که آنها این مزیت را در ارتباط حضوری خود پیدا نمی کنند، می توانند از طریق بازی های چند نفره این حمایت را در روابط آنلاین دریافت کنند.

البته، بازی های ویدیویی آنلاین (مانند شبکه های اجتماعی) مزایا و معایب خود را دارند. در حالی که کودکان با کمک شما در معرض روابط جدید قرار می گیرند، ممکن است در معرض آزار و اذیت سایبری نیز قرار بگیرند.

با این حال، در حال حاضر راه های امنی برای کودکان وجود دارد که بتوانند آنلاین فعال شوند. والدین، شما می توانید فرزندان خود را محدود کنید که فقط با دوستان یا افرادی که در زندگی خود می شناسید ارتباط برقرار کنند و می توانید فعالیت آنها را زیر نظر داشته باشید.

بازی های رایانه ای باعث افزایش ماده خاکستری در مغز می شوند

بازی های رایانه ای مانند محرک ها می توانند ماده خاکستری مغز را افزایش دهند. ماده خاکستری امکان برقراری ارتباط متقابل را فراهم می کند و به بخش هایی از مغز اجازه می دهد با سایر بخش های مغز ارتباط برقرار کرده و درک را بهبود بخشد.

ماده خاکستری مغز، بیرونی ترین لایه مغز، مسئول کنترل حرکت، ذخیره خاطرات و تنظیم احساسات شماست. اساساً، هرچه بیشتر یاد بگیرید، مغز شما بیشتر می‌تواند رشد کند و سازگار شود.

انفجار خلاقیت و حس موفقیت.

بازی های رایانه ای تعاملی هستند. به عنوان مثال، یک بازی نقش آفرینی (RPG)، مانند Baldur’s Gate 3 یا Mass Effect را در نظر بگیرید. در این نوع بازی ها لیست بلندبالایی از اهداف اصلی برای کاربر وجود دارد که برای برنده شدن در بازی باید آنها را تکمیل کرد. اما کاربر همچنین فهرست طولانی تری از اهداف ثانویه اختیاری برای ساختن داستان و سیستم پاداش بازی دارد. اینکه چگونه در این بازی ها پیش بروید کاملاً به شما بستگی دارد. با آزادی بازیکن، احساس موفقیت برای هر کاری که انجام می‌دهید افزایش می‌یابد و به شما حس تخیل بیشتری می‌دهد.

در بازی‌های ویدیویی، احساس خطر در یک موقعیت و برنده شدن در آن موقعیت به شما احساس موفقیت می‌دهد که در زندگی واقعی زیاد اتفاق نمی‌افتد. این امر باعث می‌شود بازی‌های رایانه‌ای بسیار تحریک‌کننده باشند و به سختی بتوان آنها را برای انجام کارهای کمتر جالب مانند کارهای خانه رها کرد.

تقویت توانایی کنتراست بصری

در بازی های رایانه ای کاربر باید به نشانه های دیداری و شنیداری توجه زیادی داشته باشد. بازی‌های اکشن ماجراجویی مانند Tomb Raider یا Resident Evil رویدادهای اکشن سریع (یا QTE) دارند. با استفاده از QTE ها، کاربر باید دکمه ای را فشار دهد که مطابق با یک نماد روی صفحه نمایش است در مدت زمان بسیار محدودی تا اتفاقی بیفتد.

زمانی که کاربر یک بازی رایانه ای را تماشا می کند، باید به هر جزئیات کوچکی که به میدان دید او وارد می شود توجه کند و واکنش نشان دهد. این منجر به توسعه توانایی تضاد بصری، توانایی تمایز بین یک شی از شی دیگر می شود، اما ممکن است به فعالیت های زندگی واقعی، مانند پیروی از دستورالعمل های داده شده توسط یک بزرگسال، قابل تعمیم نباشد.

جابجایی بین کارها آسان تر می شود

بازی‌های رایانه‌ای باعث می‌شود کاربر مرتباً حرکت کند. Set switching توانایی حرکت به جلو و عقب بین کارهای مختلف به صورت متوالی است. توانایی تغییر توجه از یک چیز به چیز دیگر، مانند درست کردن شام روی اجاق گاز در حین گوش دادن به پادکست یا توقف یک بازی کامپیوتری برای شروع شستن ظروف!

بازی های رایانه ای راه های جدیدی برای یادگیری ارائه می دهند

بازی‌های ویدیویی اغلب از کاربر می‌خواهند که اطلاعات کلیدی را برای تکمیل وظایف به خاطر بسپارد. در واقع این عملیات می تواند برای حافظه مفید باشد.

با این حال، بازی های رایانه ای نیز می توانند برای تقویت استراتژی ها در آموزش استفاده شوند. برای مثال حالت موزه در Assassin’s Creed را در نظر بگیرید. این حالت به شما امکان می دهد در مکان های باستانی مانند پارتنون در یونان قدم بزنید و مکان ها را به صورت سه بعدی کشف کنید.

چقدر بازی زیاد است؟

یک مطالعه آکسفورد که در سال 2022 بین تقریباً 40000 بازیکن انجام شد، نشان داد که به نظر نمی‌رسد بازی‌ها اثرات مخربی بر سلامت روان افراد داشته باشد، مگر اینکه بازیکنان به بازی معتاد شوند.

این آخرین مورد از یک خط طولانی تحقیقاتی است که در دهه گذشته به آرامی در حال ساخت است و نشان می دهد که اعتیاد به اینترنت و بازی های رایانه ای یک مشکل واقعی است، حتی اگر اعتیاد به بازی های رایانه ای تنها 3.05 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار دهد.

به خصوص جوانان وقتی به بازی های رایانه ای معتاد می شوند با پیامدهای منفی دیگری مواجه می شوند. یک مطالعه نشان داد که دانش‌آموزان دبستانی زمانی که به بازی‌های رایانه‌ای برای سرگرمی اعتماد می‌کردند، عملکرد تحصیلی ضعیف و نمرات ضعیفی را تجربه کردند.

اگر وقتی به فرزندتان توصیه می‌کنید که بازی را ترک کند، توصیه مشکل‌ساز می‌شود، و اگر به فرزندتان می‌گویید که وقت آن است که صفحه نمایش را ذخیره کند یا یک بازی رایانه‌ای را متوقف کند و کودک طغیان عاطفی داشته باشد، این یک پرچم قرمز بزرگ است. این بدان معناست که آنها نمی توانند با زمان نمایش صفحه نمایش خود هماهنگی داشته باشند.

سایر علائم قرمزی که بازی های ویدیویی ممکن است در کودک شما ایجاد کنند عبارتند از:

• علائم افسردگی
• عقب نشینی اجتماعی
• غم و اندوه
• تحریک پذیری
• افزایش اضطراب هنگام برخورد حضوری با افراد.
• دخالت در روابط شخصی و حرفه ای.

با همه این‌ها، پرچم‌های قرمزی وجود دارد که به کاربر می‌گوید باید زمان نمایش صفحه خود را کاهش دهد، زیرا به آن معتاد شده است و مانع رشد عاطفی عادی او شده است.

دستورالعمل برای سنین مختلف

برای والدین مهم است که محدودیت‌های سختی را برای زمان نمایش صفحه تعیین کنند. هرچه کودک شما کوچکتر باشد، کمتر نیاز به تعامل با بازی های رایانه ای و سایر رسانه های مبتنی بر صفحه نمایش خواهد داشت:

• کودکان زیر 2 سال هرگز نباید صفحه نمایش داشته باشند
• کودکان 3 تا 5 ساله می توانند یک ساعت یا کمتر در روز و سه ساعت در تعطیلات آخر هفته جلوی صفحه نمایش سپری کنند.
• کودکان 6 سال و بزرگتر می توانند دو یا چند ساعت در روز از صفحه نمایش استفاده کنند، البته تا زمانی که عواقبی نداشته باشد.

۲۲۷۲۲۷