ترند های روز

فرابی ؛ از فکر متمرکز تا بحران های مدیریتی

Mahsa Bahadori: در دهه اول فعالیت خود ، بنیاد سینمای فارابی نقش غیرقابل مقایسه ای در شکل گیری یک موج فکری جدید با تمرکز بر اندیشه داشت. فیلم هایی مانند “Bashtle Stranger” ، “مادر” و “توسط Karkhe to Rhine” ، که امروز در خاطره عظیم عموم مردم ایران قرار دارد ، مستقیماً توسط بنیاد پشتیبانی می شدند. این دوره ، از اواخر دهه 1980 تا اواسط دهه 1980 ، عصر طلایی فارابی است. دوره ای که فارابی به سکویی برای راه اندازی سینمای ایران در جشنواره های جهانی تبدیل شد.

محمد بهشی ، یکی از تأثیرگذارترین چهره های فرهنگی پس از انقلاب ، به عنوان بنیانگذار و اولین مدیر بنیاد سینمای فیبی شناخته می شود. در سال 9 ، او بنیاد را با هدف سازماندهی ، حمایت و هدایت سینمای ایران با هدف سازماندهی ، حمایت و کارگردانی سینمای ایران تأسیس کرد.

نقش بهشت ​​تنها مدیریت نبود ؛ این یک معمار روشنفکرانه بود که اساس یک سیستم حرفه ای ، ایدئولوژیک و رو به جلو را در سینمای پس از وولتی ایجاد کرد.

اهداف اساسی این بنیاد حمایت از سینمای ملی ، شناسایی و تشویق استعدادهای جدید ، ترویج موضوعات فرهنگی بومی و تعامل مؤثر با جوامع بین المللی بود. اهدافی که عمدتاً در سالهای اوج به دست آمده ، به رهبری مدیرانی مانند Alireza Shoja Nouri ، محمد مهدی Asgarpour و احمد میر علی انجام شد.

با گذشت زمان و وارد دهه ، چالش هایی از قبیل محدودیت های بودجه ، افزایش بوروکراسی و دور شدن از فضای سینمای حرفه ای ، شکاف قابل توجهی بین اهداف تأسیس و عملکرد فعلی بنیاد ایجاد کرد. منتقدین این دوره را دوره حذف فرابی از صحنه تأثیرگذار سینمای ایران می دانند.

سازمان فیلم فارابی ؛ از یک خورشید روشن گرفته تا چالش های امروز

امروز ، در آستانه چهار دهه فعالیت ، فارابی نیاز به تجدید داخلی ، بررسی شکل گیری سیاست و بازسازی بدن سینما دارد. یک روش دشوار اما حیاتی برای انتقال موسسه به موقعیت قبلی خود در نقشه فرهنگی کشور.

با گذشت زمان و وارد دهه ، چالش هایی از قبیل محدودیت های بودجه ، افزایش بوروکراسی و دور شدن از فضای سینمای حرفه ای ، شکاف قابل توجهی بین اهداف تأسیس و عملکرد فعلی بنیاد ایجاد کرد. منتقدین این دوره را دوره حذف فرابی از صحنه تأثیرگذار سینمای ایران می دانند.

دستاوردهای بنیاد سینمای فارابی برای سینمای ایران

بنیاد سینمای فارابی از زمان آغاز به کار ، ستون اصلی حمایت نهادی از سینمای ایران بوده است و به دستاوردهای بسیاری رسیده است.

فارابی نقش بسیاری از فیلم های برجسته را در تاریخ سینمای ایران بازی کرده است. از غریبه کوچک بشو (به کارگردانی بهرام بیضئی) ، مادر (علی هاتامی) ، از کره گرفته تا راین و روبان قرمز (ابراهیم هاتامیکیا) گرفته تا فیلم هایی مانند خدا و باران (مجید مجیدی). این فیلم ها نه تنها آثار هنری درخشان هستند بلکه هویت ملی و نگرانی های انسانی مردم ایران را روایت می کنند.

یکی از خصوصیات فارابی ، رویکرد مؤثر در تولید و حمایت از سینمای کودکان و نوجوانان است. فیلم هایی مانند “کلاه و پسر عموی” ، “شهر برنج” ، “دهکده کوچک ما” و آثار متحرک مانند “Fileshah” و “Nassour” با پشتیبانی از پایه و بخشی از حافظه بصری نسل های مختلف شکل گرفت.

فارابی با حمایت از کارگاه ها ، جلسات تخصصی ، جشنواره های فیلم کوتاه و پروژه های پشتیبانی فیلمنامه نقش مهمی در ترویج نسل جدید فیلمسازان مستقل ایفا کرده است. بسیاری از مدیران امروز اولین تجربه حرفه ای خود را با حمایت از موسسه آغاز کرده اند.

تولید مشترک و ارتباطات استراتژیک داخلی

در زمینه تولید مشترک با سایر مؤسسات فیلمبرداری در کشور ، فارابی توانسته است از طریق پروژه های خاص محصولات خود را حفظ کند که مخاطب ملی را حفظ کند و سطح فیلم فنی را بهبود بخشد.

یکی از مأموریت های اصلی بنیاد فبی ، بین المللی سازی سینمای ایران بود که به طور جدی در دهه هشتاد و هشتاد دنبال شده است. فارابی نقش مهمی در ارائه و توزیع فیلم های ایرانی در حال راه اندازی و مدیریت مواضع ایران در جشنواره ها و بازارهای متعلق به جهان مانند کن ، برلین ، ونیز و جشنواره کودک شیکاگو ایفا کرده است. این فیلم ها نه تنها انتشار دهنده ها را معرفی کردند بلکه پایه و اساس ترجمه ، زیرنویس و بسته بندی حرفه ای را نیز فراهم کردند.

حضور جسورانه فیلم هایی که از فرابی در جشنواره های جهانی مانند کن ، لناکارنو ، ونیز و اسکار حمایت می کنند ، به دلیل تدارکات و پشتیبانی رسانه ای آنها هستند. موفقیت بین المللی کارگردانانی مانند مجید مجیدی (فرزندان آسمان) ، جعفر پاندی ، اصغار فرهادی و ابراهیم هاتامیکیا در سالهای همکاری با فارابی این نقش را منعکس می کنند.

فارابی همیشه در دهه های اخیر سعی در استفاده از سینما به عنوان ابزاری برای دیپلماسی فرهنگی کرده است. یا ارسال فیلمسازان به جشنواره های جهانی ، یا سازماندهی جشنواره ها و داوران خارجی در ایران ، ترجمه مقالات ، تجزیه و تحلیل و ایجاد بانکهای اطلاعاتی فیلم ایرانی برای موسسات جهانی.

یکی از اقدامات جزئی اما مهم فارابی ، راه اندازی نسخه های انگلیسی نوشتن اسکریپت ها ، بروشور و کاتالوگ های حرفه ای در مورد سینمای ایران بود. این ، به ویژه در دهه 1980 ، به معرفی فیلم های ایرانی به بازار جهانی کمک کرد.

محمد بهشتتی ، معمار دوران طلایی فرابی

محمد بهشی اولین مدیرعامل فارابی (1 تا 2) بود. او یکی از بنیانگذاران اصلی فارابی بود و بسیاری او را “پدر فارابی” می دانند. در زمان خود ، فارابی به ضربان قلب سینمای پس از انقلاب تبدیل شد. رویکرد او ترکیبی از حمایت معنوی ، تفکر استراتژیک و زمینه استعدادهای جوان بود.

در این دوره ، موج فیلم جدید ایرانی شکل گرفت. فیلم های مبتنی بر فکر ، انسان و جهانی. حضور موفق ایران در جشنواره های جهانی مانند فجر ، کن و برلین از این دوره آغاز شد. ویژگی بارز این دوره به دلیل اعتماد به نفس فرابی به فیلمسازان نویسنده ، مانند مجید مجید ، هاتامیکیا ، راخان بنی اتماد و ساخت فضای آزاد برای تولد سینمای قابل توجه بود.

Alireza Shoja Nouri ، دیپلماسی فرهنگی و سینمای جهانی

Alireza shuja nouri ، وی پیوست و مدیر امور بین الملل فرابی (دهه و اوایل 1980) بود. شجاعانه ای که به عنوان بازیگر شناخته می شود ، اما در فارابی کسی بود که سینمای ایران را به جهان باز کرد. در طول حضور خود ، فارابی به طور جدی وارد بازارهای جهانی شد. فیلم هایی مانند فرزندان آسمان و رنگ خدا با حمایت بین المللی آنها دیده شد.
برجسته این دوره ، چشم انداز جهانی ، حوزه زبانهای خارجی و درک دقیق مخاطبان بین المللی بود.

فرابی ؛ از فکر متمرکز تا بحران های مدیریتی

Alireza Tabash ، متخصص و تولد دوباره سینمای کودکان

Alireza Tabash مدیر بنیاد Faabi در دهه (1 تا 2) بود. او وارد یک رویکرد جوانان شد و تمام تلاش های خود را برای احیای هویت فرهنگی و آموزشی فارابی متمرکز کرد. پس از چند سال سکوت ، او می تواند دوباره سینمای کودکان را دوباره زنده کند. همچنین زیرساخت های دیجیتال و ارتباط با استان ها و فیلمسازان را تقویت کرد.
ویژگی دوره مدیریت آن ثبات ، تعامل و شفافیت در عملکرد مالی و محتوای فارابی بود.

پس از Alireza Tabash حبیب ایلبیگی ، او در قدرت نشست و دیروز ، حامد جعفری به عنوان مدیرعامل منصوب شد. حامد جعفری با تجربه تولید انیمیشن هایی مانند Fileshah و بنیانگذار گروه Artpoya ، در دوره جدید مأموریتی دارد تا فارابی را به بدن تولید صنعتی ، اقتصاد فیلم و جوانان واقعی نزدیک کند. بر برند ملی ، محصولات خانوادگی بهترین فروش و استفاده از ابزارهای جدید دیجیتال تأکید می کند.

فرابی ؛ از فکر متمرکز تا بحران های مدیریتی

فیلم های جهانی فرابی

با گذشت سالها ، بنیاد فارابی ، به عنوان یک بازوی پشتیبانی سینمای ایران ، سهم زیادی در تولید و معرفی آثاری که به نمادهای سینمای جهان تبدیل شده اند ، داشته است. اینها برخی از مهمترین آنهاست:

“فرزندان آسمان” ، به سرپرستی مجید ماجیدی ، برای بهترین فیلم زبان خارجی نامزد دریافت جایزه آکادمی شد و نقش فارابی حمایت مالی و بین المللی کار بود که روایتی انسانی و شاعرانه از فقر و امید است و یکی از بادوام ترین فیلم های کودکان در جهان است.

“رنگ خدا” ، به سرپرستی مجید ماجیدی ، جوایز بی شماری از مونترال ، سائوپائولو دریافت کرد و نقش فارابی در تهیه سرمایه و عرضه بین المللی فیلم ها بود که دیدگاه عرفانی از ناتوانی ، طبیعت و ارتباط کودک با جهان داشت.

“بالون سفید” ، به کارگردانی جعفر پاندی ، جایزه اتاق طلایی کن را بدست آورد ، که در این نقطه از تولید نقش فارابی را بازی می کرد ، که از طریق دید کودک ، یک دید ظریف و واقع گرایانه از جامعه شهری را نشان می دهد.

“زمانی برای اسبهای بری” به رهبری بهمن غوبادی در سال 2008 جایزه دوربین طلایی را به دست آورد و نقش فارابی در این کار حمایت از توزیع بین المللی بود. این نخستین فیلم کرد در ایران است که جهانی شد و تلخی واقع بینانه را در مرزهای ایران -عراق به تصویر کشید.

۲۴۵۲۴۵

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا