به گزارش خبرگزاری فارسیرو، یدالله جلالی پنداری، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی در یادداشتی درباره تاریخ درگذشت نیما نوشت: مورخان ادبی با ذکر تاریخ بر اسنادی تکیه می کنند که رواج یافته است. تولد و وفات بزرگان ادب در مورد روز درگذشت نیما در تمامی اسناد مربوط به بعدازظهر 22 آذر 1338 و حتی ذکر شده است. مرحوم طاهباز که بیشتر عمر خود را صرف بازخوانی دست نوشته های نیما کرده بود، این تاریخ را در کتاب «زندگی و هنر نیما یوشیج» (تهران، 1375، ص 129) به این اسناد آورده است تاریخ ذکر شده در کتاب منتخب اشعار نیما یوشیج (تهران، 1370، ص 31) و نیز مدخل «نیما» را آورده اند. یوشیج» در دانشنامه زبان و ادب فارسی فرهنگستان (تهران، 1395، ج 6، ص. در این میان، جلال آل احمد که در صحنه مرگ نیما حضور داشت و ناظر صحنه مرگ نیما بود، تاریخ وقوع این حادثه را در مقاله ذکر نکرد. پیرمرد در چشمان ما بود» اما در یادداشتی که به تازگی توسط مرحوم دیده شده است که ساعت 18 روز پنجشنبه 25 آذرماه تاریخ و زمان فوت نیما: “نیما دیشب مرد.” دو بعد از نیمه شب: ساعت دو و ده بود که در خانه را زدند…» از سوی دیگر خبر فوت نیما در همان روز در دو روزنامه 25 دی 1338 نیست. شناخته شده شماره 4961 روزنامه کیهان و شماره 10108 روزنامه اطلاعات را منتشر کرده است.
به گزارش ایسنا، از سوی دیگر بر روی سنگ قبر نیما «سپیده دم پنجشنبه 23 آذر 1338» به عنوان درگذشت شاعر نوشته شده است که با تقویم همخوانی ندارد، زیرا 23 آذر آن سال سه شنبه بوده است.
پس تردیدی نیست که تاریخ دقیق وفات نیما باید بامداد روز پنجشنبه 25 دی ماه باشد و ذکر شبانگاه در روایات فوق به دلیل دو بامداد است که جزء شب است. “.
۲۴۴۵۷
