چرا این افراد مشهور محبوب کره ای شدند؟

به گزارش خبرگزاری ، مستند KIPAP ، که اخیراً در سکوی هاشور منتشر شده است ، به موضوع نوجوانان ایرانی و حمایت آنها از افراد مشهور کره ای می پردازد.

به گفته ایسنا ، علی کاوساری ، مدیر مستند KIPAP ، در مورد ایده ساخت این مستند در مورد بزرگسالی خود گفت: “ببینید فیلم های کره ای ممکن است در دو دهه گذشته در بین خانواده های ایرانی رایج به نظر برسد ، اما تأثیر عمیقی ندارند.”

وی ادامه داد: “من هنگام نوجوانی با محصولات کره ای نیز آشنا شدم و از کودکی به سریال کره ای علاقه مند شدم ، اما علاقه من نه تنها سریال کره ای را که از تلویزیون پخش شده بود به پایان رساندم و به دلیل علاقه من به فیلم های کره ای ، به فیلم های دیگر آنها رفتم و بعد فهمیدم که ما از این سریال جدا شده ایم. آنها این کار را انجام داده اند.

این کارگردان گفت: “من فقط وقتی نوجوان در بزرگسالی بودم ، فیلم های کره ای را تماشا می کردم ، اما وقتی به دانشگاه رسیدم ، فهمیدم که فضای سینمایی و حتی موسیقی کره ای فراتر از نسل جدید است ، برای اولین بار در دانشگاه با Kippap و BTS (گروههای موسیقی کره ای).

کاوساری خاطرنشان کرد: موضوع مرکز تحسین ها برای من بسیار جالب بود و با برخی از دوستان دانشگاه من در تماس بودم ، فهمیدم که آنها جزو این گروه های پشتیبانی هستند. برای آشنایی بیشتر با این گروه ها ، از یکی از دوستانم خواستم تا فیلمی را برای من معرفی کند ، و به هر حال ، او یک فیلم کره ای را در زمینه رایانه من معرفی کرد و من یک سریال کره ای را با موضوع شروع دیدم.

وی افزود: موضوع مرکز پشتیبانی یک سری از هنرمندان خارجی که حتی نمی فهمند که زبان آنها ذهن من را به شدت درگیر کرده است ، تا اینکه من وارد مستندات سال دوم دانشگاه شدم و همیشه به دنبال فرصتی برای تمرکز بیشتر روی موضوع بودم. “

دولت کره جنوبی فیلم و موسیقی خود را در سراسر جهان معرفی کرد.

کارگردان ادامه داد: “هرچه بیشتر با تعصب کره ای روبرو شدم ، فهمیدم که بسیار پیچیده تر از آن است که معتقدم ، به معنای ساده ترین دولت کره جنوبی از طریق سینما و موسیقی ، کاملاً به دنبال یک کار رسانه ای محکم بود که نام آن را در جهان ایجاد می کند. با یک مطالعه ساده ، می توانید به راحتی کشف کنید که این دو رئیس جمهور در کره به عنوان موسیقی در موسیقی در موسیقی شناخته می شوند و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در فیلم و موسیقی در فیلم در فیلم و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی قرار دارند و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی هستند و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی در موسیقی قرار می گیرند. موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی در موسیقی و موسیقی کره و موسیقی کره

کاوساری به سریال معروف “جواهر در کاخ” اشاره کرد: این سریال که تقریباً توسط بسیاری از ایرانیان شناخته می شود ، نه تنها در ایران به نمایش گذاشته شد و همانطور که گفتم ، طبق گفته های چندین دولت کره جنوبی ، در بیش از 5 کشور جهان منتقل شده است.

وی ادامه داد: “در مرحله تحقیق ، این مستند به احتمال زیاد الهام بخش مدیریت فرهنگی کره جنوبی بود ، که ناگهان در حضور مراکز پشتیبانی بیشمار در کشور خودمان متوجه شد. در حقیقت ، در این مستند ، پشتیبانی و مقابله با هر موسیقی و موسیقی کره ای برای من مهمتر بود و Kippap و BTS تنها بهانه ای برای درک این مراکز پشتیبانی بودند.

این کارگردان جزئیات مراکز پشتیبانی افراد مشهور کره ای در ایران را توضیح داد: بیشتر هواداران افراد مشهور کره ای دختران هستند. جذابیت بصری و محتوا که موسیقی ، موسیقی ویدیویی و حتی محتوای فیلم های کره ای نوجوانانی هستند که بسیاری از نوجوانان را به خود جلب می کنند و این دلیل نوجوانان ما به گروه های خلاء خارجی در کشور ما است.

اطلاعات رسانه ای ما در مورد موضوع حمایت از افراد مشهور کره ای نادرست است

کاوساری گفت که من بسیاری از سریال های کره ای را برای مستند Kippap ، تأکید کردم: در بخش تحقیقاتی این مستند ، سعی کردم از کسانی که این مسیر پشتیبانی را در قالب روانشناسان و جامعه شناسان دنبال کرده اند ، استفاده کنم ، با این حال ، تجربیات آنها می تواند به من کمک کند تا مرا با این حامیان و پیروان آشنا کنم.

وی گفت: “استفاده از خبرنگار به عنوان راوی ایده من بود ، زیرا قبل از تهیه این مستند بسیاری از رسانه ها در حال تحقیق بودم ، فهمیدم که اطلاعات رسانه ای ما در مورد موضوع مشهور کره اشتباه بوده است.” به همین دلیل ، من سعی کردم موضوع حمایت از یک گزارشگر را برای تغییر ذهنیت رسانه های ملی روایت کنم.

کارگردان خاطرنشان کرد: جدا از این واقعیت که یک مستند باید روشنایی را برای عموم مردم داشته باشد ، مجموعه ای از پیام ها نیز باید در این مستند به افراد خاص منتقل شود که در آن مدیران فرهنگی و معلمان ما متمرکز شده اند زیرا آنها از این پدیده جدید آگاه نبودند و گاهی اوقات ترسیدند با این پدیده روبرو شوند.

کاوساری در خاطره یک دبستان گفت: “یکی از دوستانم که در یکی از مدارس ابتدایی کار می کند با من تماس گرفت و گفت:” علی کیپوپ؟ “من پرسیدم چگونه؟ ترس از این پدیده جدید در دوست من مشهود بود.

ما بین معلمان و دانش آموزان یک تقسیم شناختی عمیق داریم.

وی گفت: در مواردی که ما با یک پدیده نوظهور آشنا هستیم ، باید با هوادار مشورت کنیم و با اشاره به این نکته اشاره کنیم: ما مدارس دخترانه را در جهت تحقیق می یابیم و این مستند را ساختیم که به خوبی با دانش آموزان سروکار نداشته باشد و به جای یک راهنمای کافی ، مانند عدم اجازه استفاده از موهای خاص. این نشان می دهد که در بین معلمان ما با نسل جدید یک تقسیم شناختی وجود دارد و ما در بحث آموزشی بسیار عقب مانده ایم.

این کارگردان گفت که مستند KIPPAP سه سال به طول انجامید و گفت: “ما فهمیدیم که در حال حاضر یک شرکت خصوصی وجود دارد که در حال حاضر یک شرکت خصوصی است ، به گفته یک آلبوم خواننده ، فروش بلیط های گران قیمت که بلیط های گران قیمت را می فروشد.”

کاوساری گفت که وی به موضوع مراکز پشتیبانی رسیده است ، و خاطرنشان کرد که این مستند بسیار دیر شده است زیرا اکنون موج پشتیبانی دانشگاه به مدارس ابتدایی رسیده است. ما این مستند از یک دختر 5 تا 5 ساله را در روند تهیه این مستند دیدیم.

ما طعم نوجوانان را نمی دانیم

وی به مدیران فرهنگی توصیه کرد: “ما هنوز یک کیپار در ایران داریم ، زیرا ما تولید نوجوانان را نداریم و موسیقی و فیلم ما برای تولید نوجوانان محتوا ندارند و اگر محتوا داشته باشد ، برای نیازهای نوجوانان مناسب نیست.”

این کارگردان گفت: “تحقیقات من هنوز یک نوجوان و پوچی او است و در مستند جدید من ، من با همان مشکل سر و کار خواهم داشت.”