ترند های روز

نویسندگان بزرگ عرصه دفاع مقدس مورد حمایت قرار نگرفتند

به گزارش خبرگزاری فارسیرو؛ سلمان کریمی با اشاره به اینکه زندگی مردم عادی در زمان جنگ ادامه دارد، ادامه داد: در بحبوحه جنگ با دیدن عکس های مناطق جنگی مشاهده کردیم که وقتی گلوله باران و گلوله باران می شود، مردم از آنجا بیرون نمی آیند. زندگی عادی آنها، زنی روستایی نان می پزد، چوپان گوسفندان و گاوهایش را به چرا می برد، یعنی در زمان جنگ زندگی ادامه دارد و اگرچه در اثر حمله دشمن از مرگ بیمناک است، زندگی نیز ادامه دارد.

زندگی در زمان جنگ ادامه دارد، هر چند ترس از مرگ نیز در اثر حمله دشمن وجود دارد.

به گزارش ایرنا، نویسنده کتاب «باشکوچ» که داستانش برگرفته از عشق دوران جنگ است، افزود: عشق جوهره زندگی است و وقتی بخواهیم ویژگی متمایز و خاص زندگی را نشان دهیم، عشق را نشان می دهیم. “. همانطور که در عرفان است.» نکته اینجاست که جوهر عرفان و زندگی در عشق است و جنگ بدون عشق نیست. در این رمان عشق دو نفر به یکدیگر داریم، عشق به وطن نیز یک نوعی عشق و شبیه جنگ است.

وی با بیان اینکه داستان «باشکوک» واقعی نیست بلکه در بستر واقعیت می گذرد، ادامه داد: داستان در تخیل نویسنده می گذرد اما بستر داستان بر اساس حقیقت است. وقتی کتابی در یک زمینه واقعی نوشته می شود، نویسنده نمی تواند آن را تحریف کند. سعی کردم اتفاقات داستان را بر اساس واقعیت بسازم، حتی اگر به صورت تلفیقی نوشته شده باشد. در جایی از داستان، یک گلوله توپ وسط میز یک جوان روسی می افتد، این ماجرا مربوط به دو خبر واقعی است که در آن روزها منتشر شده بود، یکی سقوط یک گلوله توپ وسط میز خانواده و دیگر این که یک جوان روسی در طول جنگ جان باخت.

این نویسنده با تاکید بر اینکه تلفیق رویدادها می تواند تاثیر آن ها را افزایش دهد، گفت: صحنه ای را از ترکیب دو خبر خلق کردم که تاثیرگذارتر از اخبار تک تک آنها بود. یعنی این اتفاقات در سال های جنگ رخ داده است، اما جدا و من آنها را در رمان تلفیق کردم.

جنگ متعلق به همه ملت ها بود.

کریمی تصریح کرد: در داستان «باشکچ» داستان تحریف نشده، بلکه شخصیت ها اختراع شده اند، به عنوان مثال سئودا یکی از شخصیت های داستان از موش می ترسد اما در زمان جنگ داوطلبانه به جنگ می رود. منطقه در این رمان شخصیت هایی از مردم خوزستان، تهران، اصفهان، زنجان و دیگر شهرها حضور دارند. چون جنگ جهانی بود و برای یک گروه و یک شهر نبود. جنگ متعلق به همه ملت ها بود.

من شخصا با یکی از تفنگداران دریایی که در حال حاضر راننده تاکسی در خرمشهر است مصاحبه کردم.

نویسنده کتاب «باشکوک» در ادامه با بیان اینکه قصد نداشتم برای خرمشهر بنویسم، ادامه داد: چند سال پیش ویدیویی درباره «نخدا صمدی» منتشر شد (هوشنگ صمدی متولد 6 بهمن 1318 در کلخوران اردبیل معروف به نخدا صمدی. اولین کاپیتان تکاور بازنشسته نیروی دریایی ایران را دیدم. من آدم حساسی هستم و وقتی شجاعت و ایثار او را دیدم چشمانم پر از اشک شد.

نویسندگان بزرگ عرصه دفاع مقدس مورد حمایت قرار نگرفتند

وی ادامه داد: از روی دفتر خاطرات و خاطراتی که صمدی از آن روزها نوشته بود درباره مقاومت 34 روزه خرمشهر تحقیق کردم، حتی با یکی از تفنگداران دریایی که راننده تاکسی خرمشهر است، شخصا مصاحبه کردم و از روزنامه ها عکس گرفتم و خواندم. اخباری که جمع آوری کردم در نتیجه یک سال و نیم تحقیق متوجه شدم که می توانم رمان را شروع کنم.

این نویسنده درباره در دسترس بودن منابع برای نوشتن رمان گفت: شاید اگر 20 سال پیش می خواستم این رمان را بنویسم برایم خیلی سخت می شد اما با رسانه های فعلی پیشرفت فعالیت ها و ارائه اسناد در فضای مجازی. فضا، علاوه بر کتاب هایی که در این زمینه نوشته و خاطراتی که بیان کرده است، اطلاعات خوبی در دسترس بود و زوایای مقاومت در 34 روز قابل نمایش بود.

نویسندگان بزرگ عرصه دفاع مقدس مورد حمایت قرار نگرفتند

احمد محمود آغازگر ادبیات دفاع مقدس است.

کریمی با ارزیابی کتاب هایی که در حوزه دفاع مقدس نوشته شده است، گفت: زمانی که شروع به نوشتن در دفاع مقدس کرد، مانند هر اثر دیگری که شروع می شود با ضعف هایی مواجه بود، بسیاری از نویسندگان به دلایل سیاسی و اجتماعی وارد این عرصه نشدند. اولین رمان های جنگی قوی از نویسندگان بزرگ مانند احمد محمود دارم “زمین سوخته” را نوشت. احمد محمود آغازگر ادبیات دفاع مقدس است. رمان «زمین سوخته» سال های جنگ را روایت می کند و از خانه هایی در اهواز می گوید که مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند.

وی در بررسی ادبیات دفاع مقدس ادامه داد: در دهه های بعد شهیار ماندنی پور او رمان «قلب عاطفه» را می نویسد که رمانی دو جلدی شبیه به مجموعه «گل پامچال» است. روند نگارش در حوزه دفاع مقدس آغاز شده بود اما متاسفانه حمایت نشد تا نویسندگان بزرگ ما وارد این عرصه شوند.

نویسندگان بزرگ عرصه دفاع مقدس مورد حمایت قرار نگرفتند

این نویسنده قاطعانه با بیان اینکه از نویسندگان دفاع مقدس حمایت نمی شود، افزود: به جای حمایت از نویسندگان بزرگ برای نوشتن درباره دفاع مقدس، می خواستیم افرادی را برای نوشتن در این حوزه تربیت کنیم که به نظر من این نگاه به ضرر ادبیات دفاع مقدس ما بود. اما تصحیح نگرش و دید بازی که ایجاد شده، ادبیات دفاع مقدس به خوبی پیش می رود، البته باید 20 سال پیش این اتفاق می افتاد، ما 20 سال عقب هستیم اما می توانیم جبران کنیم.

24357

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا