به گزارش خبرگزاری فارسیرو، شاعر «در بیضانی» پس از عمری شعر گفتن برای مردم در عرصه های مختلف از شعر کلاسیک تا نیمه شعر، در حالی از دنیا رفت که هنوز شعری برای سرودن از او باقی مانده بود، به خصوص که در 10 سال گذشته سال‌ها، نسل جوان شعرهای او به‌ویژه غزل‌هایش را دوست داشتند و اشعار محمدعلی بهمنی در محافل ادبی و شبکه‌های مجازی مکرر خوانده می‌شد.
مجموعه اشعار محمدعلی بهمنی شامل دوازده دفتر شعر است، «باغ لعل» نخستین دفتر شعر این شاعر نامی است و در قالب شعرهای نیمه بلند سروده شده است.
محمدعلی بهمنی بنیانگذار «گفتار غزل» یا «شعر گفتار» است که به آن شعرهای بین شعر نیمایی و غزل گفته می شود. او، عباس صادقی و حسین منزوی از جمله شاعرانی بودند که با نگاهی جزئی به تحولات شعر مشروطه در محتوای غزل، سعی در ایجاد خلاقیت در زمینه غزل داشتند و نشان دادند که در شعر، در نوآوری. و ایجاد دگرگونی، لزوماً لازم نیست قالب را بشکنید.
در واقع در میانه راه شاعر شدن، برای بیان احساسات و اندیشه های خود، فرم سنتی غزل را دور می زند و با شکل جدید غزل، دست برای بیان مسائل روز می گشاید. این یک رویکرد بود.
قصه گویی یکی از راه های جدید ایجاد فضایی بدیع برای غزل سرایی است و بهمنی نیز از این شیوه در غزل سرایی استفاده کرده است.
از اول سال خلقت پرسید.
و می خواستم دوران کودکی ام را تعریف کنم.
نوشتم:
از بین همه بچه ها فقط مادر.
این کمی به خاطر من و دلتنگی من است.
با اخم گفت:
از جوانی!
با یک مکث
نوشتم:
آه شیطان چقدر راحت مرا فریب داد
محمدعلی بهمنی در آخرین روز مرداد ماه با سکته مغزی و خونریزی شدید در بیمارستان بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفت. و پس از طی مراحل درمان و مبارزه با بیماری، اخابت در بیمارستان تندیس درگذشت.
«لال باغ»، «در بی وزنی»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «این خانه حرف‌های اشتعالی دارد»، «شعر گوش کن»، «چتر چه فایده، خوابی که خیس نمی‌شود» و « من هنوز زنده ام و غزل «باورم» از دفتر شعر اوست. خبرگزاری فارسیرو درگذشت این شاعر را به جامعه ادبی کشور و خانواده وی تسلیت می گوید.
5757
