به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از خانه اندیشمندان علوم انسانی، نشست ماهانه شاهنامه شناسی تخصصی با حضور اساتید و صاحب نظران و شاهنامه پژوهان به همت موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم به دبیری و مدیریت دکتر محمد رسولی (شاهنامه شناس) با بررسی آغاز جنگ ایران و توران و همچنین تاریخچه مسکن و شهرسازی در ایران بر اساس شاهنامه در خانه اندیشمندان علوم انسانی انجام شد. معلوم شد که مردم ایران از آغاز تاریخ در زمان کیومرث نوعی مسکن سازی را می شناختند و سپس به تدریج بر تنوع و کیفیت آن افزوده شد. به حدی که این هنر در زمان جمشید به اوج خود رسیده است.
اما در ابتدای این نشست دکتر هوشنگ طلا با اشاره به «دیو و شیاطین چیست و کیستند» در شاهنامه اظهار داشت: تعبیر «دیو» در واقع به خدا اشاره دارد، زیرا در تاریخ درازمدت، برای چندین هزار سال، شیطان یعنی خدا داده است. همانطور که هنوز در برخی کشورها (از جمله فرانسه، هند و …) وجود دارد، این کلمه به معنای خدا با کمی تفاوت در تلفظ است.
وی گفت: ایرانیان معتقد بودند (و هنوز هم معتقدند) که همه دانش ها و علوم نزد خداست. اگر انسان با تلاش و کوشش علم را کشف کند، لطف خدا بر انسان است که به او علم یا حکمت داده است. که «دربار به ایرانیان (انسانها) خط و کتابت آموخت».
در ادامه دکتر محمد رسولی نویسنده کتاب «نگاهی نو به شاهنامه» اظهار داشت: اینکه در شاهنامه تهمورت را «بستن دربار با افسون» می خوانیم، اشاره به پیشرفت علم و دانش دارد. از آنجا که افسون در لغت به معنای درمان، درایت، دانش است، در اینجا انسان ایرانی با پیشرفت خود به کشف معرفت و رمز و راز علم و قوانین وجودی و شیمی پرداخته است و توفیق همراه با اعتقاد به اینکه همه دانش در دست خداست، دلیلی است که در شاهنامه می خوانیم دیوان «خسرو ننویسد» و می خوانیم که ثمورت «از آن دو فایده به دست آورد».
شاهنامه پژوه افزود: شاید راز مهم این بیت باشد
دو تا از آنها را با طلسم بستی، دیگری را با عصا پایین آوردی.
از این رو با تسلط بر علم و دانش هر چه بیشتر امور را پیش بردند و در جایی که علم به آن حد نرسیده بود، زندگی را با استقامت بدنی، ثبات و آسودگی اداره کردند.
منوچهر پیشوا در این نشست به پژوهش های خود در زمینه تاریخ معماری و به ویژه هنر «طاق زنی» اشاره کرد و گفت: متأسفانه شاهدیم که بسیاری از هنرهای معماری دوره اشکانی به ساسانیان نسبت داده شده است.
در ادامه این نشست به نکته مهم «ایجاد ارابه» در شاهنامه که ایرانیان از آغاز کار منوچهر داشته اند اشاره شد و سید جعفر سید موسوی فعال فرهنگی و شاهنامه پژوه گفت. در این زمینه: «در برخی از آثار باستانی و مساجد باستانی، به ویژه در مسجد یزد، تصویر مهر را به دور و بر آن ترسیم کرده اند که نشان می دهد تصویر این چرخ که شبیه به صلیب شکسته معروف است. هیچ ربطی به حزب نازی آلمان نداشته و مدت هاست که وجود داشته و یک رهبری ایرانی است.
این نشست با حضور علاقمندان به شاهنامه همراه بود، مسعود جهان نما، شاهنامه پژوه، فعال فرهنگی و حقوقدان، زهرا گلسرخی و بانو احمدی از شاهنامه پژوهان به ارائه مسائل و نظریات خود درباره شاهنامه پرداختند.
گفتنی است بیش از دو سال است که نشست های تخصصی شاهنامه پژوهی در پایان هر ماه در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می شود.
22057
