برخی از تحلیلگران بر این باورند که ریشه بحران های فعلی باید در دوره صفوید و برخی دیگر حتی در پشت حمله مغول جستجو شود. اگر نظر گروه اول را پایه گذاری کنیم ، چاره ای جز خواندن و تجزیه و تحلیل دلایل فروپاشی امپراتوری صفوی وجود ندارد. این نه تنها نگرانی مورخان بلکه نیاز به فیلسوفان ، نمایشنامه نویسان ، فیلمسازان ، رمان نویس ها و نقاشان است. تا این سقوط تاریخی ، که بدون شک نقطه عطفی در زندگی بشر ایران است ، در آثار او منعکس شده است.
اولین امتیاز مهم نمایش (به رهبری اسماعیل جورجیا) دقیقاً هنگام برخورد با این ریشه ها است. ریشه هایی که منجر به کاهش ایران و ایران در طی پنج قرن گذشته شده است.
یکی دیگر از مزایای این اثر ، زاویه دید بی نظیر آن است. برگه -خیا ظرافت های ما را پیدا می کند که اگرچه مربوط به گذشته است ، اما هنوز هم در اخبار و زندگی روزانه ما درد و پژواک آنها را احساس می کند. این اثر فقط یک نمایشنامه نیست ، بلکه اولین سند هنری معاصر است که داستان فراموش شده پنج قرن پیش را مرور کرده است. و این دو جنبه دارد: اول ، یک اثر چشمگیر با متن و استخوان قدرتمند. دوم ، یک سند هنری که توانایی ارجاع و بازتاب بازتاب تاریخی را دارد.
کار ورق (نوشته شده توسط محمد سادگ گلچینافی) ، با وجود پیچیدگی آن ، به یک فاجعه صرف یا یک کمدی سطحی تبدیل نشده است. مدیر کار ، اسماعیل جورجیا ، اثری را ایجاد کرده است که محدودیت باریک بین خنده و غم را گسترش می دهد. جایی که ظاهر طنز غم و اندوه ایجاد می کند. و هنگامی که تراژدی بوجود می آید ، عصبانیت عصبانی است. در این کار ، جورجیا یک مأموریت دشوار و مهم انجام داده است.
در یک برنامه موفق ، حتی اگر متن ، کارگردانی و طراحی صحنه عالی باشد ، اما بازیگران نمی توانند با مخاطب ارتباط برقرار کنند ، همه چیز از بین می رود. خوشبختانه ، ورق نیز موفق است. بازیگران چنین بازی هایی را بین توهمات و واقعیت ، تاریخ و حافظه ، در سفر مداوم بین نقش زندانیان و دربار صفوید ، بین توهمات و واقعیت ، تاریخ و حافظه ارائه می دهند که می تواند با عمیق ترین لایه های احساسات تماشاگران ارتباط برقرار کند.
در این زمستان فرهنگی و هنری ، که گاهی اوقات باید به دنبال مخاطب با چراغ باشد ، می خواهد وارد چنین آثاری شود. تولید کننده کار ، آزاده صمدی ، خطرناک بزرگی را پذیرفته است که نه تنها شجاعت بلکه آینده آن را به یاد خواهد آورد. این پیشگام از جنبش هنری هنری است که بعداً به عنوان یک نکته مهم در روند رد تاریخی تئاتر ایران به یاد می آید.
اکنون ، پس از این دیدگاه باز و تحلیلی ، نوبت بیننده تصمیم می گیرد: او می خواهد همچنان از ریشه های بحران فعلی غرق شود ، یا با نگاهی عمیق به تاریخ ، از مسیر درک و آگاهی پیروی کند.
برگها فرصتی برای شروع این مسیر است. فرصتی نادر برای غوطه ور شدن خود در ریشه های زندگی و کوچکترین جهان ایران. این فرصت محدود را از دست ندهید.
*مستند
5959
