در چهلمین جشنواره فجر ، موسیقی بستگان به Torre de la Libertad منتقل شد. این اقدامات از ساعت 2:37 و 6:30 بعد از ظهر به مرحله می رسد و هر جلسه به طور کلی از دو گروه تشکیل شده است.
به گفته ایسنا ، در روز سوم جشنواره ، علاقه مندان به موسیقی در شمال کشور شاهد اجرای نمایش های گیلان (ناصر وهداتی) و تالشی (آرمین فریدی) در ساعت 9:50 بعد از ظهر در ساعت 9:30 بودند.
گروه GIL و AMR ، به کارگردانی ناصر وهداتی ، اقدامات شب سوم را در Torre de la Libertad آغاز کرد. “رقص رقص” یا “رقص” یکی از رقص های موسیقی سنتی گیلان است که به خصوص در عروسی ها و با سرنا ساخته شده است. ناصر Wahdati این موقعیت را در شب موسیقی گیلان ساخت. تولید کننده سرنا با صدای خود ، ریتم های هیجان انگیز و هیجان انگیز ایجاد کرد و مخاطبان را هیجان زده کرد.
واهاتی می گوید: “نقش سرنا محدود به این نیست.” هنگامی که هیچ شناسنامه ای برای ثبت نام افراد وجود نداشت ، سرنا از پیوند بین یک زن و مرد خبر می دهد. به عبارت دیگر ، وقتی افراد دارای شناسنامه کم و بیش به نام “سه بخش” نبودند ، آنها می خواستند به عروسی بروند و ساز را لمس کنند و ازدواج یک زوج جوان را اعلام کنند.
شب گیلان در روز سوم جشنواره موسیقی فجر ، در حالی که یک تماشاگر در Torre de la Libertad را تجربه می کرد ، وی همچنین میزبان گروه کادوس تالش بود. این گروه ، به کارگردانی آرمین فریدی ، علاوه بر اجرای برنامه ، در صدد معرفی دستاوردهای موسیقی از جمله یا مواردی از این دست ، که امسال ملی شده بود ، و بر فعالیت های نسل های مختلف تأکید می کرد. اعضای این گروه همچنین از نسل های مختلف انتخاب شدند ، از جمله نوادگان هنرمندان موسیقی گیلان ، که صدای آنها و بازی در سنین کودکی باعث شد تا مخاطبان به زمان برسد.
فریدی همچنین به شایان عبدیپور ، که در ثبت ملی نای تالشی درگیر بود ، اشاره کرد و خاطرنشان کرد که وی در سبک راهنمای پوورجاوادی برای انتقال دستاوردهای اربابان بزرگ موسیقی در منطقه به نسل های آینده کار می کند.
شایان عابدی پور سپس سبک Nira Taleshi را به سبک پوورجاوادی اجرا کرد. اعضای گروه سپس کلاه Talesh ، Pourjavadi و Esmat Khani را از سر گرفتند.
اما در جلسه دوم موسیقی قومیت در شب سوم جشنواره موسیقی فجر ، دو گروه به نام “شب گلستین” برای اجرای برنامه بازگشتند و صحنه سالن کنفرانس Torre de la Libertad ، Amina Saadati (ترکمن) و سید احمد حسینی (کاتول).
این دو عمل از نظر تعداد بینندگان کمتر مورد استقبال قرار گرفت ، اما سداتی و گروه وی توانستند با اجرای مختلف خود تماشاگر کوچکی را در سالن ارائه دهند.
در ابتدای هر اجرا ، گروه ترکمن برای لحظه ای در مورد شعر این قطعه و فلسفه آن توضیح داد و متن شعر را به زبان فارسی روایت می کرد ، که با هر قطعه اکثریت مردم را همراهی می کرد. عملکرد نیم ساعت با یک قطعه غیر کلامی آغاز شد و با عملکرد دیگری توسط یک عضو گروه ادامه یافت.
اجرای قطعات مربوط به عشق به ایران به عنوان یک گروه ، و همچنین یک قطعه برای توصیف فداکاری به امام حسین (AS) شامل سایر بخش های گروه ترکمن بود.
قسمت آخر عملکرد موسیقی قومیت در Torre de la Libertad به یک گروه کتول اختصاص داده شد و در موسیقی کتول روز پنجشنبه ، 23 فوریه 2009 بازی کرد.
سید احمد حسینی ، رهبر گروه ، نام “نارنجی یار” را به یاد آورد و به یاد می آورد که عنوان سریال “سرمایه” را با گروهی از هنرمندان در منطقه.
سپس وی درخواستی را برای ساختن “سرمایه” مخاطب دریافت کرد ، که طنز گفت پایتخت ، که اکنون دست اوست و البته همچنان به ساخت این قطعه ادامه داد.
حسینی و گروهش که پایان شب گیلان و گلستن بود ، سعی کردند از طریق اجرای موسیقی ، مخاطبان و ساکنان پایتخت را به خاطر بسپارند.
۲۴۴۵۷
