واکنش سینماگران ایرانی به درگذشت «مادر سینمای آسیا»

به گزارش خبرگزاری فارسیرو، آرونا واسودوف نویسنده، منتقد، مستندساز، بنیانگذار نت پک و کارگردان جشنواره هند که میراث بزرگی در سینمای آسیا از خود به جای گذاشته و از علاقمندان سینمای ایران بود، چند روز پیش در سینمای ایران درگذشت. سن 88 سال

به بهانه درگذشت آرونا واسودف، معروف به مادر سینمای آسیا، محمد اتابایی، کارشناس بین‌المللی سینمای ایران، پوران درخشنده کارگردان و کارگردان و منتقد هوشنگ گلمکانی در مطالب جداگانه‌ای که در اختیار ایسنا قرار گرفت، درباره تاثیر این خانم در رشد و اعتلای سینمای آسیا نوشتند.

محمد عتبایی در مقاله ای به تحلیل زندگی و تاثیر فراوان این سینماگر در اعتلای سینمای آسیا می پردازد که در اختیار ایسنا قرار داده است.

این متن را در ادامه می خوانیم:

“نوشتن در مورد تعدادی از افراد با ویژگی های منحصر به فرد ساده به نظر می رسد، اما در واقعیت دشوار است. آرونا، خانم دکتر آرونا واسودف، یک فرد خاص بود. نه به دلیل حرفه شگفت انگیز او در زمینه های مختلف فرهنگ و هنر، بلکه برای تلاش های خستگی ناپذیر او برای معرفی و ترویج سینمای آسیایی در سرتاسر جهان، پدر و همسرش دیپلمات بودند و او در سفرهای بی شمار، در بحبوحه شورش های سال 1968 در فرانسه، با دانشجویان معترض بود دستیاران کارگردان از سینمای فرانسه تز دکترای او درباره نیاز به آزادی و نقش سانسور در سینمای هند بود.

از سال 1988، او فصلنامه پربار انگلیسی Sinmaya را به همراه دو زن هندی دیگر، Lathika Padgwankar و Rashmi Duraiswamy راه اندازی کرد. مجله ای که می توان آن را از صفحه اول تا آخر خواند و فیلم ها و سینماگران سراسر قاره آسیا را کشف کرد. به قدری موفقیت آمیز بود که یونسکو از او خواست در سال 1990 کنفرانسی درباره سینمای آسیا در دهلی نو برگزار کند و آنقدر موفقیت آمیز بود که این کنفرانس نقطه شروع «نت پک» در سال 1991 شد که شعار شبکه ترویج سینمای آسیا و اکنون در سی و سومین سال فعالیت خود است. میراث ماندگار آرونا واسودف به نهادی جهانی تبدیل شده است که بدون حمایت مالی خاص و تنها با تلاش اعضای خود، در تعداد قابل توجهی از جشنواره ها هیئت داوران دارد. او کتابی منتشر کرد و …

او از سال 1370 چشم به ایران گشود و چندین بار در جشنواره فیلم فجر شرکت کرد و برای آشنایی بیشتر با سینما و سینماگران ایران دوستانی پیدا کرد. او شیفته فرهنگ، هنر و تاریخ ایران بود. می گفتم شما ایرانی ها چقدر خوش تیپ هستید و در هنر فوق العاده هستید. او در اولین مقاله خود در مورد جشنواره فجر، بخشی را به مجریان خوش تیپ، قدبلند و ایرانی خود اختصاص داد و ما را با امور بین الملل فارابی به خنده و شوخی انداخت. چقدر فیلم ایرانی را خوب می فهمید و می نوشت و فهرست سینماگران مورد علاقه اش پر از سینماگران و سینماگران ایرانی بود، از داریوش مهرجویی، عباس کیارستمی و بهرام بیضایی گرفته تا محسن مخملباف، پوران درخشنده، رخشان بنی اعتماد، فاطمه. معتمد آریا و هوشنگ گلمکانی و خیلی اسم های دیگر. او از شعر، ادبیات، موسیقی و هنرهای تجسمی ایران شگفت زده شده بود و هنوز هم پوستر جشنواره فجر با طراحی ابراهیم حقیقی را در خانه اش قاب می کند.

مجله مستقل سینمایا عمر زیادی نداشت و بعد از چند سال تعطیل شد، اما آرونا از سال 1998 جشنواره فیلم Osian Sine Fan را در دهلی نو آغاز کرد که به سینمای آسیا و عرب می پرداخت و چه نسل عجیبی از جوانان بود. این جشنواره به سینمادوستان هندی از این طریق آنها را با سینمای کشورهای منطقه آشنا کرد. به تنهایی، کنفرانس های متعددی را در مورد سینمای آسیا و جلسات نت پک در جشنواره های مختلف تبلیغ می کند. این اثر نه تنها برای دوستداران سینما بلکه برای سینماگران و کارگردانان جشنواره های بین المللی نیز تولید شد. شما نمی توانید یک فیلمساز مشهور آسیایی را پیدا کنید که به خانم واسودف که بسیاری از مدیران جشنواره های اروپایی و آمریکای شمالی را به فیلمسازان آسیایی معرفی کرد، مدیون نباشد. به همین دلیل عنوان «مادر سینمای آسیا» ساخته شد.

او اعتقاد عجیبی به توانایی های آسیایی ها داشت و غم بزرگش این بود که خود آسیایی ها از توانایی های دیگران بی خبر بودند. بسیاری از جشنواره های فیلم در قاره کهن مرهون تلاش های آرونا و مراقبت او از میراث سینمایی تک تک کشورهای آسیایی هستند. جشنواره فیلم Jogja-Netpack در اندونزی، جایزه Apsa-Netpack برای بهترین فیلمساز جوان در استرالیا و جوایز فیلم آسیا پاسیفیک تنها نمونه هایی از اقدامات خانم Aruna Vasudev هستند.

در سال های اخیر به دلیل افزایش سن کمتر به سفر رفت و خود را وقف نقاشی کرد و عجیب اینکه با سبک نقاشی با جوهر و مرکب هندی آثار بدیعی خلق کرد که در نمایشگاه های مختلف به نمایش گذاشته شد.

شادی سالهای آخر او دخترش یامینی و نوه اش بود که در خانواده گاندی ازدواج کردند. آرونا واسودوف صبح روز پنجشنبه 15 سپتامبر در بیمارستانی در دهلی نو در آستانه 88 سالگی درگذشت.

Vasudev ترکیبی از گناه است.

هوشنگ گلمکانی همچنین درباره درگذشت آرونا واسودوف نوشت: «یادم نیست چه کسی مرا به آرونا معرفی کرد تا در فصلنامه ای که قصد داشت در سینمای آسیا منتشر کند درباره سینمای ایران بنویسم. اما اولین چیزی که باعث شد به او احترام بگذارم این انتخاب بود. عنوان مجله آن: «سینمایا» تلفیقی از سینما و فرهنگ آسیایی که به ویژه ریشه در فرهنگ سرزمین خودش دارد.
بعدها، آرونا واسودوف دلایل و نشانه های بیشتری برای احترام گذاشتن به من نشان داد. نوشته هایش، جشن گرفتن یک جشنواره معتبر، خلق «نتپک»، اخلاق و رفتار خوبش که آرامش، اعتماد به نفس و احترام را در مخاطبش ایجاد می کرد. مطمئنم ویژگی های مثبت آرونا خیلی بیشتر از اینهاست و اگر فرصت و خوشحالی بیشتر در کنار او را داشتم، فرصتی برای کشف و درک آنها پیدا می کردم. همین اعتبار کلی ثابتی که او در مدت کوتاهی به «نت پک» داد برای اعتبار بخشیدن به عملکرد زندگی او کافی است. امیدوارم اعضای نتپک نگذارند چراغ خاموش شود. آرونا واسودف یک شخصیت استثنایی و منحصر به فرد بود که نام و یاد او همیشه در قلب من زنده خواهد ماند.

پوران درخشنده: واسودوف مردی با صداقت بود

پوران درخشنده دیگر سینماگر ایرانی نیز به درگذشت این سینماگر هندی واکنش نشان داد: خبر تلخی شنیدم و باورم نمی شود که ما را ترک کرده است. واسودوف واقعاً فردی منحصر به فرد و بی نظیر بود، او عاشق سینمای انسانی و اجتماعی بود و برای فیلمسازان از گوشه و کنار جهان بسیار تلاش کرد و فیلم های خود را ارائه کرد. او برای من دوست و همکار بود که در ابتدای کار با معرفی و توجه به کارم کمک زیادی به من کرد. آرونای عزیز هرگز فراموشت نمی کنم.»

مراسم یادبود دکتر واسودف امروز در مرکز بین المللی هند در دهلی نو برگزار می شود.

245245