تاریخ موسیقی ایرانی قبل از ورود اسلام به زمین برمی گردد. در طول زرتشتیان و آبزیان ، ایرانیان در اطراف دودکش های بزرگ جمع شدند و ترانه های میهن پرستانه را به زبان ایران خواندند و از خدای اهرامازدا سؤال کردند و از این آیین برای درمان اختلالات ذهنی و جسمی خود استفاده کردند و به نوعی آتش و آهنگ دریافت کردند. این فقط نمی تواند باشد.
به گفته ایران ، ایرانیان مدتهاست که نوروز را جشن می گیرند و سنت ها و آیین های این سنت را منتقل می کنند. گفتن اینکه اکنون نوروز فعلی در زمان ما صادق نیست ، و این جشن که هزاران سال پیش از اولین امپراتوری های ایرانی آغاز شد ، در یک فضای آزاد به عنوان دودکش و با مراسم ویژه به حال نورووز در خانه ها انجام شد. در حقیقت ، نوروز ، آغاز سال جدید ، روزی است که مدار زمین در بهترین حالت برای خورشید است ، که “اعتدال بهار” نامیده می شود ، و در مقابل آن ، شش ماه آینده اعتدال پاییز نامیده می شود که نمادی از گراند مهرگان است.
موسیقی همیشه بخشی جدایی ناپذیر از این جشن در ایران بوده است. با اشاره به شعرهایی که با موسیقی و گذشته سروکار دارند ، فهمیدم که در سالهای قبل از اسلام ، لحن و آهنگ برای هر روز و لحن لحن ساخته شده است. [به همراه ۷ خسروانی و ۳۰ دستان] این به نوازنده برجسته Khosrow Parviz نسبت داده می شود.
مورخان و محققان بی شماری بر پیشینه امپراتوری های آبزیان ، تولد و ساسانوس ، از جمله روه الله خاللی ، که کار آنها “تئوری موسیقی ایرانی” است ، متمرکز شده اند.
نقش و اهمیت برجسته نوروز را می توان به وضوح در شعر و موسیقی مشاهده کرد ، و حکیم ابولغاسمی فردوویس در کتاب خود از شهنومه به عنوان یکی از جشن های بزرگ و طولانی ایرانی ها اشاره می کند و اهمیت و مکان موسیقی را در این جشن نشان می دهد.
فردووی در مورد جشن نوروز و اهمیت موسیقی گفته است: “چو سان که در هوا می درخشد ، بر روی او نشسته است ، پادشاه حاکم ، جهان تاج و تخت او شد ، تعجب از ثروت او ، جمشید را در گوهر اسپری کرد ، روزی که آنها سال نو را نامیدند ، سال نو ، خوسراوا یایدگار” “”
جشن نوروز به جشن های باستانی و معتدل پادشاه جمشید منتسب می شود. فوق الذکر [شاعر] وی گفت: “نوروز بزرگ و آرایش جهان ، میراث در نزدیکی Maluk مربا شده است.” در این عید ، مردم و درباریان هدایایی را به سلطان محمود غزنووی آوردند و بندگان کار خود را متوقف کردند و شادی و شادی پرداخت کردند.
همچنین گفته می شود که سلطان ماسودو جشن جشن نوروز را زودتر از آنچه وعده داده شده بود جشن می گرفت و توسط شعر و شعر شنیده می شد.
Manouchehri Damghani ، یکی از جشن های خورشیدی قرن پنجم ، به ترانه هایی که توسط سلطان مسعود اول در زمان سلطنت سلطان مسعود اول برگزار شد ، اشاره کرد:
همچنین در کتابهای رسمی تأیید شده است که دو جشن نوروز و این جشن دو جشن ملی ایرانی ها بودند که در آن موسیقی برگزار شد و در زمان سلطنت پادشاه عباس دوم ، از سازهای هنرهای رزمی مانند کورنا و طبل استفاده شد.
شخصیت های تاریخی مانند الییاریوس روز چهارشنبه در مورد نمایش موسیقی صحبت کرده اند که در آن بچه ها در حال بازی Tombak و رقصیدن در خیابان ها بودند. همزمان با لحظه سال ، برخی از توپ ها و شیرها روی دیوارهای شهر و برجها شلیک می شوند. Tavernier به لمس سالن های جشن ها اشاره دارد و دلالالا در مورد رقص و رقص در نوروز در مسافرخانه صحبت می کند. KATF در مورد لمس کردن ترومپت ها و آرام و مقیاس در نوروز صحبت می کند. چاردین همچنین در مورد لمس کردن با قرآن ، طبل ، سرنا و نای در نوروز صحبت کرد و گفت که پادشاه عباس دوم به خورشید دستور داده است که خورشید را در هر یک از دوازده برج قبل از مرگ جشن بگیرد و او طبل ها ، تانبر ، دهر را لمس کند ، اما پدرش.
موسیقی که مدت ها در ایران وجود دارد ، دوازده جریان معمولی ، شش آهنگ و بیست و چهار شاخه دارد ، اما در کتاب “توضیحات دوره” گفته می شود که آهنگ نوروز نام آهنگ یا شش آهنگ را دارد. نام اولین آهنگ این آهنگ ها اکنون اصلی است. “و نوروز پنجم: نوروز اصسل ، نوروز غرا ، نوروز عرب ، نوروز آجام و نوروز بیاتی ، برخی از مردم طرفداران ، نوروز صبا ، نوروز صبا را نیز آواز می خواندند. دوازده در موسیقی باستان ایرانی است) و تفاوت اصلی با موقعیت دوتایی است که این دو شاخه است.
به نظر می رسد که این آهنگ های نوروز نتوانسته اند با گذشت زمان جای و ارزش خود را در موسیقی سنتی ایران حفظ کنند ، بنابراین استاد آلیناگی وزیری در دستگاه Homayoun با لحن قبلی آنها را بدون ارائه آنها ذکر کرده است. بدون شک ، این دوره یک دوره گنگ و مبهم از موسیقی ایرانی بوده است که هنوز به طور کامل کشف نشده است و زاویه ها و زوایای تاریک را پنهان کرده است ، و هیچ مدرکی از یادداشت های آهنگ های زمان که می تواند رمزگشایی شود وجود ندارد و این سؤال را در ذهن ما ایجاد می کند که چگونه موسیقی Newruz را کشف کنیم. با این حال ، ما موظفیم آنها را جستجو کنیم و آنها را به عنوان یک گنج کشف کنیم.
من امیدوارم که ما از آن محافظت کنیم و آن را با مطالعات دقیق ، دانش و دانش از هنر این میراث فرهنگی و باستانی باستانی و این تمدن باستانی که اجداد ما را ترک کرده اند ، به نسل های آینده منتقل کنیم.
۲۴۴۵۷
