مردی که هرگز به من زنگ نمی زند می میرد
درگذشت رضا قطبی از اولین بنیانگذاران صدا و سیما برای همه بچه های قدیمی تلویزیون بسیار تلخ و تکان دهنده بود. من کمتر مدیر یا وزیری را قبل و بعد از انقلاب می شناسم که رفتنشان گریه و سیاه پوش بر همکارانشان اینقدر تاثیر گذاشته باشد.
همه کسانی که در سالهای اولیه در رادیو یا تلویزیون کار می کردند در این مورد اتفاق نظر دارند که او یکی از بهترین مدیران این کشور بود: «خلاق، حامی و آگاه». آقایی بسیار سخت کوش و دلسوز که با همکارانش از مدیر تا کارمند بسیار مهربان و صمیمی بود. با شنیدن خبر رفتنش مثل آوار بر دلم نشست.
هر سال در اواسط آذر، که سالروز تأسیس مدرسه عالی تلویزیون و فیلم است، اکثر همکاران تلویزیونی من نیز از آن یاد می کنند. همان که مرکزی را پایه گذاری کرد که عشق و هنر را تغذیه می کرد و یکی از برجسته ترین مدیران و شخصیت های فرهنگی این کشور بود.
در خانواده ما، عمویم اولین عضو خانواده ما در تلویزیون بود. وقتی نوجوان بودم، دستم را گرفت و از جام جم به بالای تپه برد. وی درباره شخصیت و مدیریت فردی که در آن سال ها بنای جام جم را پایه گذاری می کرد، گفت. در آن سال ها عمو جان مدیر یکی از قسمت های تاسیسات ساختمان جام جم بود. یادم می آید یک زمستان برفی با پسر عمویم، از میان انبوهی از خاک، سیمان و مصالح ساختمانی عبور کردیم تا به دفتر او برسیم. حتی خواب هم نمی دیدم که روزی در این مجتمع بزرگ کار کنم. آن زمان هنوز تلویزیون ملی راه اندازی نشده بود و گویا هر روز برنامه هایی از شبکه «ثابت پاسال» پخش می شد. عمو جان یک تلویزیون کوچک در اتاقش داشت که برای من بچه شهری مثل یک رویا بود. در آن زمان افراد کمی در خانه یا اداره تلویزیون داشتند و می گفتند: اینجا همه کارگردان را دوست دارند، برای تهیه این جعبه جادویی مستقیم به دفتر آقای قطبی رفتم، ایشان سرشان شلوغ بود، به ایشان گفتم. اشاره کردم که آمدم خواهش کنم به واحد تاسیسات تلویزیون بدهند در آن موقع مدیر با دفترش تماس گرفت و گفت امروز در اتاقت تلویزیون نصب کن.
بعدها که وارد تلویزیون شدم، عمو جان برای کار دیگری در پروژه ای دیگر به بیمارستان رضا پهلوی تجریش رفته بود، اما عشقش به مهندس قطب همیشه با همان طراوت در دلش است.
* یکی از کارمندان سابق تلویزیون و همچنین از بنیانگذاران ماهنامه «فیلم» و «فیلم موج».
5757
