محمود حکیمی اولین بار در سال 1339 در کیهان بچه ها نویسندگی را آغاز کرد. نقطه آغازی که تا پایان عمر در شهریور 1403 به آن وفادار ماند، نوشتن برای کودکان ایرانی بود. او دغدغه آشنایی کودکان ایرانی را با نگارش مقدمه تاریخ و تمدن ایرانی اسلامی در کتاب های بسیاری ثبت کرده است.
حکیمی در سال 1323 در تهران به دنیا آمد. او در خانواده ای مذهبی بزرگ شد و سپس در نوجوانی اولین فعالیت های نویسندگی خود را در مجله دیوار مدرسه امتحان کرد. حرکت به سمت نویسندگی او را به مجله “Cosmos Infantil” کشاند. در سال 1339 داستان های خود را منتشر کرد و بعدها برای مجله “امید ایران” داستان های پلیسی را ترجمه کرد. بعدها علاوه بر نویسندگی در زمینه داستان نویسی و ترجمه آثار پلیسی، برای گرایش های سیاسی خود به فعالیت پرداخت و اولین مقاله خود را در سال 1345 در مجله «مکتب اسلام» منتشر کرد.
حکیمی در اوایل جوانی به یک نویسنده و محقق فعال تبدیل شد. او در بسیاری از نشریات برجسته همکاری داشت که برخی از آنها مخفیانه منتشر می شد. او در طول زندگی خود معلمی را انتخاب کرد تا بتواند نسل های جوان را بهتر تربیت کند. در سال 1347 وارد مؤسسه تربیت معلم شد و به تحصیل زبان انگلیسی پرداخت. زبان انگلیسی را انتخاب کرد تا بتواند با دنیای دانش بیشتر ارتباط برقرار کند و کتاب های آن زمان را به فارسی ترجمه کند و در اختیار نسل جوان قرار دهد. او علاوه بر تحصیل، در مجله مذهبی «مکتب اسلام» نیز کار می کرد. او علاوه بر فعالیت در مطبوعات، ترجمه آثار تاریخی و تمدنی را برگزید و پژوهش در زمینه ادیان را نیز به دیگر فعالیت های خود افزود. وی این فعالیت را به پیشنهاد محمدجواد بهنار در دستور کار خود قرار داد. از سال 1350 به عنوان معلم در قم شروع به تدریس کرد و همزمان داستان های دینی خود را در مجله مکتب اسلام منتشر کرد. با این حال در همان زمان در مجله «نسل نو» نیز حضور فعال داشت. در اواسط دهه 1950 برای ادامه تحصیل به انگلستان سفر کرد و در همان زمان اولین گام ها را برای ترجمه مجموعه «تاریخ تمدن» برداشت.
وقتی پس از پایان تحصیل به ایران بازگشت، دولت در شرف برچیده شدن بود و دولت جدید دیگری در راه بود که با دیدگاه حکیمی سازگارتر بود. حکومت اسلامی که قرار بود بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بر ایران حکومت کند. این شرایط خاص به حکیمی انرژی داد تا آثاری همسو با تحولات ایران بنویسد و نقش خودش را در این تحول ایفا کند.
در کارنامه او آثار قابل تاملی مانند «پرواز به سوی آزادی»، «سرودهای رهایی»، «غروب بیمار»، «فرار از ظلمت»، «رهبر حرم حسین علیه السلام»، «فلسطین» وجود دارد. آزاد می شود، «به سوی ساحل»، «نگاهی به وقایع تاریخی»، اگرچه حکیمی در سال های پایانی حکومت پهلوی حکیمی در انتشار آثارش تسریع کرده بود، اما در این شتاب از نکاتی که باید منتقل کند غافل نشده بود. به نسل نوجوان، و انتشار «وجدان» و «نقابداران جوان»، جامعه آن زمان را متحول کرد و با چند مؤسسه انتشاراتی همکاری کرد.
حکیمی پس از انقلاب همچنان در صحنه بود و در عرصه فرهنگ پویا بود. وی در سال های 61 تا 1364 ریاست کتابخانه سازمان پژوهش و برنامه ریزی را بر عهده داشت و همزمان به ویرایش کتب علوم انسانی پرداخت و تالیف و ترجمه کتب علمی را به عنوان تجربه ای نو به کار خود اضافه کرد.
تأسیس مجله «آوا» در زمینه آموزش کودکان استثنایی، تدریس در مدرسه استعدادهای درخشان و عضویت در سازمان آموزش کودکان و دانش آموزان استثنایی، علاوه بر تدریس زبان، ادبیات و تاریخ انگلیسی در مدرسه خزائلی نابینا از جمله مسئولیت ها و کارهای حکیمی در زمینه آموزش و پرورش در سال های 64 و 65 بود. در همین سال ها بود که ترجمه «دانشنامه نوین» را بر عهده گرفت و تا سال 1388 که به نام «ه» معروف شد. چهره ماندگار تعلیم و تربیت کشور، آثاری به رشته تحریر درآورد که از تأثیرگذارترین ها در عرصه آموزش و پرورش است. مجموعه کتاب «در مدرسه…» نوشته دهه 1380 شامل «در مدرسه مولانا»، «در مدرسه حکیم توس»، «در مدرسه پیر نیشابور، عطار»، «در مدرسه ناصر خسرو»، «در مدرسه سعدی» است. شیرازی» و .. از دیگر کارهایش در حوزه نشر بود.
محمود حکیمی در مراسمی که بنیاد نخبگان در آستانه هشتادمین سالگرد تولد وی برگزار کرد، ضمن قدردانی از فعالیت های این جنبش و دغدغه ایران، اظهار داشت: به نظر من نخبه کسی است که آگاهانه تصمیم بگیرد. و گزینه های به موقع و همیشه منتظر و به موقع عمل می کنم در آستانه 80 سالگی با 30 سال سابقه معلمی و تالیف، ترجمه و چاپ 200 عنوان کتاب در زمینه های تاریخی، مذهبی، علمی و ادبی اعلام می کنم. قاطعانه و با صدای بلند که راه نجات بشریت از بحران های دنیوی و رسیدن به ساحلی امن و سالم را می توان فهمید و به قول ائمه معصومین علیهم السلام عمل کرد و خلاصه و گزیده ای از کلام است. اهل بیت بر ایثار و عشق.
فرهنگسرای جوانان منطقه 18 شهرداری تهران به پاس تلاش های حکیمی برای آگاهی بخشی به کودکان، نوجوانان و جوانان ایران، کتابخانه ای را به نام محمود حکیمی نامگذاری کرد که در سال 1381 توسط وی افتتاح شد. الف در اوایل دهه 1359 ، به خاطر آثار و مقالات متعدد در حوزه نهضت حسینی مورد تجلیل قرار گرفت و به «خادم فرهنگ عاشورایی» ملقب شد.
روزنامه نگار و پژوهشگر تاریخ.
23259
