محمد رضا نوروزپور: ما دیگر نمی توانیم مصرف کننده ادبیات و تکنیک های ترجمه شده باشیم

محمد رضا نوروزپور به شرح زیر است:

به نام خدا ، راهنمای روشن شده

همکاران محترم در روابط عمومی ، معلمان ، دانش آموزان و محققان در زمینه ارتباطات و رسانه ها ،

من از ورود روابط و ارتباطات جهانی جشن می گیرم و تمام تلاشهای متعهد و خلاق این زمینه را در این مناسبت مبارک تبریک می گویم. یک روز برای حفظ علم ، اخلاق ، شفافیت و مشارکت.

امروز ، در جهان و به ویژه در ایران ، ما با مجموعه ای از چالش ها روبرو هستیم که به درستی به عنوان “مسائل بدخیم” شناخته می شود. موضوعاتی از قبیل کاهش سرمایه سهم ، شکاف دولت و ملت ، مهاجرت نخبه ، تنش های ارتباطی بین قومیت و گروه ها ، ناتوانی طولانی مدت در حاکمیت انرژی ، تضعیف اقتدار رسانه ها و کاهش اعتماد عمومی. حل این مشکلات مستلزم آن است که روابط عمومی ، که مبتنی بر توانایی تجزیه و تحلیل گفتمان ، سواد پیشرفته رسانه ها ، توانایی ایجاد یک گفتگوی بین قاره ای و درک عمیق از لایه های مختلف جامعه است ، نقش خود را به عنوان یک تسهیل کننده اجتماعی ، معمار بازسازی اعتماد به نفس و نظرات مؤثر و نظرات مؤثر بازی کنند.

روابط عمومی باید تبلور فرهنگ و تمدن اسلامی ایران ما باشد.
افسر حقیقت ، تقویت اخلاق جمعی ، ارتقاء کرامت انسانی و امید به امید جامعه. ما به روابط عمومی احتیاج داریم که نه تنها متخصص و کارآمد هستند بلکه ریشه در هویت مدنی و فرهنگی این سرزمین دارند.

در زمانی که الگوریتم ها بر جریان اطلاعات حاکم بودند ، محتوا به طور فزاینده ای شخصی و به ناچار با تشکیل اتاق های تکرار شده ، حباب های فیلتر و رسانه های متعصب ، افق ارتباطی جامعه کاهش می یابد. اخبار دروغین به راحتی تولید مثل می کنند ، و جامعه به مجموعه ای از سخنان گسسته تبدیل می شود و به دوقلوهای سوزانده می رود. روابط عمومی دیگر نمی تواند به متون یکنواختی کلاسیک یا فنی بستگی داشته باشد که برای چالش های کم طراحی شده اند. روابط عمومی امروز باید نقش جدیدی ایفا کند: نقشی مبتنی بر درک پیچیدگی اجتماعی ، تفریح ​​ظرفیت گفتگو ، گوش دادن به صداهای جمع و تلاش برای بازسازی سرمایه سهم. این روابط عمومی صرفاً یک ابزار اطلاعاتی نیست ، بلکه یک آشتی اجتماعی و معمار همبستگی ملی است.

با این حال ، این تنها با یک تغییر جدی امکان پذیر است: محل روابط عمومی. ما دیگر نمی توانیم مصرف کننده ادبیات و تکنیک های ترجمه شده باشیم. ما باید مدل های خودمان را بر اساس شبکه های فرهنگی ، سیاسی ، اجتماعی و ایرانی طراحی کنیم. به عنوان مثال ، در الگوی مادری ما ، “شفافیت” صرفاً ترک اطلاعات نیست ، بلکه فرایندی برای گفتگو واقعی و قابل اعتماد با مردم است. “بحران” نه تنها اضطراری بلکه زمانی برای بازسازی سرمایه سهم و جذب مشارکت است.

من پیشنهاد می کنم که طراحی فریم های روابط عمومی بومی بر اساس سه محور اصلی است:
1. عملکرد مجدد آنلاین با افق تمدن اسلامی ایران ، به طوری که روابط عمومی صرفاً وسیله ای برای مدیریت تصویر نیست (فقط رئیس سازمان) بلکه ستون مشارکت و بهبود هویت فرهنگی است.
2. مکان و ارتقاء روش ها و تجهیزات ابزارهای ارزیابی افکار عمومی ، سازگار با ابعاد گسترده و درهم تنیده مسائل اجتماعی و سیاسی شیطانی در ایران.
1. ایجاد و تقویت سیستم های بازخورد فراگیر در سطح ملی و محلی برای ترمیم و تقویت روابط ارتباطی بین مردم ، نخبگان اجتماعی (رهبران فکری) و ساختارهای حاکمیتی.

اکنون که ایران در مسیر پیچیده پیشرفت قرار دارد ، هیچ سرمایه ای بالاتر از اعتماد به نفس عمومی و هیچ ابزاری مؤثرتر از مشارکت افراد در همه ابعاد وجود ندارد. روابط عمومی می تواند و باید پرچمدار برای باز کردن این مسیر باشد.

یک بار دیگر ، من در این روز به همه فعالان روابط عمومی تبریک می گویم. منتظر روزی است که در هر موسسه و سازمان ، روابط عمومی یک واحد جانبی نخواهد بود بلکه قلب ارتباط با مردم است.
مانا و افتخار باشید.

محمد رضا نوروزار
معاون وزیر رسانه و تبلیغات فرهنگ و جهت گیری اسلامی
1 مه

۵۷۵۷