همچنین ناخودآگاه ؛ نه به این معنا که حرفی برای گفتن ندارد ، بلکه به هر حال داستان و ایده جالبی دارد. به این داستان رسیده است که ما در سینمای ایران به روشی بسیار ناچیز رسیده ایم ، لحن خوبی در طول تاریخ دارد. مخاطبان را که قبلاً داستان را اندازه گیری کرده بود تعجب کنید ، ناگهان برای مخاطب تعجب آور است. آدرس شما ساده و خوب است. بازی خوب دعا بابک نیز باید بسیار خوب باشد ، و شاید اگر در افتتاحیه بزرگداشت برای او وجود نداشته باشد ، یکی از امکانات جدی سیمورگ می توانست باشد. به طور کلی ، “SDIT Deep” فیلمی است که مردم از انتخاب نگاه کردن راضی بودند و فیلم “خوب” را خواهند گفت. به طور خاص ، نتیجه اولین جهت آرمان زارین کوب بدون پیشینه وی در تهیه کننده بود و بسیار قابل قبول بود.
تا روز دوم جشنواره ، واقعاً فیلمی بود که می توانستم بگویم که من بیشتر از سایر آثار را دوست داشتم. سادگی و عدم ادعا به فیلم صمیمیت می بخشد ، که این یک امتیاز است. من می دانم که این فیلم با هزینه کم ساخته شده است و این یک بازتاب است. اگرچه بسیاری از فیلم ها با بودجه های عجیب و غریب چندین ده میلیارد ساخته شده اند ، و حتی اگر این فیلم فقط بر روی یک سکوی راه اندازی شود ، هزینه ساخت آن را بازیابی می کند ، و این تولید آقای زارین کوب و تولید اندیشه و او دانش از رابطه او. متأسفانه ، سینمای ما امروز به نسبت فیلم های بهتر فروخته شده پایبند نیست و یک مفهوم اشتباه است که سود امروز در حال تولید است ، در حالی که سینما به هر حال باید یک توجیه اقتصادی برای مخاطب داشته باشد.
۵۷۵۷
