ماجرای نقاشی های مفقود شده از موزه امام علی (ع) چه بود؟/انگیزه های شخصی اعضای شورای شهر!
به گزارش خبرگزاری فارسیرو، ناصر امانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه شهرداری تهران، چهارم شهریورماه در اطلاعیه ای به شهرداری تهران اعلام کرد که 30 تابلوی نقاشی ارزشمند از موزه امام علی (ع) متعلق به شهرداری تهران چند ماه پیش حذف شدند. این موزه به بهانه برگزاری نمایشگاه رفت و هنوز به این موزه برنگشته و معلوم نیست کجا هستند.
به گزارش ایسنا، این اظهارات باعث شد تا رسانه ها در روزهای اخیر توجه ویژه ای به تاریخچه نقاشی های موزه امام علی (ع) داشته باشند که در ادامه توضیحات یکی از اعضای هیات مدیره این هنر در پی داشت. -سازمان فرهنگی شهرداری
امانی نماینده مجلس نیز به ارزش مالی و معنوی این تابلوها اشاره کرد و ارزش تنها یکی از تابلوهای حذف شده از این موزه را 30 میلیارد تومان عنوان کرد. اظهارات سعید صدرائیان، عضو هیأت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران اشتباه تعبیر شده است و وی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا تاکید کرد که قیمت کل این آثار به سه نمی رسد. میلیارد.
صدرائیان که به عنوان نماینده هیئت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری در جلسات مربوط به فروش آثار موزه امام علی (ع) شرکت می کرد، انتشار این خبر را منافع شخصی و داخلی دانست. و انگیزه های برخی از اعضای شورای شهر گفت: شاید در این چند ماهی که در هیئت مدیره سازمان فعالیت می کنم از معدود مواردی باشد که از صفر تا صد علم دارم و قبول دارم. شاید تنها انتقادی که از روند موجود در مورد این آثار هنری دارم، از قضا کندی این روند باشد.
وی ادامه داد: این روند به صورت کاملا شفاف اتفاق افتاده است. ماجرا از این قرار است که طی سال های مختلف آثار هنری به دلایل و انگیزه های مختلف توسط شهرداری خریداری شده است. از طرفی قبلاً سازمان کارگاه های آموزشی برگزار می کرد، یک هنرمند به مدت 20 سال در این کارگاه ها شرکت می کرد و اکنون سطح این فرد تغییر کرده است. نکته سوم این است که برای برخی همایش ها و دعوت نامه ها آثاری از هنرمندان به دست آمده تا روی جلد دعوتنامه، پوستر و … استفاده شود. برخی از این آثار از نظر قیمت اغراق آمیز هستند. برخی به دلیل کالایی شدن طراحان ارزش خود را از دست داده اند. از طرفی 30 اثر از یک هنرمند در یک منطقه داریم و هیچ اثری نداریم یا یک اثر از هنرمند دیگری در همان منطقه داریم.
به این موارد فرسودگی انبارها اضافه شده است. حالا می توانید گنجینه حضرت علی (ع) را که تقریباً بهترین گنج ماست، با گالری های خصوصی مقایسه کنید تا متوجه شوید که اساسا نه مدل نگهداری ما مدل درستی است، نه سیستم اطفای حریق مناسب داریم و نه سیستم خنک کننده کافی، و حتی سیستم تعمیر و نگهداری فیزیکی این ما نیز کار نمی کند.
سعید صدرائیان، عضو هیئت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران پس از طرح مسائل مربوط به آثار موجود در موزه امام علی (ع) گفت: از این رو ایده ای در هیئت مدیره ایجاد شد. . و پیشنهاد شد که با فروش تعدادی از آنها بتوانیم آثار جدید بخریم و یا محیط آثار موجود در خزانه را بهبود بخشیم. این نگاه ما را بر آن داشت تا کمیته ای متشکل از دوستان تجسمی و معاونان هنری و کسانی که با سازمان فرهنگی هنری شهرداری مرتبط بودند و دیگر نیستند و علاوه بر افرادی که این کارهای اقتصادی را انجام می دهند و در این راستا انجام می دهند به خصوص خیلی کمک موثری از حوزه هنری گرفته شد.
با توجه به اینکه حوزه هنری اساسا دارای موسسه و شرکتی برای چنین رویدادی است. این مشکل منجر به شناسایی تمام آثاری شد که به نظر می رسید این ویژگی را در بر می گرفت. نزدیک به 200 اثر شناسایی شد که به دلایل مختلف به اصطلاح ارزش بازاری دارند. ثانیاً کارهایی را که این ایده برای آنها مطرح شده است شناسایی می کنیم که آنها هم شناخت سازمانی – ارزش معنوی – دارند و آنها را کنار می گذاریم.
در جلسه ای به عنوان نماینده هیئت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری و نماینده حراست، نماینده بازرسی، نماینده موزه امام علی (ع)، نماینده مدیریت تجسمی، دو نفر سابق حضور داشتم. هنرمندان سازمان فرهنگی هنری شهرداری و دوستان موسسه «نام» در حوزه هنری. این آثار نقل شد. برنامه ای که من انجام دادم این بود که قیمت بالاتر را در نظر بگیرم. طرف مقابل ابتدا مقاومت کرد اما با دیدن نزدیک بودن قیمت ها پذیرفتند.
مقرر شد این آثار از موزه امام علی (ع) به یکی از نهادهای سازمان فرهنگی هنری شهرداری منتقل شود. آن مؤسسه و نهاد «نام» حوزه هنری باید متناسب با اقدامات مقتضی اقدام به تأسیس شرکتی کنند تا مسئولیت فروش این آثار را بر عهده بگیرند. و پس از کسر سود هرکسی که این آثار را فروخت، با سود معقول بعد از قیمت کارشناسی، تمام آن پول با معیارهایی که گفتم تبدیل به اثر شود. یعنی ما هیچ کاری در بیت المال نداریم و یا پول آن صرف رسیدگی به بیت المال امام علی (ع) شود. دوستان آنقدر ناراحت شدند که اساساً روند تغییر کرد و ما دو یا سه رویداد فروش بزرگ را از دست دادیم.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر زمان صرف شده برای این فرآیند – فروش آثار و استفاده از سود به دست آمده برای مدیریت موزه – نیز اظهار داشت: نکته بعدی این است که شرکت مستقر می گوید برای تعریف فرآیند فروش صحیح، در حداقل یک سال طول می کشد برای بردن آثار به نمایشگاه، از آن نمایشگاه اعتبار جمع کنید و اثری از آن نمایشگاه را بفروشید. چون همانطور که می دانید فروش آثار مافیایی دارد و ورود به آن عرصه سخت است و دوم اینکه برای این اتفاق یک تجارت می خواهد.
24357