پارس سینما یکی از سینماهای قدیمی تهران در میدان انقلاب است که به دهه خورشیدی باز می گردد و اسماعیل کوشان یکی از صاحبان اصلی آن است.
به گفته ایسنا ، این سینما ، که قبلاً Universal نامیده می شد ، از دهه 1980 متعلق به چندین صاحب دیگر است که دو مورد از آنها فیلمسازان شناخته شده ، مورتزا و مصطفی هستند و بخشی از سینما هستند.
سینمای پارس ، مانند بسیاری از سینماهای دیگر ، با پشت سر هم تاج راکد بود و اگرچه در ابتدا تلاش شد تا جلوی آن را بگیرد ، اما سرانجام پارس سینما نیز سرنوشت بسیاری از سینماهای انفرادی را متحمل شد و یک سال و سالهای زیادی را در بسته شدن گذراند.
صاحبان سینمای پارس اخیراً ، که شنیده می شد که آنها به وزارت راهنما فرستاده شده اند ، اعلام رسمی فروش در سینما را اعلام کرده اند.
اگرچه سینما ، مانند سینمای عصر جدید ، که مدتی نصب شده است ، خاطرات زیادی را برای فیلمسازان به یاد می آورد ، صاحبان این سینماها و برخی از کارشناسان فرهنگی معتقدند که این شرایط راه دیگری برای فروش ندارند ، به خصوص هنگامی که هیچ حمایتی از مدیر وجود ندارد. گفته می شود که پارس سینما آن را فروخته است ، از جمله عدم وجود یک سری امکانات برای حضور افراد به مرکز برای تماشای فیلم و همچنین حضور بیش از 5 سینما (2 سینمای مرکزی ، 2 سینما پارس و 2 سینمای بهمن).
البته به نظر می رسد بسته شدن این سینماها بی اثر نبوده است. در مورد یکی از بازرگانان سینما ، او دو سال پیش به ایسنا گفته بود: بسته شدن این سینماها فروشگاه های دیگر را گرفتار کرده است. سرانجام ، روزی است که دانش آموزان از خیابان و میدان عبور می کنند ، و هر کجا که مردم آن را پشت سر بگذارند ، زنده خواهد بود ، اما از آنجا که دانشگاه ها بسته شده اند و ویروس تاج در همه جا جارو شده است ، چراغ های فیلم در اینجا بوده اند.
سینمای پارس در حالی که سینمای مرکزی برای چند سال بسته شده است فروخته شده است و احتمالاً با راه اندازی خبر فروش آن خیلی دور نیست. در همین حال ، سؤال این است که نقش وزارت راهنما برای حفظ چنین سینمایی ها چیست؟ مدیر اصلی فیلم در کشور هیچ راه حلی برای جلوگیری از بسته شدن این سینماها و استفاده از آنها ، حتی در ارتباط با صاحبان آنها ندارد؟ آیا به جای پیروی از وعده دولت قبلی برای ساختن یک مکان ویژه برای جشن جشنواره های فیلم در مرکز شهر ، امکان بازسازی و تجهیز آنها به روشی متفاوت وجود ندارد؟ به این معنا ، دو سال پیش ، امیر حسین علم الحدی ، یک متخصص فیلم ، در بخشی از خاطرات خود برای ایسنا نوشت: “پارگی بسته شدن سینماها ، که از اواخر دهه 1980 آغاز شد ، در سال 1980 وارد خیابان سینما شد. یک سیاست نادرست و فانی (بسته شدن سینما).
۵۷۵۷
