مهسا بهادری: از ابتدای سال ۱۳۹۸ که ماه‌ها سینماها به دلیل ویروس کرونا تعطیل بودند، اقتصاد سینماها با مشکلات جدی روبه‌رو شد، تعطیلی سینماها و فیلم‌هایی که در صف اکران ماندند، تأثیر مخربی بر چرخه اکران ۶۰ روزه داشت. باز بودند و 70 روز تعطیل بودند اما در این بین در سال 1400 فیلمی کمدی به نام دینامیت اکران شد که توانست فروش خوبی در گیشه داشته باشد.
این وضعیت ادامه داشت تا اینکه در سال 1401 کارگردانانی که به دلیل راکد بودن گیشه مستاصل بودند و از سوی دیگر می خواستند ممیزی را جدی تر و سختگیرتر از گذشته روی فیلم ها اعمال کنند، برای اکران فیلم های کمدی رضایت دادند. که در ادامه باعث جذب مخاطبان زیادی به سینمایی که آوردند، گیشه خوبی داشتند و سرگرمی ارائه می کردند، اما از نظر فرهنگی و جهان بینی حتی هیچ کمکی به مخاطب نکردند. منتقدان گاهی از این فیلم ها به عنوان «گیشه»، «فیلم زرد» و «فیلم مبتذل» یاد می کردند.
آشوب های 1401 بار دیگر اوضاع سینما را بر هم زد، اوضاع را پیچیده کرد و بار دیگر این نوع فیلم ها سینما را نجات ندادند! اما او فقط ایستاد.
این وضعیت هر روز رنگارنگ تر می شد، سینمایی که هر ماه یک فیلم کمدی در آن اکران می شد، هر روز تعداد فیلم های دراماتیک کمتر می شد و کمدی ها جایشان را می گرفت تا جایی که حتی صدای فیلمسازان بلند می شد و رئیس The The سازمان قدیمی فیلم نتوانست کاری انجام دهد. او پیش رفت و اوضاع را بدتر از قبل به دست رائد فریدزاده، رئیس سازمان سینمایی فعلی سپرد.
کارگردانان سابق سینما، دزدان فرهنگ بی بدیل ایرانی
اکنون بیش از دو هفته از حضور رائد فریدزاده در سازمان سینمایی می گذرد، به همین دلیل با چند تن از اهالی سینما به بررسی مشکلات سازمان سینمایی و نیازهای آن پرداختیم که در ادامه می خوانید.
نگاه اول را عباس رافعی فیلمنامه نویس ارائه کرد که مشکل کنونی سینما را عدم تعادل در اکران آثار دانست چرا که اگر مدیرعامل سازمان سینمایی این وضعیت را به حال خود رها کند، اوضاع بدتر می شود. بدتر پول در سینمای ایران باعث شده وضعیت سینما به جایی برسد که همه از این وضعیت ناراضی باشند. این اجاره ها در سینما باعث شده سینما به این وضعیت بیفتد و همه از این فیلم ها ناراحت باشند و این وضعیت در فیلم های فارسی قبل از انقلاب شد با این تفاوت که قبل از انقلاب مردان کف می زدند و زنان در کاباره می رقصیدند. اما اکنون دقیقا برعکس است. زن ها کف می زنند و مردها می رقصند، این وضعیت همه را به این فکر می اندازد که جامعه ما اینگونه است، وقتی این سینما آیینه روشنی برای سینمای ایران و جامعه ایران نیست. او خودش را در این فیلم ها نمی بیند».
وی درباره نقش سیاست گذاران در اکران فیلم ها توضیح داد: به نظر من سیاست گذاران با صدور پروانه ساخت برای این فیلم های کمدی به سینمای ایران خیانت کردند که باعث شد این نوع نگاه ها ترویج شود، من نمی گویم این سینما نیست اما باید تعادل برقرار شود، یعنی برای هر فیلم کمدی، فیلم های دیگری داشته باشیم تا وقتی خانواده می خواهند انتخاب کنند، مجبور نباشند این فیلم های پر از دیالوگ های احمقانه را ببینند یعنی امیدواریم مدیر سازمان سینمایی راه شکست خورده گذشته را ادامه ندهد و کیفیت را فدای کمیت نکند و امیدواریم که مسئولان سابق سینما را بازجویی کنند و محاکمه کنند فرهنگ جامعه به نظر من مدیران سابق دزدان فرهنگ بی بدیل ایرانی هستند.
سینما هزینه دارد و دولت باید حمایت کند
خسرو دهقان منتقد سینما اگرچه نیاز اصلی سینما را صرفا ایجاد تعادل در اکران نمی داند، اما معتقد است که این موضوع کاملاً به عهده مخاطب است که کدام فیلم را اکران کند و در توضیح این موضوع می گوید: «اگر مخاطب متوسط تصمیم گرفت که این تاریخ نقش داشته باشد، تیراژ کتاب ها باید 14 میلیون باشد، نه 250 نسخه، بنابراین قرار است بیننده عادی زندگی عادی خودش را داشته باشد، بیننده روشنفکر هم زندگی فکری خودش را دنبال می کند، همان. در تاریخ سینمای جهان، هرکسی زندگی خود را دارد و در را باز کن تا هرکسی بتواند آن چیزی را که می خواهد بخرد فیلم مورد علاقه آنها، نه ایجاد طعم.
وی با اشاره به بحران مالی سینما گفت: سینما هزینه دارد و دولت باید از آن حمایت کند و تهیه کننده دولتی نباید از آن سوء استفاده کند تا وضعیت کمی بهتر شود و اگر آقای فریدزاده به این نکات توجه کند حتما این کار را می کند. بتواند اندکی وضعیت سینما را بهبود بخشد.»
بخش مهمی از وظیفه سازمان سینمایی کنترل این افراد و مطالبات آنهاست.
در این میان رضا درسکار منتقد سینما به دو موضوع بسیار مهم اشاره کرد که رائد فریدزاده با پیگیری این ماجرا می تواند به سینمای ایران کمک کند و اوضاع را بهبود بخشد. وی می گوید: بخش مهمی از وظیفه سازمان سینمایی کنترل این افراد و مطالبات آنهاست، اگر فیلم کمدی اکران شود هیچکس با آن فیلم مشکلی ندارد، اما مشکل عدم تعادل در آن است. سینما، زیرا این یک اشتباه است که سینما برای یک ژانر از توانایی شما استفاده کنید. حتی برخی جشنواره ها را با رفتارهای توسعه نیافته خود تخریب کردند.
وی ادامه داد: هر دوی که گفتم مشکل ساز است، یکی آنهایی که فیلم گیشه می سازند، دیگری کسانی که ادعای فرهنگی بودن دارند و اگر رائد فریدزاده بتواند از این دو گروه و زیاده خواهی هایشان جان سالم به در ببرد، بخشی از مشکلات این دو گروه است. سازمان سینما حل خواهد شد». اگر دولت به وعده ها و شعارهای خود عمل نکند، کار سینما پیشرفت نمی کند. بخش بزرگی از سینما آسیب دیده است و نیاز به کمک دارد و رسیدگی به این آسیب هم نیازمند رسیدگی و هم عدالت است، چیزی که آقای فریدزاده با کمک منتقدان، مدرسان، اندیشمندان و تاریخ‌دانان سینما می‌توانند به این تاریخ بپردازند و مانند «مرحوم» بابا، عمل گرا باش و مثل کارگردان های دوره قبل فقط به یک سری مبتکر خدمت نکن.»
۲۴۵۲۴۵
