داستان مصطفی و مرزی که زندگی آنها را به طایزیه اختصاص داد

Zeinab Kazemkhah-Narges Kiani: مصطفی رجابی ، متولد 1 ، کارمند اداره پست ، Taziyeh و دفتر ، اولین کسی بود که در Ta’ziyeh Majlis شرکت کرد. این اولین باری بود که Taziyeh را دیده و بازی کرده بودم. نقش شش ساله خواندن و نوشتن مصطفی در این خانه ، البته شخص دیگری را می خواند. یک ماه بعد ، او با از بین بردن مجمع مسلمانان نقش خود را کاملاً بازی کرد. علاقه او ، که سالها با پدرش مخالف بود ، Taziyeh را دو برابر کرده بود. مصطفی هشت ساله ، نه ساله بود که به هاتالی علاقه داشت و به آرامی به یک خواندن ، جوانان و شهادت ساکین تبدیل شد. در مرحله نوجوانان بود که مصطفی مایل به جمع آوری روسری و روسری بود. مصطفی با کار در دستگاه دست ساز و ساخته شده از مادر ، مصطفی را به ساخت خنجر و شمشیر با تکه های چوب و آهن که پدر در آن کار می کرد ، سوق داد. او حتی به یاد می آورد که کاسه های معنوی مادر از او در امان نبودند و او کلاه های خود را درست کرد و پرهای خود را با جیوه نقاشی کرد. مصطفی ، که اصالت او به شهر Natanz برمی گردد ، با همان جمعیت و افراد دیگر با همان خرده فروشان و سایر جوانان می خواند ، هر بار که به آنجا می رفت. این مجمع بود که باعث شد او به فکر خرید یک دست کامل باشد. مصطفی این متخصصان را صرف هزینه خرید Taziyeh کرده است ، اما به تدریج به جایی رسید که او یکی از پوشاک تهران شد. این پوشاک ، همراه با خوانش ها و صفحه نمایش ، می تواند همزمان چندین مجامع Ta’ziyeh را همراهی کند و لباس و لوازم مورد نیاز خود را تهیه کند.

همیشه همراه مصطفی رجابی ؛ همسری که هرگز او را تنها نگذاشته است

زندگی با مردی که به نفع Taziyeh ، Ta’ziyeh و Taziyeh است ، همچنین برای روزها در وسط مجامع Taziyeh کار ساده ای است. Marzieh Abolghasemi ، متولد مصطفی ، همسر رجابی ، مادر کوسار و تاهورا ، که در زمینه طب سنتی فعال است ، اما به خوبی انجام شده است که شوهرش از او به عنوان یک شرکت دائمی یاد می کند. مصطفی رجابی موقعیت فعلی خود را مدیون Marzieh Abolghasemi است.

مانند همسرش ، اصالتاً اهل نازارز ، چهار حسینیایی این شهر را دارد که مکانی از طایزیه بود و کودکی خود را فراموش نکرده است. با این داستان ، علاقه شما به دوران کودکی مبتنی بر کودکی است. طبق گفته Marzieh Trading ، Marzieh Abolghasmi و Mustafa Rajabi پس از ازدواج خود را زیر پشت بام خانه قرار دادند. در آن زمان ، مصطفی امروز نبود و وسایل و لباس های Taziyeh را در خانه پدرش نگه داشت. مرزی و مصطفی زندگی خود را در یک خانه اجاره ای آغاز کردند. با این حال ، مرزی از مصطفی خواست که همه چیز را به Taziyeh به خانه خود ببرد. او این تجهیزات و لباس ها را به عنوان قطعه ای از خودش و همسرش توصیف و اشاره می کند.بشر مرزی به یاد می آورد که مصطفی بارها و بارها حقوق ماهانه خود را برای خرید زره و کلاه خود فرض کرده است و همه اینها را با جاندل پذیرفته است. مرزی به بسیاری از دوستان ، آشنایان و خانواده گوش داده است که چرا این کار را انجام می دهد ، اما همانطور که می داند مصطفی آنچه را که انجام می دهد انجام می دهد ، بلکه نه تنها شکایتی دارد که یک شرکت ثابت است. وی هنگام توصیف یکی از اتاق های خانه خود به عنوان “اتاق Taziyeh” ، روزهایی را به یاد می آورد که مکانی برای ماندن در فرزندان خود است. کوسار و تاهورا در خانه نبودند و مدتی در خانه مادر مصطفی گذراندند ، زیرا هر کجا که می آمدند ، این تیم و لباس های Taziyeh بود.

تفاوت دیروز با امروز از دیدگاه توافق نامه

مصطفی رجابی ، که شاهد در اختیار داشتن مجامع Taziyeh از دوران کودکی بوده است ، تفاوت های این مجامع را در گذشته با گذشته در نظر می گیرد. توسعه و گسترش ابزارهای Taziyeh و تغییرات موسیقی آنها را در نظر بگیرید ، نه نتیجه “لوکس” بلکه محصول “بروزرسانی”. مصطفی رجابی معتقد است که چنین تغییراتی به دلیل توسعه علم و مطالعه عموم مردم طایزیه ناگزیر بوده است. این تغییرات را در جنبه های مذهبی و مذهبی Taziyah کاهش نمی دهد ، بلکه گسترش مخاطبان آن است. دایره گسترده ای که اعتقاداتش آن تماشاگران سابق محو نشده است. در عوض ، رجابی معتقد بود که در بعضی از مواقع به عنوان جنگی که توسط اسرائیل علیه ایران تحمیل شده است ، آنها نشان دادند که بزرگان آنها هیچ دین یا میهن ندارند. وی خاطرنشان می کند که اینها می توانند این تغییراتی مانند هنر Taziyeh را از اصالت خود مشاهده کنند. با این حال ، او معتقد است که به گفته وی ، همان تغییراتی مانند Taziyeh را به خود جلب کرده است و نوجوانان و جوانان بیشتری را به خود جلب کرده است. این “با شکوه تر” یا “برجسته تر” می تواند کار کسانی مانند مصطفی رجابی را به عنوان یک پوشاک انجام دهد ، اما برای او خوشایند است و همانطور که می گوید ، او “دوست دارد”.

امام حسین (AS) اعتماد

Marzieh Abolghasmi و Mustafa Rajabi ، که “Ta’ziyeh Sala” را در خانه خود شکل داده است ، نه بر روی دستگاه ها و لباس های آنها ، که توسط نمایندگان شناخته شده است. اعتماد به نفس این که اعتماد به نفس امام هسین را حفظ می کند (به عنوان) در نظر گرفته می شود. Mustafa Rajabi تأکید می کند که بسیاری از مشاغل وجود دارد. “عشق و بنده امام حسین (AS) بیشتر ، بیشترین افتخار است.”

کودکانی که زندگی آنها با زندگی والدین مرتبط است

کوسار رجابی ، دختر ارشد خانواده ، که در این روزها 5 سال سن دارد ، یک ماه سن بود که اولین تائیزیه خود را در نقش دختر کوچک امام حسین خواند. فرزندان فرزندان Taziyeh در زمانی بودند که مصطفی رجابی تازه وارد خود را برای کسانی که می خوانند و نه ، شروع کرده بود ، اما گفتند که این امر به دلیل کاهش مادری و گرایش خانواده های کمتر برای فرزندان خود کاهش یافته است. به همین دلیل است که دختران چندین سال در مجمع طایز حضور داشتند. آنچه مصطفی رجابی توصیف می کند چقدر زیبا است زیرا دختران از پسران عاطفی بیشتری می خوانند. به نظر او ، یک دختر بسیار زیباتر که یک پسر می تواند احساس پیامبر روقیا ، دختر کوچک امام حسین (AS) را به عهده بگیرد. با این حال ، مصطفی رجابی چندان در مورد دخترش Ta’ziyeh نبود. از آنجا که او معتقد بود ، هرچه بزرگتر شود ، در صورت عدم احتمال دعا برای زنان آسیب دیده و زخمی می شود. مصطفی رجابی تاکنون استدلال کرده است که مصر شروع به آموزش طایزیا به کوسار نکرده است. با این حال ، Marzieh Abolghashosemi ، با توجه به اشتیاق که در کوسار دید ، کاری را که می توانست برای خواندن دخترش انجام دهد. در پایان ، با این حال ، این آسیب ذهنی و آسیب به کوثر کمتر شد. به دلیل پوشاک ساکت پدر ، وی به این موقعیت و کمک وی در تهیه و تأمین منابع ، تجهیزات و لباس ها تمایل داشت.

طبق گفته Marzieh Trading ، Marzieh Abolghasmi و Mustafa Rajabi پس از ازدواج خود را زیر پشت بام خانه قرار دادند. در آن زمان ، مصطفی امروز نبود و وسایل و لباس های Taziyeh را در خانه پدرش نگه داشت. مرزی و مصطفی زندگی خود را در یک خانه اجاره ای آغاز کردند. با این حال ، مرزی از مصطفی خواست که همه چیز را به Taziyeh به خانه خود ببرد. او این تجهیزات و لباس ها را به عنوان قطعه ای از خودش و همسرش توصیف و اشاره می کند.

این مسیری بود که تاهورا ، خانواده خانواده که این روزها 5 ساله هستند. از خواندن تا کودکی برای پیوستن به پدر. به گفته مصطفی رجابی امسال ، احتمالاً سال گذشته است که تاهورا را می توان برای سن خود خواند. کوسار ، که چند سال پیش به خواندن ادامه داد ، می گوید اگر جامعه ای وجود داشته باشد ، موسسه ای که خوانندگان زن را گرد هم می آورد ، قطعاً به آنها می پیوندد. آنقدر تاسف آور است که گاهی اوقات می خواستم کودک باشم و به کار خود ادامه دهم ، و می گویم که این هنر برای هنر هنوز سرگردان است ، و این یک پوشاک است که این روزها و عطش آن برای طایز.

آرزوی دختری که روزگاری یک طائیه داشت دوست دارد جایی برای خواندن زنان باشد

مصطفی رجابی ، وداع اولیه دختران ، فرصتی برای ادامه این روش نداشت. او با اشاره به تغییرات جسمی دختران هنگام رسیدن به بلوغ ، می گوید که اجرای Taziyeh به آن احتیاج دارد. مقیاس هایی که گاهی اوقات با لمس خوانندگان همراه است ، و دختران به دلیل آنچه مصطفی رجابی می خواند “محرم مهمی” را نمی خواند ، قابل اجرا نیست. با توجه به اینکه کاوزار ، در سالهای آخر Taziyeh ، فقط به عنوان نقش محارم پدرش به عمو و پدربزرگ می خواند ، در مورد محدودیت هایی که در این مسیر وجود دارد می گوید.

مصطفی رجابی ، خواننده Ta’ziyeh ، ابراز امیدواری می کند که زنان بتوانند زنان را بخوانند. از آنجا که استعدادهایی وجود دارد که بالا می رود و به ناامیدی و ناامید کننده علاقه دارند. وی ابراز امیدواری کرد که این گزارش توسط مقامات ذیربط شنیده شده است ، جنبش را با لفاظی زنان مقایسه می کند و می گوید که او دوست دارد چنین فرصتی برای دخترانی باشد که زمانی پسر بودند و اکنون آنها نمی توانند بخوانند.

او می گوید ، با یادآوری استاد علی اکبر عقیدوسیان از انجمن زنان تائزیه ، او توسط همسر و دخترش پرتاب شد. همسر و دختر علی اکبر اردوسیان ، با دعوت از کودکانی مانند کوسار ، که توانایی خواندن طائیه را از دست داده اند ، و همچنین علاقه مندان به طایز ، سعی در سازماندهی مجامع زنان تایزیه از زنان داشتند. مصطفی رجابی ، که فقدان این عمل را نمی داند مقامات و مقامات چنین فرصتی را برای زنان Taziyeh فراهم می کنند. از آنجا که استعدادهایی وجود دارد که بالا می رود و به ناامیدی و ناامید کننده علاقه دارند. وی ابراز امیدواری کرد که این گزارش توسط مقامات ذیربط شنیده شود ، عمل را با لفاظی زنان مقایسه می کند و می گوید که او دوست دارد چنین فرصتی را به دخترانی که زمانی پسر بودند داده شود و اکنون آنها نمی توانند بخوانند.بشر این احتمال که در صورت فراهم شدن ، دختری مانند کوسار نمی خواهد آرزو کند که او هنوز هم می تواند در صحنه Taziyeh باشد ، نه در پشت صحنه. مصطفی رجابی همچنین اعلام کرد که هر کاری که بتواند زنان را برای زنان انجام دهد. وی ابراز امیدواری کرد که زنان بتوانند Taziyah را برای زنان داشته باشند ، به امید داشتن مدرک دانشگاهی. راجابی با اشاره به طیف گسترده ای از معلمان و معلمان در این زمینه ، امیدوار است که طایزیه به عنوان یک هنر معتبر که شامل موسیقی و تئاتر است نیز از نظر دانشگاهی در نظر گرفته شود.

۵۹۲۲۴۲