به گزارش خبرگزاری خبری ، خوسرو شکیبای عجیب ترین بازیگر سینمای ایران در این زمینه است. این بازیگری که اگرچه از پنج سالگی در حرفه سینما بوده است ، حدود پنج دهه تجربه تئاتری را از سر گرفته و توانسته است تکنیک تدریس خود را افزایش دهد تا خود را به عنوان یک بازیگر شش ستاره با آغاز فیلم ماراتن خود نشان دهد.
به گفته ایرنا ، شکیبای نیز این احساس را صرف نکرد. پاشنه آشیل بازی های فیلم مردانه ایرانی در طبیعت آنها منفجر شد. من هم در تکنیک بودم. خلاقیت در تکنیک های اعدام مخاطبان را به زبان کارگردانانی که با او کار کرده اند ، ثبت کرده است.
در حقیقت ، ظاهر صبر در دهه 1980 منجر به قالب عمل در ایران از آن تقدم سنتی گرفته تا نوآوری های انتزاعی شد. این خلاقیت در قالب انتقال در آن سالها بسیار مورد استقبال قرار گرفت ، و صبر در سالهای آخر دهه 1980 و به ویژه در اوایل دهه 1980 ، به یکی از مهمترین هنرمندان جریان فکری و دانشگاهی کشور تبدیل شد که حتی توسط این کلاس تقلید می شد.
بنابراین فراتر از یک بازیگر ، این بازیگر به یک مخالف توتالیتر تبدیل شد که در نماد سوسیالیست ها ، یک راه آهن بسیار مفهومی در سراسر کشور ایجاد کرد. دامنه این جریان ، حتی طبقه متوسط و پایین. اغراق آمیز نیست که بگوییم صبر با خانه سبز درصد بالایی از تفنگ ذاتی خود را گسترش داده و می تواند عصبانیت عمومی را به تنهایی کاهش دهد.
چنین معیارهایی در رجیستری Khosrow Shakibai خود را در هیچ بازیگر دیگری نمی دیدند و به همین دلیل امروز ، پنج سال پس از مرگ وی ، او بسیار زنده تر از بسیاری از بازیگران ما است. فیلم های او می چرخند ، خاطرات وی ذکر شده است و هنوز هم در مورد بازی های او تفسیر و مورد انتقاد قرار می گیرد.
ما Khosrow Shakibai ارزان را از دست دادیم. سینمای ایران به کمبود این فکر آسیب زیادی وارد کرد. بعد از خسرو ، شگفتی های زیادی در زمینه بازی از مخاطب فراتر نمی رفت. موج خلاقیت و ابتکار عمل در بازی ها کاهش یافته است و سطح حرفه ای عملکرد در بین نسل ها پس از صبر بسیاری از ستاره ها روند صعودی ندیده است. من باید با صبر و شکیبایی مراقب باشم. او رئیس بازیگرانی است که ذاتاً یک هنرمند در مورد آنها می گویند. ما نباید آن را ساده از دست بدهیم.
تولد صبر طلوع سینمای ما است. یک بازیگر محبوب که نقش های او هنوز هم می تواند مخاطبان خود را غافلگیر کند ، به این معنی که همه ما با دیدن آن بازی های چشمگیر در آن زمان خوب هستیم ، و هیچ ماللی وجود ندارد ، مگر اینکه جریان فکر را در سینمای ایران تضعیف کنیم. چیزی که صبر عمیقاً نگران بود.
۲۴۴۵۷
