ترند های روز

حمله کیهان به سریال Tasian: چرا ساواک را مهربان و تحریف می کنید؟

نمونه اخیر این سریال Tasian است. سریال که حتی به عنوان عنوان نامگذاری شده است به این دلیل است که عنوان سریال “روزی ، یک بار بر روی یک بار” است ، عنوان “تاسیان” نامیده می شود. یکی از معانی اصطلاح “Tassian” به معنای غم و اندوه برای چیزی است یا کسی که از دست داده است. حال ، هنگامی که صحبت از زیرزمین با معنای تاسیان می شود ، به نظر می رسد برای لحظه ای که فیلم روایت می شود ، القاء غم و اندوه است.

این سریال که در بعضی از قسمت ها منتقل می شود ، بیشتر شبیه روایت جذاب و همراهی از تیزرهای تبلیغاتی الکل و شکستن شر است.

روایت ضعیف و خوب از این سریال شامل سالهای آخر رژیم پهلوی است که در آن شخصیت اصلی این سریال ، امیر (با بازی هوتان شکیبا) ، که در یک خانه چاپی کار می کند ، که توسط برادرش کار می کند ، که در سریال ضد پاهلاوی مأموریت دارد ، متنی را در برابر پادشاهی چاپ می کند و وقتی می خواهد این کار را انجام دهد. سپس ، همان شخص فقط به این دلیل که یکی از دوستان و هم تیمی های کودکی خود مانند یک مرد جوان در این سریال به نظر می رسد ، و ممکن است او مدتی در سیستم ساواک نبوده باشد و شخص موقعیت خاصی در داشتن بروشور داشته باشد و سپس قسمت دوم روز بعد از چند روز پس از چند روز پس از چند روز). و تیم نیز دسترسی دارد!

هیچ خبری از ساواکی در این سریال وجود ندارد که وی به طرز وحشیانه ای شکنجه شده و با شکنجه اعتراف کرده است. اتاق های شکنجه و ابزاری که هنوز هم در یکی از زندان های معروف ساواک مشاهده می شود ، که هم اکنون به نام موزه برای عموم در دسترس است.

از نوع ساواک! بیایید این سریال را طی کنیم. مشکل اصلی این سریال تحریف تاریخ انقلاب است. به عبارت دیگر ، این سریال به گونه ای است که محمد می گوید شریفینیا در نقش پدر امیر ، به همراه فرزند دیگر خود (که سیاست اختلاف نظر با امیر دارد) ، نمایانگر طیف عمومی مردم ایران است ، همچنین در نقش مبارزه با رژیم امپریالیستی و ایفای نقش بسیار منفعل با نقص شخصیت. اما شخصیت امیر عاشق ، خواننده کتاب و خانواده ای از خانواده اش مانند مشروبات الکلی و غیره است.

بر خلاف طیف قبلی ، ما طیف دیگری را در این سریال مشاهده می کنیم ، با نمایندگان چپ (کمونیست ، مارکسیستی و غیره) و مونارافیس (مانند برخی از شاعران و سینماها) که در مبارزه با رژیم پهلوی فعال هستند و در این سری مرکز این مبارزه نشان داده شده است.

آنچه به عنوان شب های شعر گوته شناخته می شود ، یک رویداد فرهنگی سالانه در تهران در دهه 1980 بود ، با آخرین دوره از 1 تا 8 اکتبر ، با رویکرد بیشتر این سریال. در سال 9 ، انجمن نویسندگان ایران با همکاری انجمن روابط فرهنگی ایران آلمین ، انستیتوی گوته ، مراسم شعر و کنفرانس ها را در انجمن روابط فرهنگی ایران آلمان به مدت چهار شب جشن گرفت. این بدان معناست که در طی این شبهای شعر بخشهای فرهنگی سفارت آلمانی و ایران ، آنها این رویداد را ترتیب دادند ، جایی که بیش از 5 نویسنده و شاعر با چندین شاعر چپ چپ ، کنفرانس شعر را خواندند و دادند.

فرد باید از سازندگان چنین سریال بپرسد ، چند درصد از مردم ایران مخاطب این شب شعر بودند و به او توجه می کنند؟ حتی اگر هنوز از بسیاری از کسانی که آن دوران را درک کرده اند ، بپرسیم ، می توانند بگویند که این اولین بار است که آنها به آن گوش می دهند ، اما مطمئناً همه دستگیری و تبعید امام خمینی و اعتراضات عمومی را که به دنبال شهادت و دستگیری بسیاری از افراد است ، به یاد می آورند.

21302

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا