جسد شیوا ارسطو به شانه زنان به خانه ابدی شلیک شده است

According to News Agency, The Funeral of Shiva Aristotel, Writer, Poet and Teacher of Storytelling Today (Monday, May 6) With People Such as Farkhondeh Hajizadeh, Hafez Mousavi, Hossein Sanpour, Yaghma Golravi, Mahmoud Moghaddami Behnam, Mazaheri Shamat, Ahmad Gholami, Saman Aristotle, آیت اللهوشا ، کاوه و بهرانگ کیا و دیگران حفظ شدند.

به گفته ایسنا ، فرخنده حاجیزاد ، نویسنده و شاعر در این مراسم ، وی گفت كه شیوا خودكشی نمی كند ، بلكه كلمات آینده را كشته است ، “ترحم كلماتی كه نمی توانند در صفحه مانیتور بنشینند و به كتاب كاغذی تبدیل شوند.”

وی با اشاره به آخرین گفتگوی خود ، گفت: “شیوا به من گفت كه همیشه شما را از روی قبر می دید ، من به او گفتم كه چه کاری انجام دهید ، من مرده ام. من مطمئن هستم كه او از من حمایت می كند و می خواهم به او بگویم كه شیوا دید كه ما از شوك كیائیان خارج نشده ایم (چشمه کارگردان).” شما رفته و مرده اید. “

حاجیزاد با اشاره به موضوع دفن نویسندگان در هنرمندان تهران ، گفت: “آنها مجاز به دفن نیستند در حالی که این قطعه به نام هنرمندان ثبت شده است. این قطعه ای نیست که نویسندگان را به نویسندگان می دهد بلکه به زمینی که خود را از نام ها متمایز می کند ، و مهم نیست که این هنرمند می شود.” انجام آن مهم است. “

وی گفت: “ای کاش اتفاق نیفتادم.” شیوا بزرگ شد ، اما ما عاقلانه نبودیم و هنوز هم در همه ما زنگ جنون وجود دارد ، اگر به همین دلیل نبود که ما این کار را نکردیم ، قلم را کنار می گذاشتیم. چرا شرم کردی؟ من نمی دانم چه بگویم. “

در کنار راخشا او با او همراه بود ، زهره کابیری او همچنین شعر را خواند.

Atusa Zarangar ، راوی وی با اشاره به اینکه او نویسنده و شاعر است ، گفت: “او یک زن با تمام نگرانی های زنان بود.” شیوا کوتاه نخواهد بود ، جنگید و شاید او فکر می کرد که جنگ مثمر ثمر نیست. جلوتر از امور خیریه بود. شیوا ارسطو با همه اخلاق خوب یک انسان بود. “

وی افزود: “شیوا یک زن بود و بهترین رمان او” تریاک “بود که هیچ مجوز در ایران نداشت. من نمی دانم چه مدت ادامه می دهیم و می نویسیم و اجازه نمی دهیم. همیشه یک شاکی وجود داشت که کتاب هایش راهنمای آن بود. او یک زن شجاع و جسورانه و خودش بود.”

سوفیا محمودی نویسنده و مترجم وی همچنین گفت: “شیوا در حال اعتراض بود و اعتراض او در نوشتن آشکار شد. شیوا همانطور که می خواست زندگی می کرد و خانه و خانواده خود را ترک می کرد و زندگی می کرد. شیوا یک شورش عسی بود که آن را با داستانهایش می خواند ، نه اینکه برود.”

سارا افضلی او همچنین شعری از عبدالعلی آزیمی را خواند ، که برای شیوا ارسطو نوشت.

لیلی فرهادپور روزنامه نگار و هنرمند با تشکر از محمد مهدی آسگرپور ، مدیر خانه هنرمندان ، اعتراض کرد که کارگردانان با هنرمندان همکاری نمی کنند.

علی غنباری ، شاعر وی همچنین در سخنرانی گفت: “ما امروز آمدیم تا با نویسنده ای که دارای یک ذهن عمیق و عمیق با قلب بود خداحافظی کنیم. یک نویسنده از بهشت ​​نیامده است.” فاصله او از پوچ مو است ، اما او از زندگی خود در حال نوشتن است. “

وی گفت: “زندگی یک نویسنده همیشه با درونگرا و تنهایی مرتبط است.” شیوا نویسنده تجربی بود که محصولش کتابهای اوست. این یک نگارش ماتریالیستی نبود ، برای او نوشتن به معنای این بود که دائماً با تاریکی مواجه شود ، یا بی نظمی و زخم هایی که گاهی اوقات بهبود نمی یافتند. او مثل همه ما شکسته بود و شکستن چیز عجیبی نبود ، من احساس نمی کردم که بمانم و ما را ترک کنم. اما از این طریق به ما یادآوری می کند که بیشتر می بینیم ، بیشتر گوش می دهیم و می فهمیم.

غنباری گفت: “زندگی یک نویسنده پر از اهداف بی شماری است که شیوا را لرزاند ، اگرچه شیوا پایان دعای خود را ترک کرد ، اما باید بدانیم که او در زندگی خود تنها احساس می کند ، اما سخنان او به زندگی بازگشت ، و در پایان ، شیوا عزیز ، بهترین است که یک نعمت باشد. ما از مواضع و داستانها سپاسگزار هستیم.

اینقدر یکی از شاگردان ارسطویی شیوااو او را به عنوان یکی از بهترین معلمان خود که در حال جوشیدن و انتقال آنچه در آن بود ، نامید.

Alireza Behnam ، شاعر و مترجم وی همچنین در سخنرانی گفت: “خطر اصلی ترین ویژگی شیوا ارسطو بود ؛ نجات در جنگ هشت ساله به افغانستان و غیره.

وی با اشاره به مرگ شیوا ارسطو ، گفت: “هیچ گزارشی پزشکی قانونی برای او وجود نداشت و ما نمی دانیم چه اتفاقی افتاده است ، اما تصور می کنیم چه اتفاقی افتاده است. من بسیار متاسفم که سخنان آینده او را کشتم.”

دانشگاه شیوا ارسطو شیوا ، همکلاسی Mahrokh وی گفت: “شیوا بسیار تنها بود و کمتر مردم به او آمدند.” بعد از ظهر در مشکلات جسمی و دلتنگی عمیقی داشت. شیوا فقط به این موقعیت بود. “

شب او همچنین متن انصاری را خواند. در بخشی از متن گفته شد که شیوا نه سفید و نه سیاه ، نویسنده ای که هیچ اشتباهی ندارد.

محسن امیریوسی کارگردان فیلم با اشاره به مرگ و میرهایی که در سالهای اخیر در سینما رخ داده است ، از جمله کیمارها مرگ و میر احمد و داریوش مهروجی و حکم معروف Houshang Golshiri را می ریزیم ، ما باید آب و هوای بیشتری داشته باشیم.

سپهر واكیلی ، فرزند شیوا ارسطو وی همچنین گفت: “شیوا واقعاً دوست داشت بعد از مرگش بخندد و خوشحال شود زیرا مطمئن بود که خوشحال خواهد شد. من از شیوا چه آموختم ، اما من از شیوا چه آموختم؟ من از او یاد گرفتم یا زندگی را جدی گرفتم یا مرگ.

در پایان ، برخی از زنان حاضر در تابوت شیوا ارسطو این هنرمند را به هنرمند خانه ابدی خود برای بدن این نویسنده و شاعر بردند.

۲۴۵۲۴۵