جبلی: آخرین تصور ما حمله به ساختمان شیشه ای بود

جبلی پیمن در روایتی از روز حمله به صدای آمریکا گفت: “سازمان حمایت از صدای آمریکا برای من تحمل کرد که رژیم به طور غیرقانونی تهدید شده است که به سازمان حمله می کند و باید از بین برود. از 5 نفر از همکاران ما روی کلاس ها کار می کردند.
در پاسخ به این که چرا وی با وجود هشدار و مقاومت تجهیزات حفاظت وارد ساختمان شد؟ وی گفت که این رفتار کاملاً طبیعی است. همکاران ما باید احساس کنند که کسی با آنها است. من به ذهنم خطور کردم که تهدید بسیار نزدیک باشد ، همکاران ما به صلح احتیاج دارند و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و اولین و جایی که برای انتقال این احساس لازم است ، انتقال مطالعه است. سپس وارد رگی شدم. شما قبلاً دیده بودید که ایران یک عمل موشکی داشت ، من در حال انتقال بودم و با همکاران بودم. وقتی وارد شدم ، دوستان بسیار تعجب کردند که چیزی به آنجا آمد. من بازدید کردم و به همکاران خدا گفتم. آقای سعب تأکید کرد که من از من خواسته ام که مطالعه را ترک کنم. من سعی کردم این کار را خیلی آهسته انجام دهم. در حالی که از پله ها بالا می رفت ، یکی از همکاران گفت: ما قبلاً به شهادت رسیده بودیم؟ من به او گفتم که زندگی و زندگی در دست خداست و موفقیت شهادت به کسی نمی دهد.
جبلی به ویژگی های خاص ساختمان شیشه ای اشاره کرد که در آن خبرنگاران و پخش های زنده در مقابل میلیون ها بیننده قرار دارند و می گویند: “وقتی اولین انفجار را شنیدم ، هر یک از این احتمال به ذهن متبادر می شود ، به جز اینکه ساختمان شیشه ای ممکن است مورد حمله قرار گرفته باشد.” من بلافاصله ساختمان انتقال را ترک کردم ، اما وقتی صدای انفجار دوم و شعله های دود و آتش را شنیدم ، نمی توانستم باور کنم که هدف واقعاً ساختمان شیشه ای است.
رئیس صدای آمریکا گفت: “جهت گیری ساختمان شیشه ای یک عمل روانشناختی و رسانه ای قبل از آن بود که یک عمل نظامی باشد.” این حمله تلاشی برای ترساندن همکاران و همه رسانه ها بود. پیامی که آنها را مجبور به عقب نشینی از وظیفه مهم اطلاعاتی می کند. هدف ایجاد ارعاب و سکوت در راویان حقیقت بود. نه تنها رسانه های ملی ، بلکه همه این بدان معنی است که سعی می کنند واقعیت را منعکس کنند. “
وی با اشاره به پیامدهای احتمالی چنین حمله ای ، گفت: “آنها (رژیم صهیونیستی) تصور می کردند که نتیجه طبیعی چنین حمله ای است که کارکنان و فعالان صوتی به دلیل تهدیدهای زندگی در محل کار حضور نخواهند داشت.” اما عکس اتفاق افتاد. من به همه بخش ها رفتم. من همکاران را دیدم که حتی حرکت نکردند ، داوطلبانه برای جلوگیری از کار آمدند. پخش زنده تقویت شد ، گزارش ها افزایش یافت و روح جدید در همه بخش ها جریان یافت. به جای بازنشستگی ، رسانه های ملی و سایر رسانه ها با انگیزه و قدرت بیشتر به صحنه آمدند.
در پایان ، جبلی گفت: “این نه تنها ترسیده بود ، بلکه فکر می کنم او کل جامعه رسانه ای را تزریق کرد.” راویان نمی نشینند.
۵۹۲۴۳