بهزاد فراهانی: «خانه تئاتر» جز بیانیه اعتراضی و اصلاحی کاری از دستش برنمی آید/ مسئولان نسبت به ممنوع التصویری هنرمندان واکنشی نشان ندادند.

پریسا ساسانی: بهزاد فراهانی بازیگر سینما و تئاتر در ادامه رسیدگی به پرونده تئاتر که توسط خبرگزاری فارسیرو آغاز شده است. وی مشکل اصلی را ریشه‌دارتر از تصمیم‌گیری‌های فردی دانست و گفت: تا زمانی که اتحادیه‌ها به اتحادیه‌ای با اختیار انجام فعالیت‌های مرتبط با هنر تبدیل نشده و حق اعتراض به سیستم تصمیم‌گیری حاکم بر کشور را نداشته باشند. دولت . بخش ها وضعیت به همین منوال خواهد بود.

* آقای فراهانی به عنوان بازیگری که فعالیت های زیادی در عرصه هنرهای نمایشی داشته اید و از اعضای موثر خانواده تئاتر هستید، فعالیت های مربوط به سالن تئاتر را چگونه ارزیابی می کنید؟

به نظر من عامل هرج و مرج در تئاتر، مدیریت دولت و شهرداری است. زیرا یکی از وظایف اصلی مراکز دولتی تامین مشکلات پیرامون هنرمند در قالب مسئولیت اجتماعی است که متأسفانه به اندازه کافی انجام نمی شود و از این رو مشکلاتی که برای سازمان های حرفه ای از جمله سالن های تئاتر به وجود آمده است. ، به تصمیمات فردی و هیئت مدیره بستگی ندارد، بلکه به مشکلی عمیق تر از مشکل شخص یا افراد بستگی دارد.

* در صحبت هایی که با اعضای خانه تئاتر در این زمینه داشتند؛ آنها معتقد بودند که تصمیمات فردی روی رویکرد تئاتر تأثیر گذاشته است.

حرف هایی که می خواهم بزنم شاید به مذاق بعضی ها خوش نیاید اما من همیشه حرف هایم را زده ام و از عصبانیت هیچکس نمی ترسم. متأسفانه باید بگویم که نظام زندگی ما ایرانیان در همه سطوح یک نظام فئودالی است و قوانین دوران قاجار همچنان حاکم است و این نظام فئودالی بر همه امور تصمیم گیری سایه افکنده است و وزارت فرهنگ اسلامی و ارشاد یکی از مراکزی است که به صورت فئودالی عمل می کند. به این معنا که وقتی دولت ها تغییر می کنند و وزرا در مقام رهبری قرار می گیرند; افرادی را که دانش کمی از هنر در زمینه های مختلف دارند در پست های مدیریتی حساس قرار می دهند. نمونه اش این است که می گوید: «کار نکرد، سرکار نرو، ناهار بخور، کار نکن!» و متاسفانه این درست است.

در نتیجه عدم شناخت وظایف وزرا باعث می شود که هنر روز به روز افول کند و تئاتر نیز از این قاعده مستثنی نیست. اگر دقت کنیم متوجه می‌شویم که تئاترها از مردم گرفته شده و حرفه‌های هنری به وجود آمده است و این موضوع همه سطوح را به صورت طبقاتی در بر می‌گیرد و به همین ترتیب، ضعف آن در مجموعه‌ها نیز نفوذ می‌کند. موسسات تجاری، از جمله خانه تئاتر.

* تئاتر در طول عمر خود تا چه اندازه توانسته به تلاطم های این حوزه واکنش نشان دهد؟

من هیچ چیز را باور نمی کنم. چرا که اساساً در این بند خانه تئاتر کاری بیش از یک بیانیه اعتراضی و اصلاحی نمی تواند انجام دهد. در واقع عده ای با پولی غیرمنتظره به تئاتر آمده اند و بدون رعایت اصول اولیه ورود به این هنر، نمایش هایی به نام طنز را روی صحنه می برند و جز غرور چیزی به مردم نمی دهند. این در حالی است که هنر تئاتر، هنر تعلیم و تربیت است و در گذشته مردم برای فراگیری درس زندگی بدون اغراق به تماشای تئاتر می پرداختند، اما متاسفانه امروزه تئاتر به محلی برای نمایش های سطحی و مبتذل تبدیل شده است.

* آقای فراهانی علاوه بر مشکلات بیرونی، در صحبت با برخی از اهالی تئاتر متوجه شدیم که در این صنف موضوع جوانی و استفاده از توان جوانان نادیده گرفته می شود.

با سوالاتی که مطرح می کنید مجبورم بدون معطلی جواب بدم. در مورد بحث جوانی که اشاره می کنید باید بگویم که در گذشته برای این نسل جوان بین 30 تا 50 ساله که می خواستند وارد بدنه تئاتر و اصولاً هنر شوند، بر اساس اصول و اخلاق وارد این عرصه شدند. . از یک مرید و یک مربی، اما در حال حاضر حضور نیروها مرد جوان متولد نجیب و پول پدرش است. در نتیجه شاهد نمایش‌هایی در تئاتر شهر به‌عنوان یک مرکز مهم فرهنگی و ارزشمند تئاتر هستیم که روزگاری صحنه نمایش بود. راویانی چون رادی و بیضایی و… امروز با پول های پدری که به دست جوانان این کارناوال افتاده است. و از آن گذشته، جوانان شایسته و تحصیلکرده ای هستند که باید در حسرت اجرا پشت درهای این تئاتر شهر بمانند. و خب، خانه تئاتر وارد ساماندهی این وضعیت نمی شود و به امور معیشتی شرکا رسیدگی می کند.

از سوی دیگر، واکنش های کازا دل تئاتر به اعتراضات اجتماعی در سال های اخیر ضعیف بوده است. این وخامت ایجاد شده در سالن تئاتر را چگونه ارزیابی می کنید؟

در مورد واکنش ها به ممنوعیت کار هنرمندان تئاتر نیز باید بگویم که در آن روزها خانه تئاتر واکنش های به موقع نشان داد. ما مسائل را در مجلس مطرح کردیم اما هیچ شخص و نهادی نیامد که بپرسد شما کی هستید و اهل کجا هستید و این وضعیت در حوزه های مختلف مدیریتی هم پیش می آید.

۲۴۳۵۷