بدرق، هنرمندی که روح بزرگ داشت/ مجسمه ژاله علو در مقابل استودیو رادیو هشت

به گزارش خبرگزاری فارسیرو، امروز چهارشنبه 14 دی ماه مراسم تشییع پیکر ژاله علو بازیگر سینما و تلویزیون و مجری رادیو با حضور جمعی از هنرمندان و اهالی جبهه وحدت برگزار شد. سالن به سمت خانه هنرمند. طرح

به گزارش خبرگزاری مهر، این مراسم از دقایقی پیش آغاز شد و افرادی همچون فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت، سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، نادره رضایی معاون وزیر ارشاد هنری، رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی محمدرضا جعفری جلوه، زهرا سعیدی، اصغر همت، شهرام گیل آبادی، فریدون محرابی، بهزاد فراهانی، ایرج راد، بویوک میرزایی، اتابک نادری، منوچهر شاهسواری، علی همت مومیوند از جمله هنرمندان و مدیران حاضر در این مراسم هستند.

این مراسم با تلاوت آیاتی از قرآن کریم توسط مرتضی یارقبافان آغاز شد.

خداحافظی با هنرمندی که منبع الهام بود

پس از پایان این مراسم فریدون محرابی در سخنانی گفت: خانم علو در 21 سالگی اولین فعالیت حرفه ای خود را با برنامه رادیویی «داستان شب» آغاز کرد و یک سال بعد در اولین تئاتر خود به اجرای برنامه پرداخت و روی صحنه خوش درخشید.

سپس شهیندخت نجف زاده پشت تریبون رفت و گفت: چراغی روی آن روشن شده بود و همه مست از آن نور بودیم. منبع الهام بود. من خیلی خوش شانس بودم که توانستم از او کمک بگیرم و به حریم خصوصی او دسترسی داشته باشم. رادیو خانه اول و همیشگی او بود و اخیرا که کار دوبله و فیلمبرداری نداشت گاهی به ارگ ​​می آمد. رادیو هشت استودیو پر است از خاطرات زیبای او.

وی در پایان سخنان خود یادآور شد: دوستان خود را که جانباز زنده هستند پیدا کنید و سعی کنید هنر را از ابتذال دور نگه دارید.

مسعود فروتن نیز در سخنانی گفت: هر وقت به شاهرخ و همسرش نگاه می کنم غم دنیا بر دلم می نشیند. شاهرخ می داند چگونه این مصیبت را رد کند، اما ممکن است ما آن را ندانیم. من در شهر زندگی می کردم و سرگرمی ما رادیو بود. شب ها داشتیم می دیدیم و در تیتراژ برنامه ها همیشه با همراهی ژاله علو می گفت و من تعجب می کردم که او کیست و بعد متوجه شدم که بدلکار، بازیگر، گوینده و… است. چند سال بعد به تهران رسیدم و در صداوسیما شروع به کار کردم و از نزدیک دیدم.

وقتی خانم ژاله می خواست سکوت رادیو را حس کند

وی ادامه داد: سفارش و سفارش زیادی داشت که به موقع برسد، سر وقت شروع کند و حتی چای بنوشد. شاهرخ یک بار پیشنهاد داد که ضبط صوت به من بدهد تا آنها را ضبط کنم، اما خود خانم علو مخالفت کرد و گفت که در خاطراتم اسامی زیادی وجود دارد که نمی خواهم غایب به حساب بیایم یا باعث رنجش من شود. ژال با رادیو شروع کرد و آخرین کارش رادیو بود. شهرام گیل آبادی روزی گفت که ژاله برای کار در رادیو زود آمده است و وقتی گیل آبادی علت را از او پرسید، گفت می‌خواهم سکوت رادیو را حس کنم. ژیل هنوز آنجاست چون صدایش آنجاست و حضورش هنوز احساس می شود.

ابوالحسن تهامی نژاد دوبلور در این مراسم گفت: ابتدا او را شوکت صدا زدند چون می دانستند در دنیا چقدر بزرگ است. خدا آنقدر دوستش داشت که سال 97 را با عزت به او بخشید. او صدای خاصی داشت که در میان هزاران صدا متمایز و آشنا بود. من 11 سال از او کوچکتر هستم و در جوانی او را در سینما و تئاتر دیدم.

و افزود: با صدایش شخصیت متفاوتی را بازی کرد که تا آن لحظه نمی شناختیم. او در رادیو حضور متفاوتی داشت و وقتی صدایش را شنیدیم تصور کردیم پشت آن صدا چه هنری نهفته است. با فرا رسیدن دوبله، ژاله علو به نمایندگی از بزرگترین ستاره های سینمای اروپا و آمریکا صحبت کرد.

تهامی نژاد در پایان سخنان خود گفت: یکی دو سالی بود که در سینما حضور داشتم و فکر نمی کردم علو خانمی که در اوج خود بود با من همکاری کند. بعدها یکی از کسانی بودم که به همکاری با او در فیلم افتخار می کردم. 15 سال خارج از ایران زندگی کردم و بعد از بازگشت دیدم ژاله علو دوبله سریال هایی مثل «سال های دور از وطن» و «خانم مارپل» را شروع کرده است و فکر می کنم متن های او به جذابیت این آثار کمک کرده است.

ژاله علو ما را به فکر انداخت

بهزاد فراهانی نیز گفت: از ژاله علو چیزهای زیادی یاد گرفتم. ما در دهه 40 از رادیو تهران برنامه هایی پخش می کردیم که شنونده انحصاری داشت و بیشتر آنها از آثار ژاله علو بود. من بلد نیستم برای علو سخنرانی کنم چون فکر نمی کنم لازم باشد و کسانی که با او کار کردند می دانند که ما عزیزی را از دست داده ایم. روش تدریس این خانم طوری بود که نمی شد سطحی نگر بود و ما را به فکر فرو می برد. کلمه را تحلیل می کرد و گاهی آنقدر بر حروف تأکید می کرد که فهم دیگری را می رساند. در طول تمرین برای نمایش هایش، عشق او به کار برجسته بود.

وی افزود: نمایشنامه های یونانی را با ما کار می کرد و خلاصه مدت زیادی طول می کشد تا درختی پربار شود. پرچمدار مدرسه رادیو که گویندگان زیادی در اختیار جامعه قرار می داد، ژاله علو بود. فکر نمی‌کنم هنرمندانی که با او کار کرده‌اند، لحظه‌ای دلخوری را به خاطر بیاورند، زیرا هیچ خشونتی در کار او وجود نداشت.

وی با درخواستی از وزیر فرهنگ تصریح کرد: هنر این بانو را با نصب مجسمه اش مقابل استودیو رادیو هشت حفظ کنید تا ما هم بدانیم که در آن زمان جزو کاروان خوب ایران بودیم و می رویم. . . در دهه 1940 چیزی جز رادیو مردم را سرگرم نمی کرد. برای ما افتخار است که در یک شب 200 نامه از جامعه نابینایان هند دریافت کرده ایم. اگر کشور بودجه ساخت این مجسمه را ندارد، ما بچه های قدیمی رادیو حاضریم حداقل هزینه ساخت آن را تقبل کنیم.

مجسمه ژاله علو روبروی استودیو رادیو است.

فاطمه مهاجرانی نیز در ادامه گفت: از دریچه تلویزیون و از روی صحنه تئاتر دیدم. مهربانی، نظم، دقت و دلسوزی را نیز از آثار او آموختم. نمونه ای از این شعر است: اگر مرگ مرد است، پیش من بیاید تا او را محکم در آغوش بگیرم.

وی با برشمردن ویژگی های علو افزود: او شعر می گوید، دوبله می کند، در سینما موفق است و از همه توانش استفاده می کند، از مرگ نمی ترسد. او نقشی دارد که مال میرا نیست. شکوه او به خاطر زندگی غیر قابل رشک و عشقی است که به مردم داشت.

مهاجرانی در پایان خطاب به بهزاد فراهانی تاکید کرد که این دستور و خواسته محقق خواهد شد.

ایرج راد نیز در سخنان خود خاطرنشان کرد: وی فردی بزرگ و بزرگوار بود که امروزه جایگاه ارزشمندی در تاریخ هنر ایران به خود اختصاص داده است. فقط هنرمند بودن نیست، انسان بودن مهم است و ژاله علو یک انسان به تمام معنا بود و امروز در مقابل کاری که با عشق به مردم انجام داد سر تعظیم فرود می آوریم. نه تنها یک چهره ماندگار، بلکه یک اخلاق ماندگار، یک روح ایرانی ماندگار و یک طهارت همیشگی است. اگر ژاله علو تاثیرگذار بود به خاطر روحیه عالی او بود.

۲۴۴۵۷